FairyTail:Yıkım

Pes etme!!!

Karnıma yumruğunu geçirince tökezledim.
Bu neydi böyle?!Bu kadar güçlü olmasına imkan yoktu!
-Ne oldu?Lucy-san?Beklediğinden daha iyi biriyim ben!
-Sanmam seni ******** *******!!!
-Vay!
  Kate yardımına koşmuştu.Bana gelmesini hiç beklemiyordum açıkçası.Girişe baktım.Üç asker yerde yatıyordu ve anlaşılan o ki üşü de ölmüştü.
-Beceriklisin Kate.
-Senden daha becerikli!Haha.
Kralı duvara yapıştırdı!Şah mat!Falat bunu gören askerler daha çok yardım çağırdılar.Bir ordu daha geldi sanki.İşimiz kolaylaşacağıma tam tersine zorlaşmıştı.Natsu ve Erza işlerini bitişmişlerdi ve yeni gelenlerle uğraşmaya başladılar.Gülümsedim ve Kate ile oraya gidecekken biri yalandan tuttu.
-Sen hiçbir yere gitmiyorsun Lucy-san!
Kate bana baktı ve tam atak yapacakken onun gitmesini işaret ettim.Tamam dedi ve ileri koştu.Kral ile yalnız kalmıştık.Üzerine atladı ve cama doğru yuvarlanmaya başladık.
Aşağı düşmeye başladığımızı fark ettim.Camı kırmıştık.Aferin bize!Birkaç cam parçası bana batmıştı.Acıyordu.
-Kahr...
-Ne oldu Lucy-san?Canın acıdı mı?
-Baka!Kapa çeneni!
Denize düşmüştük.Bunu fırsat bilip Aquarius'u çağırdım.Bu dünyada cidden zor olmuştu.Jamie'nin dediği gibi.
-Bittin...
-Tch.
  Neden gülüyor?