Kapitulli 11

1.3K 101 2
                                    

-Laura...Laura...zgjohu,..,-me therret dikush dhe me tund qe te zgjohem.
-Hm...cfare? Cfare ka?! ,-hap syte dhe shikoj Bryan siper meje qe po vezhgonte i paduruar.
-Cohu dhe eja me mua,-dhe me kap doren e me ngre lart.
-Cfare ka ndodhur?!
-Asgje por eja se dua te te tregoj dicka...,-me terheq prej dore derisa ngjitemi mbi disa shkembij.
-Pse me solle ketu?!
-Shiko...,-dhe drejton gishtin nga deti.Dielli dhe gjithcka tjeter po rilindte serishte.
-Si te duket?!
-Eshte thjeshte...e mrekullueshme.Nuk kam pare kurre dicka te tille.Faleminderit qe e ndave me mua kete moment.
-Kenaqesia eshte e imja,-me thote dhe me perqafon.Nuk e di se perse e beri por nuk mund ta mohoj qe me pelqeu.Ky njeri me ka hyre vertet ne zemer.
...........
Te ecje ne nje pyll,ne nje vend ku mund te dilnin kafshe nga me te ndryshmet dhe me te rrezikshmet ishte padyshim gjeja me e keqe qe mund te ndodhte. Te katert njeri pas tjetrit ishim duke ecur mes pemeve te larta dhe shkurreve qe shkaktonin kruajtje te padurueshme.
-Laura,je e sigurt qe kjo eshte rruga e duhur? -me pyet Celly pasi une e kisha harten.
-Besoj se po,-iu pergjigja me medyshje po ne te vertet mendoja se kishim humbur.
-Ma jep pak harten,-me thote Bryan dhe une ia jap.-Por...
-Ah,ti as harte nuk di te lexosh.Shiko tani duhet te kthehemi majtas tek ato lisat e larte,-ia shpjegoj.
-Laura! ,-me bertet.
-Cfare? Perse bertet? Duhet te me falenderosh se po mos te ishte per mua...
-Po mos te ishte per ty,ne nuk do te ishim ketu.E kupton qe e ke lexuar harten mbrapsht gjate gjithe kohes??
-Cfare? Jo une...
-Po,ti.
-Po tani? ,-pyet Majk.
-Duhet te kthehemi pas.
-Oh,mos..,-ankohet Celly.
-Cfare keni qe beni keshtu ?Nuk keni qene ndonjehere ne nje restorant dhe iu duhet te fitoni kete gare idiote?! ,-iu ngrita zerin te treve e inatosur.
-Laura,ti nuk kupton...,-me thote Celly.
-Atehere ma shpjegoni.
-Ta them une,-me afrohet Majk,-Une jam jetim dhe kete vit u kisha premtuar shokeve te mi te jetimores se do t'u organizoja nje mbremje te paharrueshme ne nje nder restorantet me te mire te New Yorkut.Doja te beja dicka speciale per ta por mesa duket nuk do te jete e mundur,-me kthen kurrizin dhe largohet.
-Oh...me vjen keq...Bryan...me fal te lutem.Une nuk e dija...
-S'ka me rendesi,-me thote i merzitur. E di qe bera gabim por nuk ishte qellimi im.
-Por ne mund ta fitojm akoma garen.Mund t'i biem shkurt.Une di nje menyre.E pash ne harte.
-Po si pra.Harta jote...-me thote me sarkazem.
Po tani?!
-Bryan te lutem.Une erdha ketu per ty.Erdha qe te te tregoj se nuk jam frikacake dhe se dua te kem nje aventure.Nje kujtim me ty,Cellyn dhe Majk.Majk te lutem...
-Ah e di qe po bej gabim,-peshperiti Majk,-Por me thuaj cfare plani ke?!
-Do te ndahemi ne dy grupe dhe do marrim rruge te ndryshme.Njeri majtas ndersa tjetri djathtas dhe do te perpiqemi te arrijm ne finish.Si thoni?!
-Une jam dakort,-pranon Majk.-Nuk humbasim gje nese e provojm.
-Mire,po si do te ndahemi? ,-pyet Celly.
-Une dhe Majk,kurse Celly me..Bryan,nese do te marr pjese dhe eshte ende pjese e skuadres,-drejtohem nga ai duke pritur nje pergjigje.Na shikon te gjitheve per pak caste,pastaj me kap doren dhe me terheq qe te ikim.

Vote and comment if you like it.Dua te di mendimin tuaj per historin.Love you all <3 <3 Viola

Find what makes you happy (Shqip)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang