Find what makes you happy (Shqip)

Kapitulli 18

Kur zgjohem e gjej veten ne dhomen time te gjumit.Ishte erresuar,por nuk besoj se kam ardhur vete deri ketu.Dikush duhet te me kete sjelle.
Cohem ngadale,zbres shkallet dhe kontrolloj per ndonje,por s'ka njeri ne shtepi.Ndoshta me ka sjell Elena ose Suela...
Akoma e mbaj mend se cfare i ndodhi nenes time.Hyj ne banjo per te bere nje dush ,por pjesen me te madhe qaj.Ashtu sic isha vetem me peshqir dal ne tarrace dhe shikoj qytetin.
-Laura ku je? -degjoj dike qe me therret.
Shkoj me vrap ne dhomen time,vishem dhe shtrihem ne krevat sic isha me pare.Papritur dera hapet dhe dikush hyn brenda.Ngrihem pak dhe shikoj qe eshte ai.
-Laura,perse nuk pergjigjesh?
-Cfare ben ketu? Dil jashte.
-E di qe je e lenduar per ate qe i ndodhi nenes tende dhe me vjen keq...
-Te vjen keq?! Atehere ku ishe ti kur une kisha nevoje per ty? Ku?
-Laura...
-Laura,Laura,Laura...Mjaft! Ishte faji im.E kupton?! Une nuk isha prane saj....Mamaja ime nuk jeton me,ndersa babai im eshte zhdukur.
-Jo,ai nuk eshte zhdukur.Ishte me ata djemte qe po me ndiqnin mua.
-Cfare?! Po te ndiqnin serisht?
-Po.Une u perpoqa t'u them se nuk jam Ryan por nuk me degjonin,madje babai yt me kercenoi se do me vriste.
-Bryan cfare po thua?! Te lutem mos me bej te ndihem me keq nga c'ndihem per mamane time....
-Me fal qe nuk isha prane teje ne ato caste te veshtira per ty....Te premtoj qe asgje nuk do te na ndaj tani...
-Por...jo! Une nuk dua te rrish me mua per meshire.
-Laura,zemer,-ulet ne cep te krevatit dhe me ledhaton fytyren,-une te dua dhe kete nuk do t'a ndryshoj njeri,por e kuptoj nese ti nuk do te me duash si Ryan...Mund te jemi shoke te mire me vone.
-Byan...a mund te te kerkoj dicka te fundit?
-Sigurisht.Cfare?
-A mund te qendrosh prane meje sonte,po jo si shoke ?Per here te fundit,para se ti te kthehesh ne New York dhe te vazhdosh jeten tende.Te lutem,-i prek doren dhe ai nuk mund te thote dot jo.
Ai fillon te gatuaj dicka per mua,por une nuk ha asgje.
Ndihem shume keq....
-Laura,mos bej keshtu.Duhet te hash dicka ose...
-Ose do te semurem,do te zverdhem,do te dobesohem?! Epo nuk me intereson.Bryan,cfare do to behet me mua tani?
-Mos u bej kaq pesimiste.Ke nje jete te tere perpara....
-Pa njeri prane,-e mbylla une.Per cfare mund te behem optimiste ne kete histori?Jeta ime ka qene si nje tragjedi...
-Por ti me ke mua,Elenen,Suelen,Celly,Majk,tezen tende..
-Po..por njerezit me te rendesishem per mua nuk jane ketu.E mbaj mend kur une dhe...,-nuk e vazhdova me fjalin.Mos jam cmendur?! Nese ia kujtoj Ryan,ai do te merzitet me shume.
-Ti dhe kush...Mbaroje fjalin....
-Oh lere fare,Po shkoj te fle.
Dhe ashtu bera.Fjeta gjume deri te nesermen mbasdite.Te tjeret ishin marre me funeralin e nenes time.Varrimi behej te nesermen ne mengjes.Une ndenja gjate gjithe kohes ne krevat,Bryan mundohej te me gezonte,por une nuk e degjoja shume.Ai e kuptonte kete dhe nuk me thoshte asgje.Me mire qe ai ishte aty,sepse te dish qe dikush interesohet,shqetesohet per ty eshte me mire sesa kur je vetem dhe gjerat qe ben ti nuk i interesojne askujt...

Vote and comment.Thanks :-)