Bölüm 29:İSTANBUL'A DÖNÜŞ

11 0 0
                                    

●●● Gökçe'nin Anlatımı●●●

Sabah mutlu bir şekilde uyandım.  Çiçek 'e baktığımda hala uyuyordu.  Yavaşça yataktan kalkıp banyoya doğru ilerledim. Kolumdan birinin çekmesi ile o kişiye döndüm. Sevdiceğimdi...

" Korkuttun beni, hem ne yapıyorsun öyle? "

Hızla dudağıma öpücük kondurup geri çekildi.

" Batuhan ne yapıyorsun biri görecek? "

"Ne yapayım seni özledim ve ayrıca sabahları çok tatlı oluyorsun"

" Ya öyle mi? "

" Aynen öyle cadı"

" Bende seni özledim ama olur olmadık yerde seni öpmüyorum"

" Ya öpmek istiyorsun beni yani, bi öpsene"

"Batuhan! !" Dedim ve utandığım için banyoya koşmaya başladım.

"Utanınca da acayip se-..."

"Sus Batuhan" dedim banyo kapısını kapatıp.

" Sadece acayip sevimli oluyorsun diyecektim başka ne düşündüysen artık"dedi dışarıdan.

Bu çocuk ne ara bu kadar utandırıcı ukala laflar eder oldu. Ya o hep böyleydi ben bilmiyorum ya da değişti.  Sabah sabah utanmaktan kıpkırmızı olmuştum. Yüzüme buz gibi su tutup rutin işlerimi hallettim.  Odaya girdiğimde.  Çiçek uyanmış yatağını düzeltiyordu

"Günaydın"

"Günaydın" dedim bende

" Ben banyoya gideyim sende giyin sonra bavulları hazırlarız olur mu?"

" Olur tabii"

" Tamam " dedi ve odadan çıktı.

Eskisi kadar yakın gibi değildik sanki çiçekle . Bu zaman bizi biraz uzaklaştırmıştı sanki . Ya da artık büyüyorduk. Şimdi diyeceksiniz siz zaten büyük değil misiniz? Evet biz büyüktük ama birbirimizin yanında ergence hatta çocukça davranıyorduk. 'Canikom, kankiş' gibi sözcükler kullanıyorduk ama artık kullanmıyoruz. Zaman geçtikçe insanlar değişir derdi babam doğruymuş , yavaş yavaş değişiyoruz.

" Gökçe! "

Çiçeğin seslenmesiyle irkildim.

" Ha dalmışım afedersin"

"Ne düşünüyorsun?"

"Değiştiğimizi"

"Bak biliyorum bu ara sana yakın olamadım . Ama bu değiştiğimiz anlamına gelmez, ben hep aynı kalacağım yalnız bu aralar böyle oldu herşey çok çabuk gelişti.  Özür dilerim herkesi üzdüm. Seni aramadim,  mesaj atmadim. Demek ki bu değişme değil artık hayatı daha iyi anlamak böyle olmamalıydı benim hatam"

" Tamam değişmedik o zaman üzülme artık sende bak yeni bir hayata başlıyormuş gibi düşün artık ve öyle yaşa, üzüleceğin bir sevgilin yok artık;  Kıskanacağın onu özleyecegin bir sevgilin var. Yanında hep olacak arkadaşın , can yoldaşın ben varım.  Artık üzüntü keder hayal kırıklığı yok tamam mı? "

" Tamam, iyi ki benim arkadaşımsın Gökçe sen olmasam ne yapardım ben canım benim "

" Sende öyle canım"

" Hadi hazırlayalım bavulları artık gitmemiz gereken bir şehrimiz var"

" Peki gidelim bakalım artık"

Akşam üstüne kadar bütün eşyaları topladık ve arabaya koymak üzere aşağı indirdik. Sonra da üstümüzü değiştirmek için odaya geri döndük .

●●● Çiçek'in Anlatımı●●●

Odadan çıkmadan önce son kez dönüp arkama baktım. Koca 1 ay 2 günüm bu odada geçmişti. Hüzünüyle...

Artık bu kapıyı kapattıktan sonra benim için hüzün bitecek umut dolu hayata tutunacaktim. Dedem, seni hiç unutmayacağım hep aklımda tontiş yanaklı bize sevgiyle bakan yüzün kalacak. Kapıyı açtım ve çıktım.  Aşağıya indiğimde herkes kapıda bekliyordu. Teyzem bir şeyler diyordu kendi kendine.

" Ne oldu teyze " dedim yanına yaklaşarak.  Teyzem cevap vermeden Deniz merdivenden sorumu cevapladı.

" Ne olacak sadece bende sizinle geliyorum"

Şaşırmıştım okulu ne olacaktı?

" Nasıl yani okulun ne olacak?"

"Şöyle ki kuzen Almanyadaki kaydımı İstanbula yani sizin okula aldırdım. Artık orası beni sıkıyor kendi başıma karar verebilecek yaşta da olduğuma göre kararımı verdim. Türkiye'ye dönmek istiyorum.  Benim bir kardeşe seninde bir abiye ihtiyacın var kuzen"

" Ee ne diyeyim gel madem. Senin orlarda sevgilin yok muydu? "

" Oo kuzen o iş biteli çok oldu sen İstanbul dan bulursun bana" dedi göz kırparak.

Gökçe lafa girerek; "Bulmaz mıyız deniz"

"Kimi buldun Alla sen?"

" Boş ver bende kalsın seninde bulabileceğin biri vardır mutlaka"

Güldüm. " Ee hadi çıkalım artık herkes tamamsa " dedi Batuhan

Herkes tamamız dediğinde annemlerle vedalaştık. Arkamızdan 'kendinize dikkat edin Deniz kızlara iyi bak . Batuhan ve Ege tanışmak güzeldi sizinle yine bekleriz' gibi cümleler kurdular ve arabaya yerleştik.

Gökçe öne Batuhan şoför koltuğuna Deniz, ben ve Ege arkaya oturduk. Artık dönüyorduk bizim için aşk kokan İstanbula . Özlemiştim hem de çok.  Bundan sonra  artık hayatım da hüzün olmasını istemiyordum. Sevdiklerimle olmak onlarla zaman geçirmek istiyordum. Batuhanla Gökçeye baktım mutlulardi.  Sonra Denize döndüm o da mutlu gibiydi İnşallah daha mutlu olacaktı.  Sonra... bize baktım.

Mutlu muydum?

Evet.

Bu olanlar için pişman mıydım?

Hayır.

Seviyor muydum?

Evet .

Daha çok sevecek miydim?

Evet, hem de sonsuza dek.

Başımı Egenin göğsüne yasladım ve dışarıyı izlemeye başladım.

###############

Bölüm sonu.
Biraz kısa oldu artık bölüm affedin uzun yazmaya çalışacağım diğer bölümleri hiç merak etmeyin.
Oy verme butonuna basmadan geçmeyin ve bölümleri beğeniyorsanız lütfen yorum yapın sizlerin düşünceleri benim için önemli. 

'Hoşça kalın'

'Hep Aşkla kalın'♥♥♥

AŞK KALBİMİZİ ÇALINCAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin