N-neden?Biz...dost değil miydik?!Aquarius bana saldırmıştı ve suratında sadistçe bir gülümseme vardı.Herkesin savaşı değildi bu.
Sadece benim ve yüreğim savaşı haline gelmişti.Buna katlanmalıydım ve bir şekilde savaşmalıydım.
Karşımdaki Apuarius olsa bile!
Gücümü savuramazdım veya diğerlerini çağırtmazdım.Böyle olabilirdi.Ruhları kontrol etmekten farklıydı bu.(gönderme)
Bu sahte anılar gibiydi.Aklını silmişti ve onu bana karşı yapmıştı.
Bu herhangi gibi bir ruhun gücü değildi.
Bu adam da büyücüydü.
-Demek sende büyücüsün?!
-Fark edeceğini biliyordum!
Dalgalardan kaçarken konuşmak çok zordu.
İmkansız gibiydi.Neredeyse.Yapmasaydım inanırdım herhalde.
-Nasıl kral oldun o zaman?
-Hileyle!
-Sahtekar!
-Doğru.Lucy-san.
İçimden lanet okudum(çalıştım)ve dalgayı kayalığa yönelttim.Oraya koştum ve kayalığa çarptı.Acilen bir dalgakıran bulmak zorundaydım.
-Yok ki!
Keşke şu an yanında Kate ya da ikizlerden birisi olsaydı.
-LUCE!
Yüzünden nefret ve sinir okunan,hatta akan bir Natsu gördüm.
-BU ADAM LİSANNA VE ELFMAN'I ÖLDÜRDÜ!!!
-Doğru.Öbür kapıyı gittiler.HAHA!
İçimdeki nefret tahmin edilemezdi.Hiç bu kadar karışık olmamıştım.Yukarı baktım.Yıkım sesleri.Ağzımdan bir çığlık kaçtı.Oysa o kadar dişlerimi sıkmıştım...Yerden taş aldım ve (suyun altındaki su taşları) adama fırlattım.Kafasına çarptı ve kan akmaya başladı.Çok derin olmuştu ve durmazdı.Kaşlarını çattı ve Natsu'nun uğraştığı Aquarius'u bana saldırttı.
-Saçmalama!Bu senin ve benim aramda!Kaçmana izin veremem!
-Kaçmıyorum zaten!Önce-AAAAHHH!
Natsu..arigato gozaimasu!
-Teşekkürler!
-Önemli değ-
Boğuluyor....
NATSU BOĞULUYOR!

ŞİMDİ OKUDUĞUN
FairyTail:Yıkım
FanfictionKonusu bir acayip... Buraya yazmayacağım>:) Hikayede göreceksiniz. Umarı okur ve beğenirsiniz.