Kime duyurayım kısılmış sesimi kime,
Herkes kulakları tıkamışken!
Yetmedi mi artık kahpece hayatımla dans etmeniz.
Naptım size?
Ekmeğinizi mi aldım elinizden?
Karınızı mı aldım gerdeğinizden?
Ananıza atanıza bacınıza mı dil uzattım?!
Yok.
Yapmam.
Ancak siz yaparsınız bu kanı bozukluğu!
Kanınızda bozuk değil sizin!
Içiniz geçmiş bozulmuş sizin!
Allahınız da mı yok arşta?
Korkunuz da mı yok haktan?
Yapın...
Tüm adilikleri iş bilin kendinize görev bilin.
Ne size kalacak bu köhne fani dünyanız ne de leş kokan ölü çiğ etinize.
Sizin mezarınız çiyanların yuvasıdır!!
Sizin mezarınız yılanların çiftleşip çoğaldığı yerdir!
Nefretimi kussam berrak sular zannedip içersiniz!
Bir gram mideniz bulanmaz sizin.
Sizler onuru para, gururu adilik, şerefi şerefsizlik belliyenlersiniz!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Duygularım
PoesíaTüm bunlar benim duygularım. Şizofrenik, depresif ve dürüst! Susturuldum... Anlattıkça kulaklarımı tıkadı duygularım Bende bıraktım anlatmayı. Kabullendim susmayı. Duygularım'ı yaşadım içimde hep. Ya onlar büyüyüp patlatacak cılız bedenimi, Ya...
