Το κορίτσι του λύκου (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο IX

Φυσικά και δεν θα τον άφηνα εδώ.Ολα άρχιζαν να βγάζουν νόημα,γιατί ο Τζακ με παράτησε,γιατί ήθελε να μείνω μακριά του...

Οι αστυνομικοί πλησίαζαν.Σηκώθηκα και το πόδι μου με έτσουζε τόσο πολύ.

-Σήκω Τζακ!Πρέπει να φύγουμε,κλαψούρισα ενώ τον σκούνταγα.

Δεν σηκωνόταν και δεν είχαμε πολύ χρόνο.Άρχισα να τον τραβάω προς το σπίτι του,απλά πήγαινα μέσα από το δάσος.

Ευτυχώς η πόρτα είχε μείνει ανοιχτή και οι αστυνομικοί τον έψαχναν πιο βαθιά στο δάσος οπότε απομακρύνονταν όλο και περισσότερο.

Έκλεισα την πόρτα και δεν μπορούσα να αναπνεύσω από την κούραση.Έκατσα κάτω στο ξύλινο δάπεδο ακουμπώντας την πλάτη μου στην πόρτα και άφησα και τον Τζακ δίπλα μου.

Κοίταξα την πληγή μου.Ήταν τόσο βαθιά.

-Έμμα;

Τρόμαξα.Τον κοίταξα.Σύρθηκε κοντά μου χωρίς να τον νοιάζει ότι ήταν γυμνός.

-Εγώ στον έκανα αυτό μωρό μου;

Είχε βουρκώσει.Φυσικά η έκφραση "μωρό του" αντηχούσε ακόμα στα αυτιά μου.

-Τζακ...δεν θα σε αφήσω να με αφήσεις αυτή την φορά.Σαγαπάω και αυτό δεν μπορείς να το αλλάξεις.

Ήρθε στην αγκαλιά μου.

-Είμαι επικίνδυνος.Είδες τι σου έκανα...

-Ήταν κακή η στιγμή και ήμουν εδώ.Θέλω να μάθω τα πάντα για την φύση σου,θέλω εσένα.

Με έσφιξε στην αγκαλιά του και ένιωσα όλα τα σπασμένα μου κομμάτια να κολλάνε.Το κενό που μου είχε αφήσει γέμιζε.

Σηκώθηκε και με πήρε στα χέρια του.Με έβαλε στον καναπέ.

-Κλασικά πράγματα,εγώ χτυπημένη και εσύ να με φροντίζεις,είπα και γελάσαμε.

-Προέρχομαι από μια φυλή ινδιάνων.Πριν έρθω εδώ έγινε μια τελετή που γίνεται για τους νέους λύκους.Ήξεραν ότι οι κυνηγοί λυκανθρώπων θα μας βρουν και εγώ από ότι μου είπαν ήμουν ο τελευταίος και ο πιο νέος που είχε μείνει.Θυμάμαι ακόμα το σπίτι μου να καίγεται και τις φωνές της οικογένειας μου.Μετα με υιοθέτησαν οι Χέμπροου και στα 16 μου έγινε η πρώτη μεταμόρφωση μου,ξεκίνησε να λέει.

-Και πότε μεταμορφώνεσαι σε λύκο;

-Οπότε θέλω,το κακό είναι ότι δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου,δεν είμαι πια ο εαυτός μου όταν γίνομαι λύκος και δεν υπολογίζω τίποτα όπως είδες.Κάθε πανσέληνο όμως τα πράγματα γίνονται χειρότερα και μεταμορφώνομαι άθελά μου και πολύ βάναυσα,είδες πως πονάω.

-Ανέφερες κάτι για κυνηγούς...ο πατέρας μου;,ρώτησα και ευχόμουν να μην ήταν αυτό που φοβόμουν.

-Δεν ξέρω αν είναι απλά ένας κυνηγός ή κυνηγός λυκανθρώπων.Ίσως με βοηθήσεις και εσύ για να το μάθω αυτό.

-Πρέπει να γυρίσω σπίτι,πριν γυρίσει ο πατέρας μου.Σιγουρα θα είναι στο δάσος και θα ψάχνει τον λύκο...εμ εσένα δηλαδή τον λύκο,τέλος πάντων!

Μου έδωσε ένα φιλί.

-Τώρα ξέρεις Έμμα....ξέρεις τα πάντα.

Με πήγε εκείνος σπίτι μου με το αμάξι του.