Το κορίτσι του λύκου (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο VII

Φιλιόμασταν σαν να το θέλαμε τόσο καιρό αυτό.Ολα αυτά τα χρόνια που ήταν μακριά μου έλειπε τόσο πολύ και του το έδειχνα φιλώντας τον.

Δεν ήθελα να βιαστούμε σε κάτι παραπάνω όμως οπότε σταμάτησα.

-Βγάλε τα ρούχα σου και θα σου δώσω μια μπλούζα μου να βάλεις.

Ωχ θα ξαναμείνω με τα εσώρουχα μπροστά του.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και γύρισα ώστε να μην τον κοιτάω.Έβγαλα την μπλούζα μου και σκεφτόμουν ότι σίγουρα θα με κοίταγε.Κατέβασα και το παντελόνι.

Είχα όρεξη να τον βασάνισε.Εβγαλα και το σουτιέν.

-Έμμα...Λυπήσου με,είπε και μου πέταξε μια μπλούζα του.

Ένα ευχάριστο αεράκι έμπαινε από το παράθυρο και το μόνο που ακουγόταν ήταν το κελάηδημα των πουλιών.

Τεντώθηκα λίγο στο κρεβάτι και γύρισα πλευρό.Ακόμα κοιμόταν και η πλάτη του ήταν γυρισμένη σε εμένα.

Άρχισα να τον χαϊδεύω.Ημουν τόσο ερωτευμένη μαζί του και ήμουν τόσο σίγουρη για αυτό.

Άρχισε να κουνιέται και γύρισε προς τα εμένα.

Άνοιξε τα μάτια του.

-Καλημέρα,μου είπε και είχε αυτή την βαριά φωνή που με τρέλανε.

-Πάω να φτιάξω πρωινό,είπα και πήγα να σηκωθώ.

-Όχι Έμμα περίμενε,είπε και μου κράτησε το χέρι.

Με έφερε κοντά του και με φίλησε.

Σηκώθηκα και είχε ένα ηλίθιο χαμόγελο.Άρχισα να ψάχνω τα ντουλάπια.

Άνοιξα ένα συρτάρι και βρήκα αλυσίδες.Τι να τις κάνει τις αλυσίδες;

Τον άκουσαν που ερχόταν και το έκλεισα γρήγορα.

Έφτιαξα ψωμί με μέλι και καθίσαμε να φάμε.

-Αύριο έχει πανσέληνο θες να έρθεις να κάτσουμε στην ταράτσα μου;πρότεινα.

Με κοίταξε θυμωμένος.Δεν ξέρω τι έπαθε.Σταμάτησα να τρώω και τον κοίταγα.

-Πρέπει να φύγεις,είπε και σηκώθηκε απότομα από την καρέκλα.

-Γιατί;

-Απλά φύγε εντάξει;

Τελείωσε αυτό ήταν!Δεν είπα τίποτα και έτρεξα στο δωμάτιο.Φόρεσα γρήγορα τα ρούχα μου και άνοιξα την πόρτα του σπιτιού.

-Να σε πάω;ρώτησε και η διάθεσή του δεν ήταν όπως πριν,τώρα το πρόσωπο του έκφραζε λύπη.

-Παράτα με Τζακ!φώναξα και τα δάκρυα δεν άργησαν να έρθουν.

Με φέρνει κοντά του και μετά με σπρώχνει με δύναμη μακριά του και εγώ πονάω.Αυτο κάνει.