Anneannemlere taşınmamdan 1 hafta sonra okullar açılmıştı.Seni o süre zarfı içerisinde pek çok kez görmüştüm,fazla hareketli bir çocuktun ve anneannemi çok seviyordun.Ve hala benden nefret ediyordun.Halbuki sana özür için anneannemle yaptığımız kurabiyelerden vermiştim.Tam bir kavanoz.
Seninle aynı sınıfta olduğumu anladığında gözlerini kocaman açmış bana bakıyordun.Gülümseyip selam vermiştim ama sen sadece kafanı çevirmiştin.
Öğle arası yanına geldiğimde kafanı bile kaldırmamıştın.İnatçıydın,her zaman böyleydin.Ve ben o zamanlar pek iyi değildim.Anne ve babamın ayrılıp ikisininde beni istememesini kendime hazmettirmeye çalışıyordum.Her gece ıslak bir yastıkta uyuyakalmak o kadar da iyi hissettirmiyordu.Bir arkadaşa ihtiyacım vardı.
Sana beni affedebilmen için ne yapmam gerektiğini sorduğumda hemen kafanı kaldırıp konuşmak için ağzını açmıştın ama aynı hızdada kapanmıştı.Beni hiçbir zaman affetmeyeceğini,bunun asla gerçekleşmeyeceğini söyleyip durmuş daha sonra lolipop istediğini söylemiştin.Kendini ağırdan satmayı pek beceremiyordun.
O gün okul çıkışı sana lolipop almıştım.Aramızdaki sorunun bir lolipopla halledilmesi güzeldi.Fakat daha sonra eve doğru yürürken seninle arkadaş olmamı nimetten saymamı bunun bi değeri olduğunu söyleyip her okul çıkışı alırsam arkadaşlığımıza devam edebileceğimizi söylemiştin.Kabul etmiştim ve her okul çıkışı alıyordum daha ki sen dişçiye gitmek zorunda kalana kadar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Reliquia ◇ Jung Jaehyun
FanfictionBir köşede oturup olanları düşünüyorum.İçimde herkese bi kırgınlık var.En çok da kendime kırgınım ve bunu asla telafi edemiyorum
