Korkunç bir savaş var!
Karanlık karanlığıyla dövüşüyor ama ses yok hiç bir yerde sadece acı var.
Başladığı yer yok acının bu yüzden bittiği bir yerde yok.
Acı arafta kalıyor mutluluk ve üzüntü arasında.
Ne mutluluğa koşabiliyor ne de üzüntüye. Sadece acıyor acının içi.
Ne yanıyor, ne batıyor ne de geçiyor. Var gibi yok ama yok gibi var hep.
Ansızın ensenden yakalıyor ellerin düşüyor soğuk bedeninde can kalmıyor gibi.
Görebilmek o acıyı hissetmekten daha korkunç belkide.
O yüzden susuyor insan. Acıyor içi ama hep susuyor insan.
Acısını yarasını görmemek için göstermemek için kimseye, hatta kendine.
İşte böyle biraz kanar için, kırmızı değil siyah kanar hep.
İçinde acı varsa eğer insanın orda kara bir galaksi vardır bir tek.
Acı acıtır!
"Arkadaşlar lütfen oy ve yorumlarınızı esirgemeyin teşekkürler"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Duygularım
PuisiTüm bunlar benim duygularım. Şizofrenik, depresif ve dürüst! Susturuldum... Anlattıkça kulaklarımı tıkadı duygularım Bende bıraktım anlatmayı. Kabullendim susmayı. Duygularım'ı yaşadım içimde hep. Ya onlar büyüyüp patlatacak cılız bedenimi, Ya...
