DÖNÜŞÜM EFSANESİ-Başlangıç

Bölüm 19

Bu gerçekten iyi hissettiriyordu. Victoria'ya yıllar gibi gelen bir sürenin ardından tekrardan Richard ile kavga ediyor, annesi Victoria ve Richard'ın birbirlerine attıkları mısır gevrekleri yüzünden küçük çaplı bir sinir krizi geçiriyor, babası ise kahvaltısına devam ederek Marie'nin uyarıları üzerine ara sıra onları azarlıyordu.

"Geri zekalı!"

"Victoria, lütfen." dedi Marie, iki çocuğuna da dik dik bakarak.

"Ah, anneciğim onun derdi benimle değil. Jackson'ı görmediği süre on iki saati geçti, o yüzden böyle davranıyor."

"Kapa çeneni."

"Kapa çeneni?"

"Evet, kapa çeneni."

"Abinle nasıl böyle konuşabiliyorsun Victoria? Babacığım, duyuyorsun değil mi?"

"Az önce de geri zekalı demiştim aptal, o zaman hiçte sorun etmiyordun."

Victoria, son cümlesi üzerine Richard'ın ona karşılık olarak attığı yastıktan son anda kurtulup kendini dışarı attı. Kurtulduğunu düşünüp derin bir nefes aldığında bir el ensesini kavradı.

"Kurtulduğunu mu sandın?"

"Bak Richard, anlaşabiliriz- Çek elini, ölmek üzereyim!" diye haykırdı Victoria fakat Richard ensesini bırakmıyordu. "Bak bugün yemeğini ben alırım, masana kadar da getiririm, Christine'i hatırlıyorsun değil mi? Eski yeteneklerimi kullanıp onunla konuşabilmen için uygun bir ortam sağlayabilirim."

Richard, ikna olduğu anda elini Victoria'nın üzerinden çekti ve hiçbir şey olmamış gibi arabaya doğru yürümeye başladı. Victoria ise başka çaresi olmadığı için onu takip etti.

***

"Şu dedektif olayı doğru mu Vic?" dedi Samy, diğerleri gibi dolaptan kitaplarını çıkarırken.

"Maalesef evet. Olanları öğle yemeğinde anlatacağım."

Bunu düşüneceği aklına gelmezdi fakat ilk kez ders dinlemek ve not tutmak ona iyi gelmişti. Christopher ve Marie'nin dönmesi, bu saate kadar sıra dışı bir şey yaşamamak ve derslerin kafasını meşgul etmesiyle hiçbir şey düşünmemek günün başından beri onunla olan mutluluğunu korumuştu.

Öğle yemeği yiyeceklerini haber veren zil sesi ile mutluluğunun son bulmasına dakikalar kaldığını fark etti. Hem Richard'a verdiği sözleri tutmak zorunda kalacak hem de çocuklara dün onlar gittikten sonra yaşananları anlatacaktı.

"Bak, gerçekten Richard'a yemeğini ben götürebilirim." dedi Vicky yalvararak.

"Ağzının sularını sil Vicky." dedi Nick, bunun üzerine Vicky önündeki su şişesini Nick'e fırlattı.

"Lanet olsun, bir de şu Christine denilen kız ile Richard'ı bir araya getirmek zorundayım." dedi Victoria, Richard'a ve kendine ait olan yemekleri alıp sıradan çıkarken. Bu sırada Sophie, Vicky ve Zoe onu takip ederek her zaman oturdukları masaya ilerliyor; Nick, Marshall, Samy ve Jackson yemeklerini alabilmek için sırada bekliyorlardı.

"Ne?"

Vicky'nin bağırmasıyla birkaç meraklı göz onlara dönmüştü.

"Yani neden Christine, o kızdan nefret ediyorum, yani... Bence sen yemeği götür ve Christine işini bana bırak, hem senin için daha iyi olur. Lütfen."

"Tabii ki de olur. Fakat en kısa zamanda hallet, tamam mı?"

"Tamam." dedi Vicky sırıtarak, bu sırada diğerleri de geldi ve herkes masada ki yerini aldı. Victoria'nın Richard'a yemeğini götürüp geri gelmesi için beklemeye başladı.