Το κορίτσι του λύκου (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο XXV

Το σήκωσα.

-Γεια σου Ζόι.

-Έμμα.Το αγόρι σου το λένε Τζακ;

Η φωνή της σχεδόν έτρεμε και μίλαγε σιγανά.

-Ναι αν και δεν είναι πια το...

Με διέκοψε.

-Είμαι στο σπίτι της Έλεν και είναι μέσα στο γραφείο το πατέρα της.Δεν έχει κλείσει καλά την πόρτα και όπως πέρναγα μου τράβηξαν την προσοχή κάτι περίεργα όπλα.Ακούω να λένε συνέχεια το όνομα του Τζακ.Νομιζω ότι θα τον σκοτώσουν Έμμα..

Το κινητό μου έπεσε απο τα χέρια και πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να τα επεξεργαστώ όλα στο μυαλό μου.Ο Τζέιμς δεν ήταν ο κυνηγός,ο πατέρας της Έλεν ήταν.Και η Έλεν κάρφωσε ότι ο λύκος είναι ο Τζακ.Και αν το είχε καταλάβει γιατί να το κάνει αυτό στην φίλη της;Ω Θεε μου δεν έχω πολύ χρόνο.

Πήρε το κινητό στα χέρια μου και έπαιρνα τον Τζακ τηλέφωνο το είχε κλειστό.Γαμωτο!

Έτρεξα πάνω στο δωμάτιο και άρχισα να μαζεύω τα πράγματα μου.Έπρεπε να γυρίσω.Κοιταξα το κινητό μου για να δω ποτέ είναι η επόμενη πανσέληνος.Αυριο το βράδυ.Σε λιγότερο από 24 ώρες έπρεπε να είμαι εκεί!

Πήρα τηλέφωνο στο αεροδρόμιο και η πιο κοντινή πτήση που είχε ήταν το μεσημέρι.Ίσα ίσα που θα προλάβαινα την μεταμόρφωση του Τζακ.

Δεν είχε κάπου αλλού να πάει ότι και να έκανα.Αν δεν πήγαινε στο δάσος θα πήγαινε στην πόλη και αυτό θα είχε επιπτώσεις.Δεν μπορούσα να κάνω κάτι από εδώ σε όποιον και να το έλεγα.

Ξημέρωσε και εγώ είχα ετοιμάσει ήδη μια μικρή βαλίτσα.Επρεπε να πάω στο αεροδρόμιο.

-Έμμα;Φεύγεις; με ρώτησε η μαμά μου που μόλις είχε ξυπνήσει.

-Ναι,μαμά φεύγω.

-Μα γιατί;,ρώτησε με ένα βλέμμα απογοήτευσης πιάνοντας τα χέρια μου.

Την κοίταζα και παράλληλα σκεφτόμουν μια έξυπνη απάντηση.

-Ο Τζακ κινδυνεύει,είπα και αυτό ήταν η αλήθεια.

-Τι;Γιατί;Από ποιον;ρώτησε αγχωμένα και φάνηκε πόσο πολύ αγαπούσε τον Τζακ από τότε τον αγαπούσε.

-Δεν έχω πολύ χρόνο μαμά...,είπα λυπημένα.

Δεν μίλησε και με άφησε να φύγω.Το ταξί που είχα καλέσει με περίμενε απέξω.

Έφτασα στο αεροδρόμιο και έτρεξα για να βγάλω το εισητήριο μου.

Όσο περίμενα να απογειωθεί το αεροπλάνο έκανα άλλη μια προσπάθεια να πάρω τηλέφωνο τον Τζακ,πάλι το είχε κλειστό.

-Απαγορευονται τα κινητά δεσποινίς,μου είπε ευγενικά η αεροσυνοδός και το έκλεισα.

Οι ώρες δεν πέρναγαν.Έξω είχε νυχτώσει και η πανσέληνος πάνω από την μικρή πόλη έμοιαζε τεράστια.

Είχα μόνο 30 λεπτά μέχρι τα μεσάνυχτα.Τρεχω μέσα στο αεροδρόμιο και καλώ ένα ταξί όταν βγαίνω έξω.

-Πιο γρήγορα,έλεγα συνέχεια στον οδηγό.

Έφτασα έξω από το σπίτι και γρήγορα κατέβασα τις βαλίτσες.Αρχισα να τρέχω προς την πλάγια για το σπίτι του Τζακ.

Η πόρτα του σπιτιού του κλειστή.

-Τζακ!Η Έμμα είμαι!Άνοιξε μου!Έρχονται για εσένα Τζακ..

Δεν άνοιγε.Πηγα πίσω από το σπίτι που θυμόμουν ότι υπήρχε ένα παράθυρο στην κρεβατοκάμαρά του.Για καλή μου τύχη ήταν ανοιχτό.

Με αρκετή προσπάθεια μπήκα μέσα.Το σπίτι φαινόταν άδειο μέχρι που προχώρησα στο σαλόνι.

Το σπίτι μύριζε αλκοόλ.Ειδα τα μάτια του μέσα στο σκοτάδι να με κοιτάνε απειλητικά.Η μεταμόρφωση είχε γίνει.

Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και η ανάσα του τεράστιου λύκου όλο και με πλησίαζε.

Πρέπει να φανείς δυνατή,έλεγα στον εαυτό μου και γονάτισα κοντά του.Με μύρισε λίγο και τώρα φαινόταν πιο ήρεμος.

-Πρέπει να φύγεις.Ο κυνηγός δεν ήταν ο πατέρας μου.Έμαθαν ποιος είσαι πρέπει να φύγεις...

Χάιδεψα την μουσούδα του.Η αγριάδα έφυγε και σαν να μου έκανε νόημα να ανέβω πάνω του.

-Θα σε αγαπούσα ακόμα και αν με σκότωνες με τα ίδια σου τα χέρια μια νύχτα με πανσέληνο,ψέλλισα και ανέβηκα πάνω του.

Έσπασε την πόρτα του σπιτιού όπως έτρεχε.Φτάσαμε μέχρι το ρυάκι και έβγαλε ένα ουρλιαχτό.

Συνέχισε να τρέχει μέχρι που ακούσαμε αυτούς που τον κυνήγαγαν.Καταφερα να διακρίνω την Έλεν και ο άλλος άντρας ήταν μάλλον ο πατέρας της ο οποίος κρατούσε ένα όπλο σαν τόξο.

Σημαδεύει και το βέλος βρήκε στόχο.Όλα γύρω μου μαυρίζουν και πέφτω κάτω.

Όχι δεν πέτυχε τον λύκο,πέτυχε εμένα.