Uzun söze gerek yoktu. Üzerimizde oturduğumuz bu toprak ata yadigarıydı, vatandı. Vatan ise anamızın ırzıydı. Gelecek olan Müttefik D. ise ırz düşmanıydı.
Bigalı Mehmet Çavuş başladı konuşmaya;
- İngilizler'i ordan burdan duyduklarınızla gözünüzde büyütmeyin. Onlarda bizim gibi birer insan! Bi kurşun bi süngü onları devirir. Vatan anamız için ölesiye dövüşecek miyiz!?
-EvelAllah!
-Karaya çıkarlarsa, doğduklarına pişman edecek miyiz!?
-EvelAllah!
-Geliyolar! Geliyolar Komutanım geliyolar!
- Şimdi, herkes sessizce yerine! Ben emir vermeden kimse kurşun sıkamayacak! Hadi Bismillah!
Düşmanlar yavaş yavaş karaya çıkıyorlardı.
- Come here. Go!
-Hadi Bismillah! Ateeş!
Kurşunlar, şarapnel parçaları havada uçuşuyordu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çanakkale 1915
RastgeleBizi yaşatmak, rahat bir hayat sürmemiz için canını veren yüce gönüllü şehitlerimiz.. Ruhunuz şad olsun..