An Idol's love

Κεφάλαιο 27

Ήταν η κυρία Μαρία .... (Μια γειτόνισσα μου στην Ελλάδα )...μου είπε πως η μητέρα μου έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο. Ξαφνικά ένιωσα τα πόδια μου να τρέμουν . Η κ. Μαρία μου είπε πως ξεπέρασε τον κίνδυνο αλλά δεν έχει συνέλθει ακόμα .
Μόλις είπαμε ότι είχαμε να πούμε Πήγα στο γραφείο της θείας για να της το πω και από ότι φαίνεται το ήξερε ήδη ...
-Η μαμά σου....
Ε - Το ξέρω πρέπει να λείψω για λίγο καιρό ....
- Καταλαβαίνω απόλυτα μόλις τώρα σου έκλεισα εισιτήριο για Ελλάδα φεύγεις σήμερα κιόλας .
Έφυγα από το γραφείο και πήγα στο δωμάτιο μου . Πήρα τηλέφωνο την Αφροδίτη και της τα εξήγησα όλα έπειτα πήρα και τον Youngi και του τα είπα . Έφτιαξα την βαλίτσα μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα . Αμέσως άκουσα ένα χτύπημα στην πόρτα και αμέσως έτρεξα για να δω ποιος είναι. Ήταν ο Youngi ....Φαινόταν ανήσυχος . Με έκλεισε στην αγκαλιά του και μου είπε ...
S - Everything will be OK I promise....
E - I love you Oppa ....
S - I love you too .....
Όταν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα του είπα πως έπρεπε να πάω στο αεροδρόμιο. Με πήγε εκείνος . Μόλις τον είδα για τελευταία φορά με βαριά καρδιά μπήκα στο αεροπλάνο. Στην πορεία το μόνο πράγμα που μπορούσα να σκεφτώ ήταν η μητέρα μου . Αν πεθάνει ; ...αν δεν τα καταφέρει ; Εγώ τι θα κάνω ; Πώς θα ζήσω ; ....
Αυτές οι σκέψεις με πλημμυριζαν ώσπου με πήρε ο ύπνος ....
Μετά από 15 ώρες .....
Ήμουν πλέον στην Ελλάδα. Βγήκα από το αεροδρόμιο και μπήκα σε ένα ταξί και πήγα σπίτι μου άφησα τα πράγματα μου μέσα και πήγα στο νοσοκομείο.
Έτρεχα σαν τρελή στους διαδρόμους ψάχνοντας να βρω το δωμάτιο που μου είχε πει η νοσοκόμα στην υποδοχή. Μόλις το είδα στάθηκα απέξω πήρε μια ανάσα και μπήκα μέσα . Το θέαμα ήταν όχι απλός άσχημο ....δεν περιγράφεται. Η μητέρα μου πάνω σε ένα κρεβάτι να είναι γύρω της μηχανήματα που την βοηθούν να είναι στην ακόμα στην ζωή . Δίπλα καθόταν η Κ. Μαρία και της κρατούσε το χέρι . Ήταν από παλιά φίλες . Κανείς δεν την ήξερε όπως αυτή . Καμιά φορά όταν γ μαμά μου ήταν στις κακές τις μόνο η Κ. Μαρία την ηρεμούσε. Είχε τον τρόπο της . Κάθισα δίπλα της και εκείνη μου έπιασε το χέρι μου.
Κ.Μ -Όλα θα πάνε καλά κορίτσι μου....
Ε - Θα γίνει καλά έτσι ;
Κ.Μ - Αυτό πιστεύουν και οι γιατροί......
Μετά από λίγο η Κ. Μαρία έφυγε ...πήγε να μας φέρει λίγο καφέ γιατί είχαμε πολύ καιρό ακόμα ...
Έσφιξα το χέρι της μητέρας μου και της έδωσα ένα φιλί στο κούτελο. Είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος για εμένα . Όλα καλά θα πάνε αυτό έλεγα από μέσα μου αυτό έπρεπε να λέω .....
Μετά από 9 ώρες .....
Η Κ. Μαρία δεν είχε φύγει στιγμή από κοντά μου . Δεν μπορούσα να συγκρατησω τα δάκρυα που έτρεχαν από τα μάτια μου ούτε για μια στιγμή. Ήταν όλα τόσο σκοτεινά γύρω μου δεν είχα επαφή με το περιβάλλον τώρα πια . Η αναπνοή μου σιγά σιγά κοβόταν . Ένιωθα το κεφάλι μου σαν να πήγαινε να εκραγεί από τον πονοκέφαλο . Εσωτερικά ένιωθα να καταρρέει ο κόσμος μου . Όλα έγινα μαύρα ......
