Bölüm 9:ASTIM KRİZİ

74 6 3
                                    

●●●Gökçe'nin Anlatımı●●●

Arkama dönmeden önce aklıma çocukluğum geldi. Ben bu sahneyi biliyordum. Ben altı veya yedi yaşımdayken evimize hırsız girmişti. Gece uyuyamadığım için kalkmıştım yatağımdan salona indiğimde kimse yoktu bende bende televizyonu açıp izliyordum o anda arkamdan tıkırtı geldi ve ensemde bir nefes hissetmiştim. Ben bağırmaya çalışmıştım ama eliyle ağzımı kapatmıştı. En sonunda ayağımla masadaki vazoyu yere düşürüp kırdığımda babamlar beni duymuş ve gelmişlerdi. Hırsız bıçağını boğazıma dayamıştı ve ben çok korkmuştum. Annem gizlice polisi arayınca elinden kurtulmuştum ve o kirkudan sonra nefes darlığı geçirip astım olmuştum şimdi de aynısının olmasından korkuyordum. Yavaşça arkamı dönmeye başladım. Nefesim iyice daralmış kalp atış hızım artmıştı. Gözümden istemsiz düşen yaşları bile umursamadan arkamı döndüm. Döndüğümle yere oturup kaldım . Karşımda ki Batuhandı en azından hırsız değildi ya hırsızsa ne saçmalıyorum ben.

" S-senin ne i-işin var"dedim nefesim sona gelirken acilen astım ilacına ihtiyacım vardı. Oda yere çömeldi. Tam konuşacağı sıra da parmağımı dudağına değdirdim susması için .

" A-astım k-krizim var odam da k-komidinin içinde i-ilaç var "dedim
Zorla.

Batuhan anlamış olacak ki hemen yanimdan kalkıp merdivenlerden çıktı. Bayılma durumuna gelmiştim artık hadi Batuhan nerede kaldın. Gözlerim kapanmaya başladığı sırada Batuhan elinde astım ilacı ile yanıma koştu.

" Al çabuk Gökçe aç gözünü getirdim bak "dedi

Sesini az duymaya başlamıştım . İlacı ağzıma uzattığında son bir nefesle içime çektim. Ve bekledim. İlacı ağzımdan çekip derin derin nefes almaya başladım.

"Teşekkür ederim hayatımı kurtardın" dedim.

"Bana bir can borcun oldu"dedi gülerek.

" Senin burda ne işin var eve nasıl girdin"

" Bu evin sahibi evine bakmam için bana anahtar verdi bende ışıklar yanıyor görünce eve biri girdi sandım ve eve girdim sonra pijamalı bir şekilde kapıyı kapatan seni gördüm ve devamını biliyorsun zaten"

" Biz bu eve taşındık sana haber etmemişler galiba "

"Senin neden astım krizin tuttu ,dur tahmin ediyorum ben nefesini kesiyorum dimi"

" Sen ne kadar kendini bilmiş, ukala bir insanın tekisin ya hayır seninle alakası yok küçüklüğüm de yaşadığım bir travma korkunca böyle oluyor" dedim.

" Öyleyimdir iltifatın için sağol cadı "

" Ne demek maçocuk"

Ayağa kalktı ve benide kaldırdı.

"Unutma cadı bir can borcun var hatta kalp"

" Ha ha "dedim dalga geçer gibi.

Bana yaklaşırken" Benimle dalga geçme o borç ödenecek "

"Dur ben bi ölüp geleyim"dedim

İyice yaklaşmıştı kapıyla arasında kalmıştım sakinleşen kalbim hızlanmaya başlamıştı o anda merdivenlerden ayak sesi geldi Çiçek uykulu bir şekilde;

"Oo hayırlı işler gençler "dedi. Batuhanı iterek;

" Of ne işi ya git yat geliyorum herşeyi yanlış anlıyorsun Çiçek"dedim

Gülüp odasına çıktı

"Hadi sende git artık "Tam gideceği sırada;

" Dur anahtarları ver öyle git"

"Oldu ya başka derdin vermem belki lazım olur"dedi göz kırparak.

" Ya ver şunu"

" Sıkıysa al "dedi arka cebine anahtarı koyup. Almaya çalışıyordum ama olmuyordu. İyice ona yaklaştım almak için ama olmuyordu başaramıyordum. Tam alacağım sırada yanağımı öptü ani hareketle itti..

" Sana beni öpebilme hakkını kim veriyor çık çabuk evimden"diye bağırdım.

" Ben veriyorum"dedi sırıtıp kapıdan çıkıp gitti. Kalbim acayip hızlıydı. Yeniden astım krizi geçirmek istemiyordum. O yüzden 10'a kadar saymaya başladım 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10 ve derin bir nefes verip yatağıma yattım bu yaşadıklarımda neydi böyle.

AŞK KALBİMİZİ ÇALINCAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin