Reliquia ◇ Jung Jaehyun

0.7

İçeri girmek için biletimi uzatırken bir yandan da çantamda çalan telefonumu aramıştım o gün .

Teyzem üniversite işlemlerini yaptığı yerden ayrılamadığı için anneannemin ilaçlarını alamadığını,ilaç saati yaklaştığı için benim almam gerektiğini söylemişti.

Telefonu kapatıp seni aradığımda açmamıştın.O gün final maçı vardı ve böyle bir günde formanı evde unutmuş bana aldırmıştın.Tekrar yaptığım arama da karşılık bulmayınca Youngho'yu aradım.Sana geldiğimi söylemesini söylediğimde hemen arkamdaki kapıdan tişörtsüz bir şekilde çıktın.

O an karşılaştığım beden,en son iki sene önce sahilde gördüğüm cılız beden kesinlikle değildi.Bunun üzerinde her ne kadar durmak istesem de durmayacağım.

Bir anlık refleks ile
formayı göğsüne attığımı hatırlıyorum.Formayı tuttup gamzelerini ortaya çıkararak gülümserken üzerine geçirdin. Telefonlarıma neden cevap vermediğini sorduğumda telefonunun Hye Jin'de olduğunu söyledin.

İçimdeki göz devirme hissini bastırıp gitmem gerektiğini söylediğimde itiraz etmiştin.Kolunu omzuma atıp 'Sen benim dört yapraklı yoncamsın.Sen olmazsan kazanamam' dediğinde kalbimdeki nedenini bilmediğim ağrı baş gösterdi.Dediklerine aldırmayıp gülümsedim.Sana en hızlı şekilde geri geleceğimi söyleyip çıkışa ilerledim.Hala arkamdan bağırırken kızlar tuvaletinin girişinde elinde senin telefonunla bana sinirle bakan Hye Jin ile göz göze geldim.Spor salonundan çıkıp eczaneye doğru yürüdüm.

Her şeyi halledip tekrar spor salonuna geldiğimde maç çoktan bitmişti bile.İçeriye girdiğimde seni arayan gözlerim Youngho'yla kesişmişti.Beni el hareketleriyle sahaya çağırdığında kalabalığa aldırmadan ilerledim.O sırada sizi gördüm.Sarılışını,Hye Jin'in senin dudaklarına kaçamak bi öpücük konduruşunu,birbirinize gülümsemenizi...

Görünmez bir duvara çarptım.Bedenim kaskatı kesildi.Bedenime çarpıp geçen tüm bedenleri hissedemez oldum.Daha sonra göz göze geldik.Bana gülümseyerek el salladın,yanına gelmemi istiyordun.

Bana o sabah dediklerini düşündüm.Bana ihtiyacın yoktu.Benim senin dört yapraklı yoncan olmama ihtiyacın yoktu.Olmasam da mutlu olurdun.