KABANATA 7: Bewildered

66 5 2
                                    

[Bewildered]

DEON'S POV.

Hindi ko mapigilan ang pagtawa ko sa isipan ko. Namumula na si Audrey. Ang lakas ng kiliti sa tagiliran. Hindi niya mapigilang bumungisngis.

"Hahahaha. D-deon hanyub-ba hehehehe"

Pft. Audrey you're giving me a hard time hahaha. She can't stop twisting her body. Parang bulate. Alam kong nanggagalaiti na siya ngayon.

Tumigil muna ako sa pangingiliti sa kanya. Baka hindi ko na talaga mapigilang tumawa. Lalo lang maiinis ang isang 'to. Nakaupo siya ngayon at hinihingal. Pulang-pula ang mukha. Parang kamatis. Wanna poke her cheeks.

Tinitigan niya ako ng masama. Tumayo siya at akmang susugurin ako kaya tinusok-tusok ko ulit ang tagiliran niya.

She twisted her body. Nawalan siya ng balanse. That's it. My body is on fire. Bumagsak siya sa ibabaw ko. Fck.

Worst is naglapat ang mga labi namin.

Handa na ako sa kamao niyang lalagapak sa mukha ko. Shit. I waited for a second. Pero nanatili pa rin siyang nasa ibabaw ko. Nakalapat pa rin ang labi sa akin. Nanlalaki ang singkit niyang mga mata.

The f Audrey. Umalis ka na dyan. Get up!

Mukha namang bumalik na siya sa wisyo at inilayong bigla ang katawan niya sa akin. Lalo siyang namula at namamawis na din. Hinuhuli ko ang mga mata niya pero hindi niya ata talaga kayang tignan ako.

I did not expect this kind of reaction? Inaasahan kong may gagawin siyang kabrutalan sa akin. Hinihintay ko ang bigwas niya, sapak, o suntok niya.

Padabog siyang tumayo. Am i ready to see a real life incredible hulk again?

Sinugod niya akong muli. Pero nasalag ko ang kamay niya.

"Sadista" i let out a sigh. "Ano bang problema Audrey?" i asked. The most stupid question in my whole damn life.

Kumunot ang noo niya ng marinig ang tanong ko.

"Ikaw, ikaw ang problema ko!" pilit niyang kinakalas ang kamay niya mula sa pagkakahawak ko. Sorry. I won't let go of you. Not now.

"I know" malamig kong sabi. Sapat na para lalong bumusangot ang mukha niya.

"Eh ugok ka naman pala ano? Bakit ka pa nagtatanong!?" nanggagalaiti niyang sabi. How can a monster be this cutie? Alam mo yung kahit galit na siya, gusto ko siyang ibulsa. Gusto kong tusukin ng karayom yung pisngi niyang sobrang pula na.

"Because you're cute when you're angry?" frankly speaking.

"Alam mo, asar na asar na ako sayo eh. Inis na inis ako sa presensya mo. Tigilan mo na nga ako Deon. Hindi na ako natutuwa sayo. When will you stop ruining my life huh!?" I know, you hated me from the very start.

"Sorry Audrey. But I won't stop"

"I am commanding you to stop!"

"Don't wanna"

"Alam mo... hindi talaga kita maintindihan. Bakit ka ba ganito? Sinisira mo ang bawat araw ko. Bakit ka naging ganyan? Hindi ko maintindihan. Bumalik ka na lang sa pagiging pipi mo. Please lang"

"Gusto mo talagang maintindihan?" tinitigan kong mabuti ang mga mata niya.

"O--" i kissed her. Bago pa siya matapos. What the hell. I just felt like doing it.

Sorry Audrey. Kanina pa kita napagsasamantalahan. What's wrong with me? I cannot even understand myself.

I am kissing her passionately. I even bit her lips. May nalasahan pa akong kaunting dugo mula roon. The f Deon. Gusto kong tumigil pero sht. My mind can't control my body.

Brutal LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon