Beautiful Soul

Chapter 12

"I missed you."

***

Di ko alam. Pero parang natigilan ako sa pag lalakad nung nandito na ko sa tapat ng unit ko. I was hoping na pag bukas ko nito may isang tao akong makikita.

I was resting my head on my unit's door when I realize something.

Goodness!

Less than a year palang kaming magka kilala but she already has this kind of effects on me. I admit naging dependent ako sa kanya. Sometimes pakiramdam ko hindi nawala si Lance sakin dahil lagi syang nandyan para alalayan at alagaan  ako. Hindi nya pinaparamdam na nag iisa ako. Pero most of the times she's being an ass. At kahit na ganon sya namimiss ko sya ng bongga.

I open the door hoping against hope.

But disappointment consumes me when I found nothing inside my unit.

Patamad akong umupo sa sofa. I closed my eyes thinking about nothing.

I feel like being lost for the past few days because of the same person I m thinking of. At hindi na ata makatarungan ito. I need to be at my old self again. I need to compose myself dahil baka ito pa ang maging dahilan ng pagkasira ng lahat sa buhay ko.

By overthinking things and analyzing my thoughts hindi ko namalayan na naka tulog na pala ko.

----

Isang pag click ng pinto ang nagpa gising sa pag tulog ko.

Iminulat ko yung mata ko at iginala ang paningin sa paligid only to found out na nasa loob na ko ng kwarto ko. Napa balikwas ako ng bangon at agad na tumayo.

Nag lakad ako palabas ng kuwarto at pumasok sa kusina.

Sumalubong sakin ang isang tao na nakatalikod sakin. Wearing its black sando and board shorts. Mukang tapos na ito sa ginagawa nito kaya humarap sa gawi ko.

"Hi there little kitten."  Naka ngiti nyang bati sakin. I was stunned for a moment. Sa pag aakalang namamalik mata ako, kinusot ko pa yung mata ko. Pero andoon pa din sya. "Para namang hindi ka nyan maka paniwala na nandito ko. Tara na, sakto yung dating mo tapos na ko mag luto."

"Bakit andito ka?" Wala sa sarili kong tanong.

"Bawal na ba ko dito? Akala ko pa naman namiss ko that's why I'm here." Sagot nya.

"I repeat ano yung ginagawa mo dito? Pano ka naka pasok?"

"Di mo pa pinapalitan yung passcode mo. I just tried my luck akala ko pinalitan mo na eh. And I'm here 'cause I misses you already." Sabi ng nasa harap ko.

"I didn't mean to be rude pero umalis kana after mong kumain. Paki sara nalang din yung pinto. Alam mo naman na ang daan palabas." Tumalikod na ko after saying those words.

Di pa ako nakaka pangalahati papunta sa kwarto ng pigilan nya ko.

"Galit ka pa ba? I'm sorry for leaving you behind. Akala ko we could still remain as friends after all what happened. Deinnielle, wala na kong ibang mapuntahan. I need you. I need my bestfriend's back."  Sabi nito while still holding my hands.

"Hindi ako galit Lance. Believe me, I understand all your reasons that's why I chose to let you go that night. We can remain as friends dahil yun ang pinili nating dalawa. You always have my back Lance. Pero di ko alam kung pano kita matutulungan kung may bagay din ako na dapat ayusin."