Arayış

Bölüm 9

Eve geldiğimizde Çağdaş ve Ensar kendini yorgunlukla koltuğa attı. ''Giray nerede?'' Sesin sahibine döndüm.Ensar oldukça sinirli görünüyordu.Olanlar hakkında hepimizin aklında soru işaretleri vardı.Fakat bu sorulara daha sakin bir zamanda da cevap bulabilirdik. ''Uyumuştur herhalde,sonra..'' Ensar'ın bağırışıyla cümlem yarıda kaldı. ''Giray!'' Ben sakin olmasına dair bir şeyler mırıldanırken Giray uyku sersemi bakışlarıyla odaya girdi. ''Ne bağırıyorsunuz ulan?'' Gözü Ensar'a takıldı. ''Bu ne hal oğlum,dağıtmışsın kendini.'' Yavaşça Çağdaş'ın yanına doğru çöküp korkuyla olacakları izlemeye koyuldum. ''Bir de soruyor musun?'' diye hırladı Ensar dişlerinin arasından. ''Sana tek bir soru soracağım.'' Yavaşça ayağa kalkıp karşısına dikildi. ''Haberin var mıydı?'' Giray boş gözlerle bize doğru bakmaya başladı. ''Neyden bahsediyorsunuz?'' Ensar sinirle ellerini saçlarına geçirip odada volta atmaya başladı. ''Bugün olanlardan bahsediyor,Giray.'' diyerek araya girdim. ''Bugün ne olmuş ki?'' Ensar'a doğru döndüm. ''Bak bir şey bilmiyor işte,sakin ol nolur.'' Çağdaş ifadesiz sesiyle araya girdi. ''Biz eve geldikten sonra dediğin gibi Ensar'ı eve göndermediler.Bizde merak edip geldiğimiz gibi geri döndük.Alış verişe gideceğimiz yalandı.'' Giray aniden bana dönünce kalp atışlarım hızlandı.Gerginlikten damla damla ter dökmeye başlamıştım. ''O adamlara güvenemediğimiz içindi.. Oraya gittiğimizde tam da korktuğumuz gibi oldu.Ensar'ı bir odaya kilitlemişler.Kapalı mekan fobisini kullanıyorlardı.'' Ensar'ın sesi yine araya girince korkuyla irkildim.Çağdaş kolumu okşayarak beni dokunuşlarıyla sakinleştirmeye çalışıyordu. ''Neredeyse üç saat o odada nefesimi kontrol altında tutmaya çalıştım.Biraz daha geç kalınsaydı ölüyordum,haberin var mı?'' Bunları söylerken Giray'ın yakasına yapışmıştı.Kelimeler ağzından tükürürcesine dökülüyordu.Bir süre sessizce birbirlerine baktılar.Giray sertçe yutkunduktan sonra ''Bilmiyordum.'' dedi.Bakışlarım sıkılı olan yumruğuna kaydı.Hemen ardından Ensar gözlerinin içine bakarak onunla konuşmaya devam etti. ''Ne demek ulan bilmiyordum? Bir de herifin yakınında olacaksın.Sana o adamın yanından ayrılmanı defalarca söyledim.Her seferinde 'Size bir şey yapmaya yeltenirse öğrenir,engel olurum' dedikten sonra kestirip attın..'' Derin bir nefes alıp gözlerinin içine baktı.İkisininde buz mavisi soğuk gözleri,odada ki havayı esir almıştı. ''Artık bir karar ver.Ya şu adamın peşinden ayrıl..'' Bir süre duraksadı. ''Ya da ne?'' diye bağırdı Giray. ''Ya da bir daha buraya dönmemek üzere o adamın yanında kal!'' Bu cümlesinden sonra Ensar'ın yüz ifadesi gevşedi,hızlı adımlarla odadan çıktı.

Giray tüm bunlardan sonra yıkılmış gibi olduğu yere çöktü.Gözlerim dolmaya başlamıştı.Çağdaş,yanımda olduğunu unutturacak kadar sessiz duruyordu. ''Size yemin ederim bilmiyordum..'' dedi Giray kısık sesiyle. ''Bana endişelenmememi söyleyip Ensar'ı hemen arkamızdan adamlarıyla eve göndereceğine dair söz vermişti. Bilseydim engel olurdum Akel,gerçekten..'' Üzgün yüz ifadem eşliğinde gözlerine doğru bakmaya başladım.Ağlamamak için kendini zor tutuyordu.Kanlanmaya başlayan gözlerinden kendini ne kadar sıktığını anlayabilirdiniz.Derin bir nefes aldım ve ağır adımlarımla yanına doğru gittim. ''Ensar'ı benden daha iyi tanıyorsundur.Sinirlenince gözünün hiç bir şey görmediğini biliyorsun.Sakinleşince sert konuştuğunun farkına varacaktır.Onu da anlaman gerek,kilitli kaldığı üç saat boyunca neler yaşadığını bir tek kendisi biliyor.'' Bir süre yüzüme baktıktan sonra hafifçe kafasını sallayıp ayağa kalktı. ''Bu gece başka bir yerde kalsam iyi olur.'' İtiraz etmeden usulca ''Pekala.'' dedim. ''Kendine dikkat et.''

Giray odadan çıktıktan sonra oflayarak Çağdaş'a döndüm. ''Sen yat dinlen hadi,ben bir Ensar'a bakayım.'' Gülümseyerek odasına doğru yürümeye başladı.Olduğum yerde durup ellerimle yüzümü sıvazladım.Gevşemeye ihtiyacım vardı.Yorgun adımlarla balkona doğru yürümeye başladım.Eğer bu süreçte Ensar'ı biraz tanıdıysam,şu an kesinlikle oradaydı.