Find what makes you happy (Shqip)

Kapitulli 14

Sapo shkon ora 8 e mbremjes,perpara shtepis sone vjen nje taksi dhe une me Celly-n,te veshura,te rregulluara bukur,hipim ne makine dhe shkojme drejt vendit ku do te organizohej festa.
Do te kishte shume njerez te cilet une nuk i njihja fare,shume femije capkene...Nuk e di pse,por dicka me thoshte qe kjo mbremje do te ishte e paharrueshme dhe plot emocione.
Sa me shume afroheshim,aq me shume ankthe kisha....
Hym brenda dhe festa kishte filluar.Disa kercenin,disa flisnin,muzika ishte e ngritur dhe syte e mi kerkonin vetem ate.Nuk me interesonte asgje tjeter....
U ndava nga Celly dhe u ula ne nje cep duke ndenjur vetem,me nje pije qe po ma shpifte....Aty mes turmes,shikoj fytyren e Majk.Kalon me veshtiresi mes turmes me njerez dhe vjen drejt meje.
-Laura! Komplimentet e mia,sepse je bere me e bukur se kurre sonte,-me kap doren dhe me ben nje rrotullim te shpejt ndersa une buzeqesh lehte.
-Faleminderit Majk.Edhe ti je bere shume simpatik,-i them dhe ai buzeqesh.
-E ke pare gje Celly-n?
-Isha me te pak me pare.Ndoshta ka shkuar per te pire dicka.
-Po shkoj te kontrolloj.Shihemi me vone.
Ai largohet dhe une kthehem nga dera e pasme per te dal jashte.Muzika e larte dhe turma e madhe e njerezve po me benin me dhimbje koke.
Ne ato caste dikush me vendos doren ne sup.Me siguri eshte Majk qe ka ardhur te me pyes per Celly-n,sepse nuk e ka gjetur asgjekundi.
-Majk...te thash qe nuk e di ku eshte,-dhe u ktheva nga ai,por...
-Bryan...Cfare ben ti ketu?
-Kam ardhur ne feste.Si te gjithe.
-Mire..pra ....Shihemi verdalle,-doja vetem t'i shmangesha e te ikja qe aty.
-Laura...-me ndalon duke me kapur doren,-Mund te flasim?
-Une....jo ketu.
Me shikon per disa caste dhe pastaj me terheq qe te dalim jashte ne kopesht.Nuk e kuptoj se ku doja te dilja une me ate qe thashe.Dalim jashte dhe me thote:
-Mund te flasim ketu atehere?
-Bryan,te lutem...Mos i bej gjerat me te veshtira nga se c'jane..
-Te veshtira ?!Cfare eshte e veshtire ketu? Une dua qe ne te ardhmen ne te jemi me shume sesa shoke.Ose te pakten ta provojm.
-E di qe nuk do te funksjonoje.
-Perse?! Nuk mund te jesh kaq e sigurt pa e provuar me pare.
-Bryan,ti nuk e di se si jam une...Kush jam une ne te vertet..
-Ndoshta ke te drejt,por ajo qe di dhe per te cilen do te vija doren ne zjarr eshte...,-afrohet afer meje dhe vetem me shikon embel.-E vetmja gje per te cilen jam i sigurt eshte se ti je e para vajze qe me ka bere per vete si asnje tjeter me pare.Edhe nese do te duhej nje jave,nje muaj,nje vit qe te te bind do te pres,por kam frike nga dicka.
-Nga cfare?
-Kam frike se mos cmendem duke pritur...,-thote dhe qesh nen ze.
-Oh...zot
Ul koken e ven ne siklet dhe rri ashtu per disa sekonda,kur ai me merr fytyren me duart e veta dhe me thote:
-Pra...si thua?
-Une...
Afrohet edhe pak afer meje dhe vetem kur ndiej buzet e tij te mbeshteten tek te miat....Atehere ndiej se nuk kam me fryme,zemra me rreh si e cmendur dhe duket sikur do te dal nga kraharori nga casti ne cast.
-Me mjaftoi kjo si pergjigje,bukuroshe.Meqe ra fjala dukesh magjepese sot,-me thote dhe buzeqesh.
-Ti je i cmendur Ryan.
-Cfare?!
-Me fal doja te thoja Bryan.
-Nuk e ke idene se sa e kam pritur kete moment,-me perqafon fort dhe nuk me leshon.
-Bryan,une nuk te kam dhene akoma nje pergjigje...
-Epo ti nuk e refuzove puthjen time.Kjo do te thote 'po'.
-Oh...mire!
S'me besohet qe pranova,por duhet te vazhdoje jeten time perpara,dhe ndoshta Bryan eshte njeriu per te cilin kam nevoje!

Hi! How are you people? Shpresoj t'iu kete pelqyer ky kapitull.Vote and comment if you like it.Si mendoni ju se do te vazhdoje historia?Me tregoni mendimin tuaj per historin.Thanks <3 Viola