YAREN ABLA

361 67 39
                                    

   Selâmün aleyküm . İyi okumalar kardeslerim.
Allah a emanetimsiniz.
  Bu bölümü beni hiç yalnız bırakmayan canoma meyhanelersen374 ithaf ediyorum.
       "Kimya... bazen annemi çok özlüyorum biliyor musun onların yanına gitmek çok isterdim onlar beni bıraktı diye düşünürken  bana Rabbimi sen öğrettin, ölümü sen öğrettin ,bilmediğim birçok şeyi sen öğrettin. " derin bir iç çekti ve devam etti sözlerine ama neden garip bir his var içimde . Onu dinlemeye devam ettim merakıma yenik düşerek.

"Kimya'mm anneme çok benziyorsun demiştim  yaa sana her baktığımda onu görüyor gibiyim. Allahıma şükürler olsun ki  Rabbim seni karşıma çıkardı bana hakkını helal et olur mu? Ben bir gün gitmek zorunda kalırsam ağlama olur mu?"

  Yüreğime bir hançer saplanıyor gibiydi . Dayanamayacak kadar çok acıyordu canım hayırdır inşAllah dedim içimden ve konuşmaya başladım

  -Samed neden veda konuşması yapıyor gibisin beni bırakamazsın bırakmazsın değil mi bırakma dayanabilirim mi bilmiyorum.
  
 Ettiğim kelamlar ile   derin düşüncelere daldığı belliydi. Benim canım nasıl acıyorsa onun ki daha çok acıyor gibiydi.

"Rabbim ömür verdiği sürece yanındayım Kimya'mm. Hadi artık gidelim burdan. Burada durmamız artık doğru değil ben bir köprüye gidip geleceğim bekle beni burda.."
    
  Üstüne gitmek istemedim buraya ne zaman gelse o köprüye uğramadan gitmezdi .
   
    -Tamam diyebildim sadece.
 
    Aradan biraz zaman geçmişti ama Samed hala gelmemişti bende merak edip gittigi yola sapmıştım ama onu köprünün başında göreceğim aklıma gelmezdi . O şaşkınlıkla

    -Samed bana şaka mı yapıyorsun canınla   şaka yapılmaz Allah aşkına in  ordan
Samed yapma  Samed Allahım Hayır... beni bırakmazsın     hani bırakmayacaktın?
Samed..!
Çığlık atmaya devam ederken   garip sesler duymaya başlamıştım algılamaya çalıştığımda duyduğum şeyler şunlardı :
   
     "Şems kendine gel o sadece kabus görüyor onu uyandırıcağım şimdi ,Şems sana diyorum neden böyle duruyorsun Hay Allahım biri kabus görür bağırır biride  mal gibi dikilir..."
   
     Duyduğum şeyler tam anlamı ile buydu yine kabus görüyordum ahh pardon aynı anı bir kez daha yaşıyordum    her zaman ki gibi. Hey dur bir dakika benim bir hastane odasında uyanmam gerekiyordu  yani televizyonlarda öyle olurdu. Ama benim bulunduğum oda da eşyalar çok sınırlıydı. Kapı sağ tarafımda kalıyordu onun hemen yanında kitaplarla dolu bir masa  vardı . Tam karsımda bir tablo vardı onun üzerinde de besmele yazılı bir  tablo daha . Besmele yazısı görünüyordu ama onun altındaki tablo gözükmüyordu . Solumda bir pencere ,yanında da dolap vardı. Oda çok sadeydi gördüğüm kadarıyla.

Neden bu karanlık odadaydım acaba pekala karanlığa alışmıştım ama buda neyin
nesiydi anlam verememiştim en son ne oldu tam hatırlamıyordum

    . Sesler geliyor, sanırım beni uyandırmaya geliyorlar. Üzerim düzgündü içeriye gelmesini bekledim kapı açıldığında yüzünü göremedim çünkü hala karanlıkdaydık.

"Uyandın mı canım bende sana geliyordum" dedi ve yanıma yaklaşmaya başladı

  -Bana ne oldu ?dediğimde o da yatağın bir ucuna oturmuştu .
  