Μόλις άνοιξα τα μάτια μου είδα να βρίσκομαι ξαπλωμενη πανω σε ένα κρεβάτι . Ήμουν ακόμα στο νοσοκομείο . Σηκώθηκα πάνω και είδα την Κ. Μαρία να μιλάει με τον γιατρό μόλις κατάλαβαν και οι δύο ότι ξύπνησα σταμάτησαν να μιλάνε . Η Κ. Μαρία έκλαιγε .....
Ε - Τι έγινε ....Η μαμά μου είναι καλά ;
Γιατρός - Λυπάμαι ....
Ε - Κ.Μαρια;
Κ.Μ- Αγάπη μου....
Ε - Πείτε μου .....
Γιατρός - Δυστυχώς η μητέρα σας απεβίωσε ....ζωή σε εσάς ....
Χωρίς να το καταλάβω μία κραυγή ξέφυγε από το στόμα μου . Άρχισα να φωνάζω σαν τρελή . Αλλά δεν έκλαιγα .....δεν ξέρω γιατί. Πήγα στο δωμάτιο της μητέρας μου και έκατσα δίπλα της την έσπρωξα για να ξυπνήσει αλλά εκείνη τίποτα . Ξαφνικά μπήκαν μέσα 2 νοσοκόμες και μου είπαν πως έπρεπε να βγω έξω . Στην αρχή αρνήθηκαν και σε κάποια στιγμή μπήκε μέσα ο γιατρός και ο γιος του από ότι κατάλαβα γιατί τον φώναζε μπαμπά και μου ζήτησαν να βγω έξω μετά από λίγο βγήκα έξω και περίμενα στον διάδρομο .....
Μόλις σηκώθηκα έφυγα και πήγα σπίτι ήθελα χρόνο ....δεν μπορούσα να το πιστέψω η μαμά μου έφυγε και με άφησε μόνη μου. Ας μου έλεγε Αντίο αν έπρεπε να φύγει ένα Αντίο δεν θα έβλαπτε . Ξάπλωσα στο κρεβάτι της και μυριζα μια τελευταία φορά το άρωμα της . Χώθηκα κάτω από τα σεντόνια και με πήρε ο ύπνος .
Μετά από 5 ώρες....
Πρώτη φορά στην ζωή κοιμήθηκα τόσο γαλήνια και ήρεμα αυτό όμως δεν μου άρεσε γιατί μόλις σηκώθηκα κατάλαβα πως είναι αλήθεια ....τελικά είναι αλήθεια πως θα είμαι μόνη μου . Σηκώθηκα και πήγα στο σαλόνι άνοιξα την τηλεόραση και πήγα στην κουζίνα να φτιάξω ένα ζεστό τσάι ......
Κάθισα στον καναπέ και έβλεπα και έψαχνα στα κανάλια για κάτι που να μου αρέσει αλλά δεν βρήκα κάτι . Έκλεισα την τηλεόραση και βρήκα στο τραπέζι διάφορα βιβλία που διάβαζα παλιά . Ακόμα απορώ πως τα κράτησε η μητέρα μου . Βρήκα ένα που δεν το είχα τελειώσει ακόμα και άρχισα να διαβάζω από το σημείο που το είχα σταματήσει .
Μετά από λίγο το τελείωσα . Το άφησα στο τραπέζι μαζί με την κούπα με το τσάι . Ήθελα να βγω λίγο έξω να κάνω μια βόλτα . Ντύθηκα πρόχειρα φόρεσα τα μαύρα μου . Ένιωθα πως με αυτό τον τρόπο θα τιμουσα την μητέρα μου. Πήγα να βγω έξω από το σπίτι και στην πόρτα είδα την Κ.Μαρία .
Ε - Γειά σας .... (ένιωθα τα δάκρυα να είναι έτοιμα να κάνουν την εμφάνισή τους )
Κ.Μ - Έλα εδώ ....
Είπε και με έκλεισε στην αγκαλιά της .
Κ.Μ-Που πας ;
Ε - Θέλω να κάνω μια βόλτα να ξεχαστω λίγο ....
Κ.Μ-Θα σε πείραζε να έρθω και εγώ. ...
Ε - Καθόλου ....
Φύγαμε από το σπίτι και πήγαμε σε ένα πάρκο . Ήταν αρκετά αργά ( 22:00) οπότε δεν υπήρχε ψυχή )
Καθόμασταν σε ένα παγκάκι για κάμποση ώρα ώσπου η Κ.Μαρία μου είπε ....
Κ.Μ- Η μητέρα σου ήταν ο πιο υπέροχος άνθρωπος που έχω γνωρίσει . Ήταν πάντοτε χαμογελαστή και πάντα δεν άφηνε κανέναν να της πάρει αυτό το χαμόγελο . Σε αγαπούσε με όλη της την καρδιά . Δεν ήθελε να πάθεις κακό . Και ξέρεις κάτι ;....
Ε - Τι;
Κ.Μ - Θα σε προσέχει από εκεί ψηλά ότι και αν γίνει . Πάντα θα σε βλέπει και θα σε ακούει .....
Εγώ δεν είπα τίποτα απλώς καθόμουν και κοίταγα τον ουρανό . Έβλεπα τα αστέρια που λάμπουν στον ουρανό και σκέφτηκα πως η μητέρα θα ήταν και εκείνη ένα τέτοιο .......


*******************
Ήταν ότι πιο λυπητερό έχω γράψει . Ακόμα και εγώ απορώ πως το έγραψα αυτό το κεφάλαιο ώρες ώρες ......
Ελπίζω να σας άρεσε . ❤