Bölüm 25 : CENAZE

16 2 0
                                    

#Yeni bölüm sizlerle sevgili okuyucularım hepinize keyifli okumalar diliyorum#

●●● Çiçek'in Anlatımı●●●

Özlediğim şehrin havasını ciğerlerimde hissettim. Havaalanından çıkıp taksiye bindiğimizde içimi bir hüzün kaplamıştı . Keşke dedim içimden hep burada olsaydım.  Doya doya boyoz yeseydim , kumru yeseydim. Çeşmealtına gidip gezseydim. Buradaki güzelliklerle yaşasaydım. Keşke çocukluğuma dönseydim. Ama olmuyordu işte eskisi gibi değildik artık. Büyümüştük.  Denize döndüğümde  oda hüzünlüydü ama belli etmemeye çalışıyordu.

Havaalanından Çiftlik on beş dakikalık mesafedeydi. Ve biz çok çabuk varmıştık. Bavulları bagajdan çıkarıp eve ilerledik. Hiç değişmeyen eve baktım.  Bahçesi bile aynıydı, sonra havuzun oraya baktım.  Küçüklüğüm daha dün gibi oradaydı .

Havuzun orda oturmuş ayaklarımı suya sokmuş  bir ileri bir geri sallıyordum. Arkadan koşarak deniz geliyor ve beni havuza itiyordu. Tabi büyük havuz olduğu için bide ağzımı burnumu tıkamadığım için suyu yutmustum. Deniz beni öyle görünce dedeme seslenmişti. Dedem hızla gelip beni çıkardığında Deniz korkmuş ağlıyordu.  Dedemde kızdığı için ağlaması şiddetlenmişti. Daha sonra ben onu affetmiş ve barışmıştık.

Gözümden akan yaşı sildigimde Deniz yanıma gelmişti.

"Ne oldu?"

"Küçüklük anımız aklıma geldi sorun yok "

" Şimdi den ağlama dedemin morali bozulmasın yanında da ağlamak yok tamam mı?"

" Tamam ağlamam"

" Hadi içeri girelim artık"

"Peki"

Kapıyı çaldığımızda Ayşe teyze kapıyı açtı.  Bizi görünce yüzü güldü.  Ayşe teyze dedeme bakan ev işlerini yapan bir kadındı küçükken burda kaldığımızda bize de bakıyordu. Sevimli , sevecen,  güler yüzlü bir kadındı kendisi. Denizde bende öpüp sarıldık Ayşe teyzeye. Deniz valizleri içeri koyarken bende salona ilerledim.

Annem ve Zeynep teyzem durgun bir şekilde oturmuş bekliyorlardı. Ben içeri girince önce annem gördüm sonra teyzem.

" Kuzum hoşgeldin annem"

" Hoş bulduk annecim"

Dedim ve öpüp iyice sarıldım.  Ne kadar telefonda konuşsakta özlemiştim annemi. Annemden ayrıldığımda ağladığımı fark ettim.

" Çiçek gormeyeli büyümüşsün canım benim"

" Büyüdüm tabii hiç gelmediniz iki yıldır teyzecim"

Dedim gülümsemeye çalışarak. Teyzemin yanına gidip sarıldım. Teyzem benim için özeldi sonuçta teyze anne yarısıdır derler. Ben koltuğa oturduğumda Salona Deniz girdi oda sarılıp öptükten sonra malum konumuzla ilgili sorulara başladım.

" Dedem nasıl? "

Annem soruma cevap bulmak için düşündü.

" Anne en doğrusunu söyle iyi mi kötü mü?"

" Kötü aslında doktor yoğun bakıma alacaktı ama dedeniz sizi görmek için istemedi bizde eve getirmek zorunda kaldık.

Ağlamamak için kendimi kastım.

" Yemek yiyebiliyor mu?"

Bu sefer teyzem"Yesede istifra ediyor kanser çok ilerledigi için ameliyatta yapamıyor doktorlar"

Titreyen sesimle " De-dedemi görmek istiyorum?"dedim

Annemle teyzem başını sallayınca koltuktan kalktım.  Yavaş adımlarla merdiveni çıkmaya başladığımda arkamdan Denizde geldi. Dedemin odasının önüne geldiğimizde Deniz bana destek olurcasına sarıldı ve "Sakın ağlama çıkınca odasından söz seninle oturup ağlamanı dinleyeceğim güzelim"

AŞK KALBİMİZİ ÇALINCAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin