Bölüm 11:BENİM YÜZÜMDEN

85 5 0
                                    

●●● Batuhan'ın Anlatımı●●●

Ambulansa bindiğimizde artık zaman durmuş gibiydi hiçbir şey düşünemiyordum. Gökçe'nin ağzına solunum cihazı bağlamışlardı. Ambulansın siren sesi kulaklarımı sağır ediyordu. Gökçe'nin elini tuttum. Biri için hiç bu kadar üzülmemiştim. Bu kız çok farklıydı herşeyiyle.

" İyi olacak dimi"defim hemşireye dönerek.

" Solunum yapamamış astımı varmıydı kız arkadaşınızın?"

" Evet astım krizi tutuyordu" beynimde kız arkadaşınız kelimesi yankılanıyordu. Diyememiştim kız arkadaşım değil diye. O benim daha arkadaşım bile değildi ki . Hemşirenin sesiyle ona döndüm.

" Astım krizi geçirdiği için nefes alamamış doğal olarak akciğerleri sönmüş"dedi

Ambulansın durmasıyla hastaneye girdik. Gökçeyi hemen muayene odasına aldılar. Duvara dayanarak yere oturdum ellerimi saçlarımdan geçirip çektim. Çiçek bağırarak geldi.

" Allah kahretsin hepsi benim suçum istememişti gelmeyi, içimde sıkıntı var dedi dinlemedim ısrar ettim"dedi ağlayarak . Ege ona sarılarak destek olmaya çalıştı. O kadar çok ağlıyordu ki . Gökçeyi odadan çıkardılar . Yüzü solmuştu koluna serum takmışlar öylece yatıyordu. Doktorun yanına gittik.

" Durumu nasil ?"dedim

" Geldiğinde akciğeri iyice sönüktü biz elimizden geleni yaptık artık uyanmasını bekleyeceğiz ciğerleri makineye bağlı yaşayacak 2 hafta sonra makinayı kapatacağız kendi nefes alırsa yaşayacak geçmiş olsun"dedi ve yanımızdan geçip gitti. Öylece duruyordum hiç bir şey olmamış gibi. Sanki beni oraya yapıştırmışlar gibi. 2 hafta bize ölüm gibi gelecekti ama bekleyecektik uyanmasını bekleyecektik ne olursa olsun. En kötüsü de uyanıp uyanamayacağıydı. Çiçek anlatılanları duymuş bağıra bağıra ağlıyordu.

"Neden Batuhan! Neden böyle oldu. Çok dedi gitmeyelim diye arabada Batuhanı görmek istemiyorum demişti. Keşke onu getirmeseydim."
Dedi Çiçek hıçkırıkları arasında yanıma gelip sarstı beni.

" Hepsi senin yüzünden hepsi"

Hiç bir şey diyemiyordum. Erkekler ağlamaz derlerdi ya hıh işte o yalanmış. Ben ağlıyordum şuan hiç bi şeyim olmayan ama onu önemsediğim bir kız için ağlıyordum.

Ege'ye döndüm;

" Çiçeği eve götür üstünü değiştirsin dinlensin biraz ben burdayım"

" Hayır hiç bir yere gitmeyeceğim onu bırakamam biz hep kötü günlerimizde yan yana olduk. Şimdi onu bırakırsam sonsuza kadar kaybederim"

"Ama..." dedim lafı kesti.

"Aması yok çok gitmek istiyorsan sen git"

Çiçek iyice sinirlenmişti aynı şekilde bende ama gidip dinlenmesi onun için daha iyi olabilirdi.

" Abi kolun kanıyor"Egenin dediğiyle koluma baktım çok canım yanmiyordu yada ben hissetmiyordu ama yara baya açılmıştı.

" Bir şey olmaz ufak bi sıyrık"

" Olsun git bi pansuman yaptır sen bari inat etme"

"Tamam gidiyorum"

Hızlı bir şekilde muayene odasına girdim hemşire kolumu temizleyip pansuman yaparken cebimden telefonumu çıkarıp Yiğiti aradım.

" Alo Yiğit bana hemen mekanın güvenlik kamerasının görüntülerini yolla hemen!"

" Tamam Batuhan Bey"

Kolumu sargı beziyle sarıp işini bitirdi hemşire. Odadan çıkıp bekleme salonuna oturdum. Telefona bildirim gelince bildirime basıp videoyu açtım. Videoda Ebru tuvaletten çıkıp kapıyı kilitliyordu. Biraz sonrada Enes telefonla birşey konuşuyordu. Diğer videoya baktım boştu hiç kimse yoktu. Zaten bundanda başka görüntü yoktu. O Ebruyu elime geçirirsem bu sefer kurtulamayacaktı. Yerimden hızla kalkıp hastaneden çıktım . Arabayı son sürat Ebruya sürdüm.

