Make Overing The Campus Nerd (COMPLETED)

Chapter 27

Separate
1 week had passed and 1 week left bago tuluyang maghiwalay sila mommy and daddy dahil chinecheck pa ang ibang papels. After their separation, dad will be very busy for their wedding prep.

My life sucks. Sana kinain nalang ako ng lupa nung na aksidente ako.

"Hey you ok?" Sabi ni Angel. Breaktime ngayon kaya nasa canteen kami. "What do you think?" Sarkastiko kong sabi sabay subo ng ice cream. Hindi nalang siya kumibo at siniko ni Ice na kasalukuyang nakikipag kwentuhan kay Max. "1 week left" sabi niya at hinawakan ang kamay ko habang naka ngiti to cheer me up. Ngumiti nalang ako bilang tugon. "Really? Pag si Ice ang bilis mong ngumiti" si Angel pero tumawa naman siya sa huli. "Uhm. Nikki... Can we talk?" Si Alex na kalalapit lang. Tumingin ako kay Ice na tumatango. Ngumiti muna ako sa kanya bago tumayo at sumunod kay Alex.

"What are we going to talk about" sabi ko in a cold tone pagkapunta namin sa garden. "I just want to say sorry na tinago ko sayo yung tungkol sa mom mo and kay dad" sabi niya with sincerity "You should do something about it" sabi ko in the same tone. "Look I'm sorry. It's just thet I knew the news the day when you remember something" sabi niya. Suddenly tears fell from my eye. I didn't expect na iiyak ako. "Now what I will have a broken family in a week. And you. You will have a complete perfect family after their wedding" sabi ko habng humahagulgol. "Nikki I- I'm sorry. I know it's hard for us because we are 2 families here I didn't expect na magpapakasal sila" sabi niya habang umiiyak na rin. "It doesn't matter to me. Ang kinakatakot ko is. What if hindi na kami puntahan ni dad. What if kalimutan niya kami" sabi ko at lumuhod na para makaiyak. F*ck I hate this feeling.

Naabutan kami nila Ice na umiiyak kaya naman lumapit agad sila sa amin. "What's happening?" Tanong niya sa akin na nagaalala. Umiling nalang ako at ngumiti. "We are just talking about what happened last week" sabi ko at tumayo para maayos ang sarili ko. "Hope you have a nice day" sabi ko at umalis na sa kinatatayuan ko.

Now I need to find a place to think. I found a bench that's far from many people. Umupo na ako dun at bumugtong hininga, and suddenly tears roll down my eyes. "Can I sit with you" a familiar voice caught my attention. Pinunasan ko ang mukha ko para matanggal ang mga luha. Umupo siya sa harap ko at tumingin sa akin. As if I'm the most unique vase in the world. "You're late" bungad ko kay Max at bumugtong hininga siya. "Why are you crying?" Sabi niya umirap nalang ako sa kanya. "You can tell me everything" sabi niya ulit. "It's about my parents--" sabi ko. "They're going to separate" pigil niya sa akin. "Alam mo naman pala tss" sabi ko.

"Well I didn't know what really happened between you and my girlfriend but I know what's happening with your parents" paliwanag niya. "Kinausap niya ako" sabi ko nalang at lumayas na sa harap niya at siya naman ay sinundan ako. "Look kung ano man ang pinagdadaanan mo daanan mo lang yan hindi naman yan convenience store na tinitigilan. Life must go one. Matatanggal rin yang lungkot mo" sabi niya pagkatapos ay ngumiti siya at ginulo ang buhok ko bago pumunta sa ibang direksyon. Truly he is the Max that I knew years ago.

...

Today is the day. Wala nang makakapigil kela mom and dad. They are really doing this. "Mom I'm nervous" sabi ko. "Sorry baby. Mom and Dad need to do this. Hindi na nagwowork yung relation namin ng dad mo. I hope you'll understand" sabi ni mom. Tumango nalang ako sa sobrang kaba at huminga ng malalim. This is it wala na akong magagawa.

We are just waiting for dad and Alex's mom to arrive para maging official na ang paghihiwalay nila mom and dad.

After a few minutes dumating na sila with serious face. "Sorry we're late" sabi ni dad na hindi ko pinansin.

Pagka upo nila dad ay nagsimula na ang ceremony. Hindi na ako nakinig sa sinasabi nila because who the hell is interested kung alam mong maghihiwalay na ang parents mo?

While I'm checking on my phone may biglang nagsalita sa likod ko. "Not interested huh" thank goodness he's here. Di ko na alam ang gagawin ko kung hindi siya sumulpot. "Thank you, you're here." Sabi ko at niyakap siya. "Alam mo naman na I'm always here no matter what happens right?" Sabi ni Ice at tumango naman ako. Pinalipat ko siya ng upuan para mas comportable ako. Inilahad niya ang kamay niya sa akin pagkaupo niya. "What's that for?" Sabi ko. "To make you feel that I'm always here for you" sabi niya at hinablot ang kamay ko at pinagsalikop ang daliri namin. Habang nagsasalita ang judge ay nililibang ni Ice ang sarili niya sa paglaro ng mga daliri namin. Hinayaan ko nalang siya at nagcellphone ulit kami.

After an hour natapos na rin ang pagsasalita nila at nagpirmahan na. "Nikki" tawag sa akin ni Alex habang nagpipirmahan sila. "I hope pagkatapos nito sana maayos parin tayo" sabi niya. Ngumiti lang ako sa kanya pero hindi maitago sa mata kong ang lungkot na nararamdaman ko. "Sorry sa mga nasabi ko sa'yo last time" sabi ko at niyakap siya. "Ano ka ba it's nothing. Alam kong masakit ang nangyayari sayo" sabi niya at niyakap rin ako.

...

They are now separated. My mom and dad is not married anymore. "I hope na maging ok ka soon" sabi ni Ice at niyakap ako. I feel empty. Nanghihina ako. Para akong namatayan to think na magkahiwalay na sila nila mom and dad. "I will be ok. I guess" sabi ko at kumalas na sa pagkakayakap.

I just need to accept that my mom and dad are not married anymore. They are now separated.