GECENİN GÜNEŞİ#(DÜZENLENİYOR)#

Kızılırmak

Kızılırmak... Kızıl kızıl akan ve bir çok yere uğrayan . Kaç gönüle taht kurdun uğradığın yerlerde söylesene. Ya da kaç kişiyi benim kadar kanattın da Kızılına bir kan daha ekledin. Çok mu ?

Kaç kişiyi daha sürükledin kaç kişiyi sevdiğinden, eşinden, babasından ,anasından ayırdın. Ben en çok Kayseri içinde burayı severdim . Seni sevmem zoruna mı gitti ey kızılda aldın sevdiğimi elimden. Ne sitemler ettim ne çığlıklarımı duydun hiç mi canın acımadı. Kan kokuyordun yine .
Düşünüyorum da acaba kaç kişiyi sevdiğinden ayırdın da böyleydi adın.
2 yıl geçmesine rağmen hala unutamadım hatta bir ara klinikte kalmak zorunda kalmıştım . O kadar zordu ki .

Siz hiç sevdiğinizin intihar edişini izlediniz mi? Sonra o anı tekrar tekrar yaşadınız mı? O klinikte ben hep bunları yaşadım.Sizin sevdiğinizi en çok sevdiğiniz aldı mı ?

Dayanacak ne gücüm vardı ne de sabrım. Yine buraya gelmiş onu düşünüyordum. İnsan kendisini terkedeni niye severdi ki ? Ben anlayamıyorum . Belki de bana asıl zor gelen onun düşüşünü görmemdir yetişememdir. Belki de ona şunu diyemememdir.

"Ölüm terk kurtuluştu, bu yüzden Allah intiharı yasakladı ." Bunu deseydim yine yapar mıydı acaba . Bunları düşünürken ayağa kalktım. Samede sinirim Kızıla dönmüştü . Sanki ne işe yarayacaksa.

Bulunduğum yerden karşı yola doğru yöneldim . Ve en yakın durağa yöneldim. Biraz uzakta olduğu için uzun süre yürüyecektim. Yürümeyi severdim . Ama yanımda Sümeyra 'm olunca daha güzel geliyordu. Sanırım dostumu özledim .

Yol demek yoldaş demekti bana . 2 yıl bu yolları aşındırmıştım.
Babam zengindi . Ama ben ondan
para almadan yaşamaya çalışıyorum. Zor oluyordu bir iş buluyordum ama kriz geçirdiğim zamanlara şahit olunca beni geri çıkarıyorlardı. Ya da bazen hiç bir şey olmadan çıkarıyorlardı. Başta anlam verememiştim. Ama sanırım bu da babamın işi . Evi terkettim diye yapıyordu bunu .

Babamı iki yıl önce Samedle tanıştırınca ve bir anda ben tesettüre bürününce babam ikimizi kabul etmedi . Sonra bir anda fikrini değiştirdiğini söyledi bizde daha fazla günaha girmeyelim diye nişan yapmıştık.  Nişandan hemen sonra da imam nikahı oldu .Nişandan sadece 6 gün sonra Samed intihar etmişti . Ister istemez babam yaptı diye düşünmüştüm ama yanlış düşünmüşüm çünkü polis bunun babamın yaptığı bir şey olmadığını kanıtlamıştı. Ama hala içimden bi ses eve gitmemi engelliyordu.

Otobüs gelmişti . Otobüsün kapısına
doğru hareket ettim ve kartı basıp bir yer aradım tabi ki bulamadım ama arkadan bir genç yer verdi bana ,bende kısık sesle teşekkür edip oturdum .

Boynumda bir acı hissedince elimi oraya doğru hareket ettirdim ve kolyemi düzelttim. Arada bir 360 derece döndüğü için alışkındım. Kolyemin üzerinde Samed ve Kimya yazıyordu. Yıllar önce Samedin hediyesiydi. Elimde de benim yaptırdığım bir bileklik vardı . Üzerinde 14 . 06 yazıyordu . Aslında onları atmayı çok düşündüm . Kızıla her gittiğimde onları Irmağa atmaya çok yeltendim. Ama ihanet olur diye kıyamadım. O bana ihanet ederken onun hatıralarına kıyamamak çok kötü bir şeydi. İçimden onu atmayı çok istediğim zamanlarım olurdu bazen de onu öyle sahiplerdim ki beni gören onu hala hayatta sanırdı.

Uzun bir yolculuktan sonra ineceğim durağa geldim ve indim . Ev durağa
uzak olduğu için yürümeye başladım . Aklıma evimin yakınlarındaki kitapevine gitmek geldi. Uzun zamandır oraya gitmiyordum özlemiştim kitap kokusunu.

Cemil Meriç'in bi sözü vardı . Sanırım şöyleydi : Kitap bir limandı benim için ,kitaplarda yaşadım . Ve kitaptaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim . Aynen böyle diyordu. Ve ben ona hak veriyordum.
Biraz daha ilerleyince Kitapevine geldim tam içeri gireceğim sıra birine çarptım ama ayakkabısına bakınca bir erkek olduğunu anladım . Çarpma esnasında kitaplarından biri yere düşmüştü . Yüzüne bakmadan kitabı almak içim eğildim. Özür dileyip kitabı uzattım ama almak yerine yoluna devam etti . Anlamadım anlam veremedim . Bilerek yapmamıştım sonuçta. Zaten düşündüklerim ağırdı benim için birde o adam öyle yapınca gözlerim istemsizce dolmuştu . "Hasbunallahi ve nimel vekil "dedim .
Bunu ne zaman söylesem içim ferahlardı şimdi olduğu gibi .

Tekrar kapıya yöneldim kapının üzerinde asılı olan şey dikkatimi çekmişti . Onu okumaya başladım vee bu...

Selamün aleyküm yavaş yavaş olayları anlatmaya başladım insAllah. Iyi okumalar. ☺
Medya da Samedin intihar ettiği yer var .