The reason-l.h

κεφάλαιο 2

Μια εβδομάδα μετά

Σήμερα είναι Δευτέρα, η μέρα στο σχολείο κύλισε τέλεια, μιας που μου ζήτησε ο Λάζαρος, να βγούμε. ....Πλάκα κάνω, φυσικά και δεν μου ζήτησε τίποτα. Μην σου πω ότι ούτε μια ματιά δεν μου έριξε. Περίμενα να μου ζητήσει να πάμε μαζί στον χορό, αλλά όχι...δεν μου έκανε την χάρη. Οπότε, η μέρα στο σχολείο κύλισε ήρεμα. Έτσι νομίζω δηλαδή. Σε λίγες ώρες πρέπει να πάω στο σχολείο για να βοηθήσω για τον χορό. Δεν ξέρω ποιοι θα είναι εκεί, το μόνο που με νοιάζει είναι ότι θα είναι ο John και η Elizabeth(η κολλητή μου). Η Elizabeth θα τραγουδήσει μαζί με το συγκρότημα και μου είπε ότι είναι όλοι πολύ ωραίοι. Εμένα όμως δεν με νοιάζει, αφού έχω τον Λάζαρο.

'Που δεν σου δίνει σημασία' προσθέτει το υποσυνείδητο μου

Το αγνοώ και πάω να κάνω ντους. Η αλήθεια είναι ότι το ντους πάντα με χαλαρώνει και όπως πάντα, έτσι και τώρα, βγαίνω από το μπάνιο καθαρή και με περισσότερη θετική ενέργεια. Αφού χτενίζω τα σχετικά μακριά ξανθά μαλλιά μου, τα στεγνώνω και πάω στο δωμάτιο μου για να βάλω ρούχα. Διαλέγω ένα τζιν και μια κοντομάνικη μπλούζα και παίρνω το κινητό μου και τα κλειδιά. Βάζω λίγο μολύβι και μάσκαρα. Η μαμά μου και ο μπαμπάς μου δουλεύουν, οπότε δίνω ένα φιλί στον Ron και του βάζω καινούργιο νερό. Ανταποδίδει με ένα γάβγισμα και έτσι φεύγω από το σπίτι.

Το σχολείο είναι λίγο μακριά, οπότε παίρνω το ποδήλατο μου για να φτάσω πιο γρήγορα, μιας που έχω αργήσει λίγο. Κάποιος με πήρε τηλέφωνο, μάλλον ο John θα είναι, οπότε δεν απαντώ. Φτάνω στο μεγάλο μου σχολείο και αφήνω το ποδήλατο εκεί που πρέπει. Μπαίνω μέσα και τρέχω στους διαδρόμους. Αλλά, δεν ξέρω που να πάω. Ανοίγω το κινητό και για καλή μου τύχη ο John μου έστειλε που βρίσκονται. Οπότε, κατευθύνομαι προς τα εκεί.

Μπαίνω στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου και βρίσκονται γύρω στα 7 άτομα εκεί. Όλοι αυτοί θα βοηθήσουν; Και ο John εμένα βρήκε να διαλέξει; Όλα τα βλέμματα έχουν στραφεί πάνω μου, μιας που άργησα λίγο.

- Caroline, γιατί άργησες; Νομίζω έπρεπε να ήσουν εδώ ένα τέταρτο πριν.(με μαλώνει ο καθηγητής)

- Συγνώμη κύρ-

Πάω να απαντήσω, αλλά με διακόπτουν τέσσερα αγόρια που μπαίνουν μέσα κάνοντας φασαρία.

-Συγνώμη που αργήσαμε(λέει ο ένας με βαριά φωνή)

Περιμένω από τον καθηγητή να τους μαλώσει, αλλά αυτός είπε απλά ένα 'Δεν πειράζει'. Έλεος, δεν τους ξέρω καν και ήδη μου έχουν σπάσει τα νεύρα. Καθώς ο καθηγητής μας μιλάει, η Elizabeth μου ψιθυρίζει στο αυτί.