●●● Çiçek'in Anlatımı ●●●
Ciğerleri sönmüştü kardeşimin. Kim bilir nefessiz kalınca nasıl acı çekmişti. Onun vücudu hassas kaldıramaz ki bunu. Bizim daha hayallerimiz vardı. Yoğun Bakım camına dayandım. Bırakmazsın dimi beni biz hiç ayrılmadık ki seninle. Yalvarırım duy sesimi bırakma beni. Güçlü olabilirsin sen yapabilirsin bizi bırakmazsın . Lütfen bunu bizim için yap. Lütfen.
Camdan çekilip koltuğa oturdum. Hepsi benim suçumdu gitmeseydik bunlar olmayacaktı. Ege elinde kahve ile yanıma geldi.

" Al iç hadi toparlanırsın biraz Gökçe'nin sana ihtiyacı var "

"Var dimi ben güçlü olursam oda olur"

" Aynen güzelim güçlü ol"

Elindeki kahveyi alıp bir yudum içtim. Egede yanıma oturup ;

" Bak şimdi gidelim sen bi kıyafetlerini değiştir bir duş al rahatla"

" Olmaz!"

"Hem Gökçeyede kıyafet getiririz. Biz biraz önce ne konuştuk. Gökçe seni böyle görse ne kadar üzülür hadi onu üzmeyelim gidip gelelim "

" Geri getir beni ama "

"Tamam söz geri getireceğim"

Son kez Gökçe ye bakıp Ege'nin yanına gittim. Batuhana bir şeyler söyledi. Batuhanda başıyla onayladı. Batuhana dönüp ;
"İyi bak ona gözünü bile ayırma ben gelesiye kadar "

"Tamam " dedi.

Hastaneden çıkıp eve doğru ilerledik.

● ● ● Batuhan'ın Anlatımı ● ● ●

Yoğun Bakım Ünitesinde bir sağa bir sola gidiyordum. Hemşire gelince;

"Onun yanına girmek istiyorum"dedim

"Ben bi doktoruna sorayım "diyerek yanımdan ayrıldı. Koltuğa oturdum ve beklemeye başladım. Ellerimi saçlarımdan geçirip dirseklerimi dizime koydum.

" Yanında çok kalmamak şartı ile girebilirsiniz"dedi hemşire yoğun bakım kapısını açarak.

" Lütfen yanında çok kalmayın"

Başımla onayladım. Hemşire odadan çıkınca sandalyeyi çektim yanına. Yüzü sapsarıydı ona çok yakışan elbisesi yerine hastane önlüğü vardı. Saçlarını boneyle kapatmışlar ağzında solunum borusu vardı. Başında ise öten makine . Fısıltı gibi çıkan sesimle konuşmaya başladım.

"Herşey benim aptallığımdan oldu. Seni oraya kilitliyeni biliyorum Ebru yapmış onunda hesabını sordum merak etme bir daha asla sana zarar veremez . Ama yangını çıkaranı bilmiyorum onuda en kısa zamanda öğrenicem. Bulursamda yaşatmayacağım. Burası sana yakışmamış be Gökçe inanmazsın ama senin maçocuk demeni özledim. İlk defa biri için bu kadar üzüldüm. Beni ağlatmayı başaran ilk kadınsın cadı. O yüzden çabuk kalk sana hepimizin ihtiyacı var. Çiçek iyi değil senin burada olman çok koyuyor ona . O şimdiden sensiz yapamıyor . Eğer gidersen yaşayamaz . Onu ve bizleri yalnız bırakma . Uyan,benimle uğraş, bana lakap tak, hatta benimle kavga et ama sakın gitme . Gidersen ben kime cadı derim ha.Biliyorum uyaninca beni affetmeyeceksin belki. Allah kahretsin ki herşey benim yüzümden. Sen yeterki uyan istemezsen peşinden bile gelmem , dolaşmam . Ama sen uyan tamam mı cadı? " diye fısıldadım. Yaşlar hızla iniyordu gözümden . Yanağından öptüm ve yoğun bakımdan çıktım ve kendimi koltuğa attım . Gözümü kapatıp arkama yasladım. Sonrası zaten bir hüzündü...

AŞK KALBİMİZİ ÇALINCAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin