Το κορίτσι του λύκου (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο XXIV

Έκανε τόση ζέστη εδώ το καλοκαίρι.Μουσική,χορούς,αυτή ήταν η Βραζιλία και εγώ ήμουν κλεισμένη μέσα στο σπίτι.Τι να βγω να κάνω;Να γνωρίσω κόσμο;Αρκετά είχα πληγωθεί.

Η πισίνα του σπιτιού ήταν τεράστια,όλο το σπίτι ήταν τεράστιο.Ήμουν σχεδόν 3 εβδομάδες εδώ.Η μητέρα μου με ρώταγε γιατί είμαι έτσι και γιατί χώρισα με τον Τζακ.Της έλεγα συνεχώς το ίδιο παραμυθάκι ότι τσακωθήκαμε.

-Γεια σου μπαμπά.Τι κάνεις;

Είχα πολύ καιρό να μιλήσω μαζί του και χάρηκε πολύ που τον πήρα τηλέφωνο.

-Είναι τόσο άδειο χωρίς εσένα το σπίτι Έμμα.Πώς περνάς τις διακοπές σου;

-Μια χαρά.Όλα καλά εκεί πέρα;

Προφανώς και υπήρχε λόγος που ρώταγα.Φαντάζομαι τι θα πάθαινα αν μου έλεγε ότι σκότωσαν τον λύκο.

-Όλα καλά αν εξαιρέσεις ότι ο λύκος έχει τρελαθεί και τον ακούμε κάθε βράδυ.Σταματήσαμε να τον κυνηγάμε δεν είναι κίνδυνος για την πόλη πια δεν πλησιάζει καθόλου εδώ.

-Ωραία...

Μου έλειπε το δωμάτιο μου.Αυτο το τεράστιο δωμάτιο εδώ με τα ακριβά έπιπλα δεν είχε κάτι οικείο σε εμένα.

Τα δάχτυλα μου πέρασαν από την ονειροπαγίδα που μου είχε δώσει ο Τζακ και την είχα κρεμάσει πάνω από το κρεβάτι μου.Μου έλειπε η μυρωδιά του,η ζεστασιά του.

Ήταν βράδυ και η μαμά μου με τον άντρα της κοιμόταν.Εγω έκανα μπάνιο στην πισίνα όταν άκουσα θόρυβο από το μικρό σπιτάκι που βάζαμε τις πετσέτες.

Πήγα κοντά και κοίταξα από το παράθυρο.Η μαμά μου φιλιόταν με έναν άντρα και όχι δεν ήταν με τον δικό της.

Δεν μίλησα,δεν είπα τίποτα και ούτε χρειαζόταν.Ουτε ο Βραζιλιάνος της αγαπούσε πραγματικά και εκείνον τον είδα δει πολλές φορές να μιλάει κρυφά στο τηλέφωνο.Απλα και οι δύο δεν ήθελα να είναι μόνοι τους,η μαμά μου χαιρόταν τους τεράστιο σπίτι και τα λεφτά και ο Βραζιλιάνος χαιρόταν που είχε κάποια να μιλάει και να λέει καμιά χαζομάρα όταν γυρνούσε από την δουλειά.Αυτή ήταν η αγάπη των περισσότερων ανθρώπων στις μέρες μας,με λίγες να διαφέρουν όπως εμένα και του Τζακ.Αγνή αγάπη από όταν ήμασταν μικρά παιδιά.

Χτύπησε το τηλέφωνό μου και έτρεξα στην ξαπλώστρα μου.Ήταν η Ζόι...περίεργο.