1 Yıl Sonra..
Babamın "Oğlum kalk geç kalıyoruz." demesi ile gözlerimi açtım.Hemen nasıl unutabildim ben bu günü 1 yıl geçti aradan koskoca 1 yıl..
Öz annem Melike hanım ile birkaç defa görüştük. "Bilmediğin şeyler var. Ama bunları sana açıklayamam." dedi. 1 ay önce o da kalp krizinden ölmüştü. Artık öğrenme şansım yoktu. Babam 'ben de bilmiyorum' dedi konuyu kapattı.
Artık içimde nefret oluştu. Bütün kızlardan kaçar oldum. Okul olarak erkek lisesine yazıldım. Çok zordu benim için hem öz annem hem beni bakıp büyüten 16 yıl anne dediğim insanı kaybettim. Bugün ikisininde mezarına gidip tekrar tekrar dua edecektim. Babam da bu yüzden hala bağırıyordu.
Annemin en sevdiği takım elbisemi giyip çıktım evden. Arabaya binip babamı bekledim ve işte geldi. O da annemin en sevdiği takım elbiseyi giymişti.
Mezarlığa geldiğimizde kahverenginin tonu olan saçlarını toplamış,hafif uzun boylu bir kız gördüm oda babasını kaybetmişti.Ağlıyordu ve kurtaramadım seni diyordu.Babamın uyarısı ile daha hızlı yürümeye başladım.
2 annemin de mezarına gelmiştik işte. Ben istemiştim ikisininde mezarlarının yan yana olmasını güçlü olmalıydım. Ağlamamalıyım diye kendimi devamlı teselli ettim ama olmuyordu göz yaşlarım sicim sicim akıyordu.
'Bak annem ben geldim,oğlun Enes biliyorum gerçek annem değilmişsin yani öyle dediniz hala inanamıyorum anneciğim ne yapacağım bilmiyorum.Bana yol göster be anne çık o toprağın altından,masmavi gözlerini özledim anne,Enes diye bağırmanı özledim anne' diyerek daha şiddetli ağlamaya başladım.Babama baktığımda kendini çok sıkıyordu ağlamamak için bir damla yaş akıtmamıştı gözlerinden.Babama sarıldım artık sadece o vardı benim için.
Selinden...
(Sabah)
Annemin bağırışları eşliğinde kalkmıştım. Çünkü babamın mezarına gidecektik ve onu öldüren adamın karısı ve biricik üvey kardeşimde gelecekti. Lanet olası kadın çocuğu aldırmamıştı. Üstelik erkek olduğu için babamın adını koymuştu.
İstemeye istemeye yataktan kalktım. üstüme bir pantolon birde tişört geçirip saçlarımı topladım. Ardından dışarı çıkıp, annemi beklemeye başladım.
1 yıl ne oldu diye merak ediyorsunuz dimi anlatayım o zaman her şey açığa çıktı.Elena hanım (Serhat beyin karısı), Mehmet (babam) ile bayadır birlikteymişler. Elenanın dediğine göre 5 yıl sürdürmüşler ilişkiyi o babam olacak adam. 'Elena hamile kalırsa karımı kolaylıkla boşarım.' düşüncesi ile çocuk yapmışlar. Ama benim saf ve salak babam Elenanın kocasının bir mafya olduğunu sonradan anlayınca iş işten geçmiş. Çok kızgınım babama tabi ki onu affedemiyorum. Affetmeyeceğim de.Her şeyi öğrendiğimde ona karşı olan sevgim bitmişti resmen ama intikamımı alacaktım elbet.
Sürekli kızlarla kavga ediyordum bu olay yüzünden, duymayan kalmamış ki babam annemi aldattı diye dalga geçiliyorum bir yandan kimse benimle arkadaş olmuyordu onlara da zarar verirler diye ne vardı bu adamdan korkulcak?Tamam mafya olabilirdi,kötü olabilirdi ama onun canını nasıl yakacağımı iyi biliyordum elbet.
Haberlere kadar düşmüştü bu olay ve bu yüzden okuldan erkeklerle pek kavga etmesem de kızlarla hep kavga ediyordum sonra da atılıyordum. Artık beni sadece bir okul aldı. O okula da bu sene başlıyacaktım.2 senem kalmıştı zaten ve okulun tek iğrenç yanı okulda kız yok adından dolayı sanırım Erkek Lisesi. Aman ne hoş.
Tam 1 ay kaldı okulların açılmasına. Ne yapacağım? diye derin düşüncelere kalınca, annemin dürtmesi ile kendime geldim.
Enes'ten...
Daha fazla dayanamadım ağlamamak için kendimi sıkıyordum. Hemen arabayı alıp Şileye sürmeye başladım. Yazlıkta kafamı dinlemem gerekiyordu. 1 ay okullar açılıncaya kadar orada duracaktım. Her şeyden, herkesten uzak 1 ay...
.........................
Nasıl Gidiyor Sizce Fikirlerinizi Alalım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beklenilmedik #Wattys2016
Ficção AdolescenteBabasının ölümüne şahit olan Selin, Annesinin intihar edişine tanık olan Enes... Bir kız, bir erkeği ne kadar hayatı pahasına koruyabilir ki? Tesadüf sandıkları bu karşılaşma gerçekten bir tesadüf mü? Yoksa aşk dedikleri şey oyun muydu?