Το κορίτσι του λύκου (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο V

Η ώρα στο μάθημα δεν πέρναγε με τίποτα.Ο Όλιβερ όλο με κοίταγε και μου χαμογελούσε.Δεν λέω είναι ωραίος,είναι ένα ωραίο πλουσιόπαιδο,ξανθός γαλανομάτης αλλά μου την έσπαγε τόσο πολύ.

Γύρισα σπίτι.Ο πατέρας μου έβλεπε τηλεόραση.
Έπρεπε να μαγειρέψω και μετά να ετοιμαστώ.Δεν είχα και πολλές ώρες μέχρι τις 20:00.

-Εσύ δεν θα φας;ρώτησε ο μπαμπάς μου παραξενεμένος.
-Όχι,θα βγω για φαγητό με έναν φίλο μου.
-Α.

Σίγουρα θα ήθελε να ρωτήσει και άλλα αλλά δεν ήθελε να είναι αδιάκριτος.Ο Τζέιμς πότε δεν ήταν αδιάκριτος και από τότε που έφυγε η μαμά μου ζούσε την ήσυχη ζωή του εργένη.Μπύρες,ψάρεμα με τους φίλους,αγώνες μπέιζμπολ στην τηλεόραση.

Ανέβηκα στο δωμάτιο μου.Φόρεσα ένα λαδί φόρεμα και βάφτηκα.Τα ξανθά μαλλιά μου έπεφταν στους ώμους μου.

Κόρναρε.Είχε ένα απλό μαύρο αμάξι.
-Φεύγω,είπα στον πατέρα μου αλλά δεν με άκουσε επειδή παρακολουθούσε έναν σημαντικό αγώνα.

Καθόταν έξω από το αμάξι.Φορούσε ένα τζιν και ένα ωραίο άσπρο κοντομάνικο που εφάρμοζε τέλεια στις πλάτες του και στα μπράτσα του.

-Γειά σου μικρή.

Χαμογέλασα και μου άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου.Κάθισε και αυτός στην θέση του οδηγού.

-Είσαι πολύ όμορφη.

-Και εσύ επιτέλους φοράς μπλούζα,είπα και γέλασε.

Φτάσαμε στο μαγαζί.Ήταν ενα ωραίο μικρό εστιατόριο με ρομαντικό φωτισμό από κεριά.Μου έκανε εντύπωση που δεν είχα έρθει ποτέ εδώ.

Κάτσαμε στο τραπέζι.

-Τι θα πάρετε;,ρώτησε η σερβιτόρα και τον γλυκοκοιτούσε.

Αχ τα νεύρα μου!Μα καλά τώρα τι έπαθα;Ζηλεύω κιόλας;;;

Το φαγητό ήταν υπέροχο,όπως και εκείνος.Υπήρχαν συζητήσεις που γελούσε και μου θύμιζε τον Τζακ που ήξερα.Πολυ φοβάμαι ότι τα συναισθήματα μου είχαν αλλάξει όμως.Είχα αρχίσει να τον ερωτεύομαι.

Πάρκαρε μπροστά από το σπίτι μου.

-Πέρασα τόσο καλά σήμερα,είπε ενθουσιασμός.

-Και εγώ το ίδιο Τζακ,είχα καιρό να περάσω έτσι,απάντησα.

Τα μάτια του κάρφωναν τα δικά μου.Ήρθε τόσο κοντά στο πρόσωπο μου που αισθανόμουν ανάσα του.

Σε παρακαλώ φίλα με,σκεφτόμουν...έκανε την κίνηση αλλά τραβήχτηκε.

Τον κοίταγα σαν ένα μπερδεμένο κουτάβι που μόλις του πήραν την λιχουδιά από το στόμα.

-Όχι..πρέπει να μείνεις μακριά μου.Συγγνώμη εγώ φταίω.

Ήταν τόσο φοβισμένος.Μπήκε γρήγορα στο αμάξι και έφυγε με μεγάλη ταχύτητα.

Μπήκα μέσα στο σπίτι και έτρεξα στο δωμάτιο μου.Άρχισαν να κυλάνε δάκρυα στα μάγουλα μου.Γιατί με πληγώνει συνέχεια;Αυτό ήταν δηλαδή;Τελείωσε;

Το βράδυ ξύπνησα ουρλιάζοντας.Πάντα είχα θέμα με τους εφιάλτες.Ξεκίνησε από τότε που σταμάτησα να κάνω παρέα με τον Τζακ.

Ο Τζέιμς έτρεξε και μου έφερε νερό.