The Perfect Wolfpact (2) (voltooid- deel 3 komt in 2017)

-18-

Als ik al een paar uur lig te slapen hoor ik wat gerommel naast me. Dean staat op uit bed en doet zo zacht als hij kan. Hij heeft niet door dat ik al wakker ben. Hij trekt zijn schoenen aan en zijn broek en een trui en loopt daarna richting de deur. Ik vraag me af wat hij van plan is. Als hij onze kamer uit is sta ik ook voorzichtig op uit bed en achtervolg ik hem in mijn pyjama. Hij loopt naar de buitendeur en zijn hand is om de deurklink gevouwen. 'Wat ga jij doen,' sis ik zachtjes naar hem. Geschrokken kijkt hij achterom. 'Ik wilde kijken waarom we niet naar buiten konden,' zegt hij. 'Als jij die deur opent moeten we allemaal vertrekken!' zeg ik nijdig. Het feit dat ik midden in de nacht wakker word is al niet te best voor mijn humeur maar dat hij onze slaapplek ook nog eens wilt verpesten maakt het al helemaal af. 'Het is niet alsof ze er achter komt,' lacht hij. Ondertussen worden Roline en Lukas ook wakker. Roline's haar zit helemaal door de war, ik weet wel wat zij hebben gedaan die uren dat ik sliep. 'Waag het niet die deur open te maken Dean! Anders breek ik persoonlijk je hand,' dreig ik naar hem. Hij moet eens leren luisteren en zijn plek kennen. Een ondeugende grijns verschijnt op zijn gezicht. 'Gaat een klein meisje mijn hand breken?! Met welke krachten dan?' zegt hij spottend. 'Je wilt geen ruzie met mij Dean dat kan ik je wel zeggen.' Roline denkt zich ook even aan het gesprek te kunnen toevoegen, wel aan mijn kant gelukkig. 'Nee met haar wil je geen ruzie,' zegt ze. Dean duwt voorzichtig de deurklink omlaag en is zie hem afwachtend kijken naar mijn reactie. Hij daagt mij uit en als ik nu niet doe waar ik mee gedreigd heb verlies ik hier alle controle. Ik loop naar hem toe en sis nog een keer naar hem dat hij die klink los moet laten. 'Ben je bang voor wat er buiten is puppy?' zegt hij cynisch tegen me. 'Jij moet bang zijn voor je hand,' glimlach ik. Ik kijk hem aan in zijn ogen en hij kijkt terug. Mijn ene hand beweeg ik langzaam over zijn wang naar zijn borst zodat hij afgeleid raakt en dan snel voordat hij het doorheeft pak ik zijn hand van de deurklink en trap ik hem op zijn teen. Daarna gooi ik hem op de grond waarna ik mijn voet op zijn keel zet en nog steeds zijn hand vast heb. Zijn hoofd is tegen de grond aan gedrukt en hij ligt op zijn buik. 'Zal ik je arm eens lekker kraken dan,' zeg ik nu cynisch tegen hem. 'Dat durf je niet!' schreeuwt hij, wat mij juist aanmoedigt het wel te doen. Dit alles gebeurde slechts in enkele seconden en Roline staat verbaasd te kijken. Lukas is weer achterover gevallen in bed, nog slaperig van alle pijnstilling denk ik. Er knapt iets  in me, mijn innerlijke wolf roept me op hem in de grond te drukken en te laten zien wie hier de baas is. Voordat ik het door heb hoor ik zijn botten kraken en heb ik zijn arm gebroken. Dan ga ik van hem af en ga ik bij Roline en Lukas op bed zitten. 'Luister godverdomme toch eens!' roep ik naar hem. Even leg ik mijn hoofd in mijn handen maar als ik dan weer opkijk zie ik dat de deur open is gegaan. In die deuropening staat een zwarte schim, de schim van een weerwolf. Grote lichtgevende ogen kijken mij aan. Dan worden de tanden ontbloot.

Binnen no time was de schim al weer weg. Ik sta snel op en steek mijn hoofd buiten de deur om te kijken of er nog iemand is maar er is niemand meer te zien. Dan als ik net de deur dicht wil doen komt er een voet tussen. Ik kijk op en daar staat Aiko met een niet al te vrolijk gezicht. 'Hij heeft jullie gezien...' zegt ze verontrust. 'Wie heeft ons gezien?' vraagt Roline nu wat angstig. Je merkt dat ze gelijk wakker is. 'De zwarte schim, hij is oog in oog met jullie geweest.' 'Ik heb geen schim gezien,' antwoordt Roline. Dean heeft ook niets gezien en Lukas die lag op bed al weer te tukken. Aiko's ogen zijn op mij gericht. 'Dan heb jij hem gezien...'  Van angst vergeet ik spontaan alles. Ik kan me allen herinneren dat ik Dean's arm brak maar ik weet niet eens meer waarom. 'Nee, ik heb niets gezien. Wat is er dan?'

Aiko schudt haar hoofd, 'Nee hij heeft met één van jullie oog in oog gestaan.' 'Waarom denk je dat en wie is die hij? Is hij gevaarlijk?' vraagt Roline. 'Hij gaat de plek van je mate proberen in te nemen zodat hij zelf een gastlichaam heeft. Ik heb toch duidelijk gezegd dat jullie binnen moesten blijven! Zeg op! Wiens mate is in gevaar?' Ze kijkt de kamer rond maar vooral naar mij. 'Hij neemt de plek in van een mannelijke mate dat zorgt ervoor dat Lukas, Dean of jouw mate in gevaar is. Hij had Lukas makkelijk kunnen doden en Dean nu ook in deze situatie maar dat is niet zo dus dat rest nog een optie...' Ze kijkt mij doordringend aan. 'Jouw mate is zijn slachtoffer en dat kwam hij je laten weten,' haar grote ogen kijken mij aan. 'Nee je liegt. Ik heb geen schim gezien!' roep ik verslagen en hulpeloos. 'Ik zou maar naar hem toe gaan als je hem wilt beschermen want de enige manier waarop hij hem niets kan doen is wanneer jij hem aanraakt.' 'Hoe weet je dit?' vraag ik hulpeloos. 'Mijn zus kan de toekomst zien,' antwoordt ze. 'Waarom is dit dan zo belangrijk? Er moet toch een speciale reden zijn dat zij dit heft gezien?' vraagt Roline. Dean komt ondertussen overeind en gaat in een stoel zitten terwijl hij zijn arm ondersteund. 'Omdat wanneer hij dat lichaam overneemt, niemand meer veilig zal zijn. We moeten vertrekken dus trek allemaal jullie kleren aan en volg mij dan.'