Güneş Yeniden Doğar mı?

Saldırı ~Ara Bölüm~

Onu takip eden birkaç hafta Eva için tam bir koşuşturmaca içinde geçti. Transkript için gerekli olan evraklar, KYK belgeleri,başvurular,bolca yapılan alışverişler,Ece'nin annesiyle kendi annesinin birlikte yaptığı "Eve Çıkma Vs. Yurt" konulu yuvarlak masa toplantıları...
Ece ve Eva yılların getirdiği rahatlıkla hep kendi evlerine çıkma hayallerini kurmuştu. Anneler tarafı ise Yurt taraftarıydı. İki cephe arasında geçen bu savaşı kazanan taraf genç kızlar oldu.
Nihayet eve yerleşmek için tek başına gittiği bir otobüs yolculuğuyla yalnız kalabilmişti. Mehmet'le konuştuğu o günden bu yana kendini daha rahat hissediyordu ama ilk andan düşündüğünün aksine kafasında daha da çok soru vardı. Madem kendisini bu kadar seviyordu neden o günden beri bir kez mesaj atmamıştı. Evet belki engeli kaldırdıktan sonraki bir kaç saat içinde profilinde çevrimiçi oluşunu izlerken çoğu kez o yeşil "yazıyor..." yazısını görmüştü ve evin içinde çığlık çığlığa dolamıştı ama her günün sonundaki günbatımı gibi o yazı da solup gitmişti.Birden aklına Ender'i aramak geçti ama kendini küçük düşürme korkusuyla bundan vazgeçti, her şeyi zamana bırakmak en iyisiydi.
Otobüsten indiği sırada onu hiç beklemediği ,hatta nefret ettiği birisi bekliyordu. Onu daha yeni yeni çıktığı bunalım girdabına iten Aslı. Elbette kendisi için gelmiş olamazdı,ama tahmini yanlış çıktı.Aslı seri adımlarla üzerine doğru yürürken elleriyle pençe gibi Eva'nın koluna yapıştı.Eva'nın içinde korkudan çok kusma isteği vardı, ondan da yaptıklarından da tiksiniyordu.
-"Naptığını sanıyorsun sen!"
-"Bence sen naptığını anlatmalısın, daha doğrusu yine napıp da Mehmet'i kandırdığını ;yalan konusunda daha fazla çalışmalısın mesela senin yapmadığın şeyleri aylar önce yapmışsın gibi Mehmet'e anlattığım gibi..."
Eva bu laflar karşısında ne diyeceğini bilemedi. Sanki biri karnına yumruk atmıştı.Bir an için bayılacağını hissetti.
-"Mehmet'in beni geçen gün başından savmaya çalıştığını bilmediğini söyleme. Madem yeniden birleşmediniz neden ondan da benden de uzak dur dedi,ah tatlım biraz daha çaba harcamalısın böyle hiç masum değilsin."
Eva arkasına bile bakmadan yürüdü.Bu iğrenç insandan bir an önce kaçıp kurtulmak istiyordu.Aslı'nın sesini yine duydu.
-"Ben bir korum, yakıp kavuracak;sizin sonunuzu getirecek bir kor!"
Sinirden elleri titrerken bir takisiyi çevirecek gücü zar zor buldu.Indiğinde havayı içine çekti,beş yılını geçireceği binaya bir yaz ayazında uzun uzun baktı.
**********
Okulun açıldığı vakit Eva kendine olabildiğince salaş bir görünüm vermeye çalıştı,hatta bunun içinde saçlarına geçici dalgalı perma bile yaptırdı.
İlk dersler,yeni yüzler her şey çok değişikti hayat. Amfiye girince nereye oturacağını bilemezken abal tonunda saçları olan bir kızın eliyle işaret etmesiyle bu zor durumdan kurtuldu.Içten içe ona minnet duydu.
-"Merhaba,ben Eva"
-"Memnun oldum Eva ben Başak,dersten sonra Panora'da bir kahve içmeye ne dersin "
-"Ah memnuniyetle"...
Kafeden içeri girdikleri sırada tam siparişleri vereceği sırada aşina olduğu o gözleri gördü,içeri elleri silahlı bir grup girene kadar tek yaptığı şey Mehmet'in gözlerine bakmak oldu. Silah sesleri patladığında aklında Mehmet'in gözleriyle birlikte yere yığıldı...