Duygularım

Biriktim

Ne çok yangınlar yandı göz pınarımdan kalbimin dibine kadar.

Yürek yandı göz ağlayamadı.

Yürekten göze giden yollar yangındaydı.

Buharlaştı göz yaşım yürekten göz pınarıma giden yolda.

Kısır bir döngü gibi birikti içimde acının artık yaşları.

Ne arıtabildim ne akıtabildim.

Birikti içimde hep.

Öncelerde birikintiydi sadece.

Zaman geçtikçe gölleşti.

Yangınım sönmedi hiç, birikti içimde acının artık yaşları.

Deniz oldu sonra.

Ağırlaştı yürek.

Gırtlağıma kadar dayandı en sonunda okyanus oldu birikintim.

Ne akıtabildim ne de arıtabildim.

Öylece kaldı içimde.

Sonunda bir gezegen oldu, her tarafı acının yaşlarıyla çevrili bir gezegen.

Ne arıtabildim içimi ne de akıtabildim.

Öylece kaldı.

Doldum başıma kadar.

Şimdi içim soğuk, ıslak ve yosunlu tıpkı denizler okyanuslar gibi.

Ne ben bu gezegende yaşayacak bir balıktım ne de içimde bir gezegen acı taşıyacak bir evren.

"Arkadaşlar lütfen oy ve yorumlarınızı esirgemeyin teşekkürler"