AŞK KALBİMİZİ ÇALINCA

Bölüm 32:KAVGA

●●●Çiçek'in Anlatımı●●●
Eski düzenime , yaşamıma dönmüştüm artık.  Kötü şeyler geride kalmıştı.  Hayatta ne kadar üzülürsek üzülelim bir müddet sonra zaten acında, hüznünde azalıyor.  Ve ne yaparsak yapalım bazı şeyleri geri getiremiyorduk. Kurulu akşam yemeğimize baktım.  En iyi arkadaşım ve kuzenim hatta daha fazlası sevgilim ve eniştem vardı.  Akşam yemeği için bir araya gelmiştik.  Batuhanla Egeyi Gökçeyle ben çağırmıştım. Biraz olsun Denizle sohbet edip iyi anlaşırlar diye ammavelakin tek kelime bile konuşmuyordu kimse.  Herkes yemeğine odaklanmıştı. Son lokmamıda bitirip tatlıları almak için mutfağa gittim. Gökçe ile benin en sevdiğimiz tatlıydı bu tiramisu . Mutfaktan çıkıp salona döndüğümde hala yemek yiyorlardi. Gökçe elimde ki tiramisuyu görünce yemeğini bıraktı.

" İnanamıyorum tiramisu! "

" Evet ama sen yemeğini bitirmedin sana yok!"

" Ya çiçek yemek istiyorum. Lütfen!"

"Tamam, tamam herkes yemeğini bitirsin tatlılara geçelim"

Bizim konuşmamızdan sonra nihayet erkeklerde konuşmaya başlamıştı.  Ben tatlıları tabağa koyarken Batuhan konuştu.

" Deniz sana ev buldum" dedi direk batuhan .

" Ne evi ben daha para  kazanmıyorum ve ayrıyeten daha geleli bir gün oldu ne zaman ev buldun" dedi Deniz.

" Paraya gerek yok bizim apartın biri zaten sorun olmaz "

" Ben bunu kabul edemem çalışmaya başlayınca zaten kendim bulurum sana gerek yok"
Dedi oldukça kızmıştı  Deniz. Haklıydı da biz böyle şeyleri kabul edemezdik.

" Var ne güzel ev buldum daha ne istiyorsun! "

" Hiç bir şey istemiyorum,  seni rahatsız eden ne anlamıyorum?"

" Bu evde olman rahatsız ediyor beni!"

Araya girdim.

" Ne diyorsun Batuhan?"

" Doğru duydunuz rahatsız oluyorum"

" Ne yaptım da rahatsız oldun lan daha dün geldim ne hatamı gördün? "

" İlla hatalı olman gerek miyor sonuçta sen bir erkeksin ve iki kızla aynı evdesin hadi çiçek kuzenin ama Gökçe. .."

" Sen nasıl bir insansın ben senin sevgiline bir kere bile bakmadım bakmamda ,  iğrenç herifin tekisin sen zaten bu imadan sonra gider otelde kalırım! "

Ne diyordu bu Batuhan nasıl kuzenime böyle soylerdi. ima ettiği o kadar iğrençti ki sinir kat sayım arttı ve sinirle çatalı  masaya çarptım.

" Deniz hiç bir yere gitmiyorsun, gidecek biri varsa o da Batuhan!"

Gökçe ayağa kalkıp" Çiçek ne dediğinin farkında mısın onu kovamazsın bu ev benimde evim Batuhan hiç bir yere gitmiyor"

" Benimde evim ama bak kuzenimi kovabiliyor resmen sevgilin hem ne hakla kovabilir?"

"Benim sevgilim tabii ki de beni korumak zorunda , Ege gayet rahat olabilir ama Batuhan bir erkekle aynı evde kalmamı istemiyor o yüzden gidecek tek kişi var o da Deniz"

" Seni gerçekten anlamıyorum Gökçe ne kadar da sevgilinin sözlerine boyun eğer olmuşsun sen bu değilsin değiştin hemde kaç yıllık arkadaşına , bie yıl bile olmayan sevgilin için . Bağırıp çağırıyorsun ya yazık gerçekten yazık. "

"Ben değişmedim tamam mı?  Şunu kabul et büyüdük artık eskisi gibi değiliz hep senin yanında olamam yeni hayatlarımız var . Şimdi ya Deniz bu evden gider ya da ..." sustu sesi çatallaşmış ağlamamak için zor duruyordu.

" ya da ne Gökçe ya da ne!"

" ya da ben bu evden giderim"

" Ne !"

"Duydun işte madem Deniz gitmiyor ben giderim"

Deniz araya girdi bu sefer.

" Gerek yok benim yüzümden tatsızlaştı zaten ortalık. Ben giderim önemli değil yeter ki Çiçek üzülmesin"

" Hayır Deniz.  Vermiş zaten o kararını gitsin ne yaparsa yapsın artık sonuçta onun hayatıymış ya hep yanımda olamazmış olmasın o zaman artık gitsin"

Gökçe hızla yukarı çıktı.  Benimde elim ayağım titriyordu. Ege hastanede bayıldığım  zaman aklına gelmiş olacak ki gidip su getirdi.

" İç biraz , sakinleş "dedi .

Merdivenden gelen tıkırtıyla oraya baktım . Gökçe bavuluyla hızla merdivenden indi bana hiç bakmadan Batuhanın yanına ilerledi. Sandalyeden kalktım ve onlara döndüm.  Çoktan kapıya varmışlardı. Kapıyı açtıklarında konuştum.

" Gerçek dostluk asla bitmezmiş, yalan...Bak bitti artık.  Dost filan değiliz.  Bunca yıldır kandırmışız birbirimizi artık bundan sonra hiç bir şeyimsin inşallah kendine yeni hayatında yeni dostlar edinirsin tabii onlarıda sevgilin için silmezsen iyi"

Ağır konuşmuştum ama hak etmişti.  Gözüm bir an bileğimde ki bilekligime kaydı.  Yıllar evvel Gökçeyle almıştık onda da aynısı vardı siyah ipin üstünde altın sarı ok vardı.  O günden sonra hiç çıkarmamıştık. Hızla bileğimden çıkardım ve arkası dönük olan Gökçeye koşup onu döndürdüm.

" Bir dakika bunu unuttun yeni dostuna verirsin"

Dedim bilekligi işaret edip ve eline koydum. Bana bakmadan kapıdan çıkıp gitti. Kapı kapandığında dolmuş olan göz yaşlarımı serbest bıraktım hala sinirden titriyordum. Gözüm karardı birden ayaklarımda  derman kalmamıştı.  Bir an kendimi boşlukta hissettim ve her şey karardı.  Son duyduğum şey Egenin sesiydi.

" Deniz arabanın anahtarları ceketimde çiçek sinir krizi geçiriyor her an bayılabilir çabuk"

Ve Egenin beni kucağına aldığını hissettim sonrasını hatırlamıyordum.

#############
Bölüm sonu.
Sizce bu bölümde kim haklı? Batuhanın öyle düşünmesine ne diyorsunuz ? Ya Çiçekle Gökçe'nin arkadaşlığı ne olacak? Yorumlarınızı bekliyorum ve Düşüncelerinizi merak ediyorum. Şimdilik Hoşça kalın...