    "Caminin önünde bayılmışsın kardeşlerim seni buraya getirdi sen iyi misin biraz önce bağırıyordun" dedi bağırdığımı bilmiyordum yani en azından sadece rüyamda çığlık atıyorum sanmıştım .
 
  -Önemli değil rutin işlerim gibi arada olur ben artık kalksam   iyi olur.

  Ayağa kalktığımda bir el silah sesi duyuldu ve kolumda    bir sızı ve... kan vardı Aman Allahım bu da neydi önümdeki abla bir anda beni yere yatırıp bağırdı:
  
  "Şems burayı da buldular nerdesin?"

-Abla ben burdayım kızın başına torba  geçir ve gizli kapıdan çıkın .
 
  " Tamam.
   
  Abla bana dönerek konuşmaya başladı.

   " Canım canın çok yanıyor biliyorum ama başka çarem yok" dedi ve başıma  torba geçirdi abla ne
yapıyorsun demeye kalmadan beni sürüklemeye başladı her zaman ki gibi bende zor durumda kaldığında yaptığım şeyi yapmaya başladım ve ağladım ah be Sümeyra'm kardeşin gene ne halde gel de yardım et bana.

   -Abla canım acıyor .

    "Tamam canım güven bana iyi olacaksın .

    Normalde şu durumda olan biri onu götüren kişi ile konuşmaz ama onunla konuşuyordum çünkü o kadar tatlı konuşması vardı ki hani bazen bir insanı ilk gördüğünüzde onu çok seversiniz ilk defa görmenize   rağmen ben  öyle oldum sanırım  ben bunları düşünürken  o abla bana        

   "Benim adım Yaren senin adın ne canım?
 
  -Adım Kimya dedim ardından devam ettim neden yüzümü kapattın   Yaren abla  ? 
  
     "Kimya dışardaki adamlar seni görürlerse bu senin ölümün olurdu Bu yüzden kapatmak zorunda kaldım Özür dilerim  ama senin iyiliğin içindi   Kimya kolunda çok kan var seni hastahaneye götüremem arayabileceğin biri var mı ?

-Ewet var Sümeyra'm var abla telefonum feracemin cebinde.
Cebimden   telefonumu almak için elimi uzattığımda  başımdan torbayı aldı  ve  gülümseyip şunu dedi :
    " Sanırım tehlike geçti 
Bende o sıra Sümeyrayı aradım

    - Cano nerdesin çok zor durumdayım.

   "Nerdesin Kimya iyi misin neyin var?"
    
    O sıra Yaren abla ya döndüm adresi verdi Sümeyra teli yüzüme kapattı sanırım gene çok telaşlandırdım  ama canım çok acıyordu ne yapayım.
  
     Sümeyra ile net üzerinden tanışmıştık o benim dayanağım, ,sığınağım her şeyimdi Samed intihar
edince yanıma Kayseri'ye gelmişti bir ev tutmuştuk benden iki yaş küçüktü ama onunla konuşsalar  benden iki yaş büyük zannederlerdi. O sıra da Sümeyra uzaktan göründü yan tarafıma döndüğümde Yaren abla yoktu yüzünü ben bile görememiştim Sümeyra'nın da görmemesi normaldi.
  Sümeyra yanıma geldiğinde Yüzümdeki ifadeyi görünce hemen taksi çağırmıştı taksiye bindiğimizde hastahaneye gittik kolumun halini soran polise hiç bir şey diyemedim çünkü ben de bilmiyordum ne olacak onu da bilmiyorum ama adresimi almışlardı sonra eve geldik canım arkadaşım öyle telaşlıydı ki yanıma oturttum ve dizine yattım başımdan geçenleri anlattım ve bana dedi ki     

    "Kimya Allah en doğrusunu bilir bunda da bi Hayır vardır üzülme bu günü de atlatıcağız inşaAllah dedi ne güzeldi sıkıntılı halinde kardeşin dediğin insanın ayetle cevap vermesi onu dinlerken uyudum bu sefer karanlık bana hoşgeldin demişti bende ona ayak uydurmuştum..."
  

    

GECENİN GÜNEŞİ#(DÜZENLENİYOR)#Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin