Huzur, senin adın huzurdu sen senken.
Kuşlar cıvıldar kelebekler uçardı mide boşluğumda.
Kalbim erir kana karışırdı.
Vücudum sen derecesinde yanardı.
Bir ses tonu vardı sende, öyle bir ses tonuydu ki o müziği ağlatır notaları aşık ederdin kendine.
Bir umut vardı gözlerinde, gözlerini gökyüzünü kıskandıracak kadar parlatirdi.
Sen derecesinde bir umuttu o.
Ellerin el olurdu felçli ruhuma.
Sarar sarmalardı bir tutam sen derece aşkı.
Öyle bir aşktı ki bendeki sen derece
imkansız, sen derece masum ve yine sen derece acı.
Bir tutam bile yoksun şimdi.
Hava sen derecesinin altında aylardan Temmuz.
Sen derece yanan bu vücut son derece soğuk.
Sami Alperen Ulutuğay
"Arkadaşlar lütfen oy ve yorumlarınızı esirgemeyin teşekkürler"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Duygularım
PoesíaTüm bunlar benim duygularım. Şizofrenik, depresif ve dürüst! Susturuldum... Anlattıkça kulaklarımı tıkadı duygularım Bende bıraktım anlatmayı. Kabullendim susmayı. Duygularım'ı yaşadım içimde hep. Ya onlar büyüyüp patlatacak cılız bedenimi, Ya...
