Over Again [ Niall Horan & Liam Payne Fanfic ]

Bölüm 20 : Yeni Baştan

 İnaşallah beğinirsiniz çünkü benim içime pek sinmedi. Neyse yorumlarınıza açığım. En azından yoruma "beğindim" veya "güzel" gibi tek kelimelik şeyler de yazabilirsiniz. Vote unutmayın....

Over Again – 20.Bölüm : Yeni Baştan

Gözlerimi açtığımda herkes bana bakıyordu. Ayağıma baktığımda kan içindeydi. Açık sandaletim daha çok canımın yanmasına sebep olmuştu. Ama asıl acıtan şeyin Lucy’nin ayağımı delip geçen topuklu ayakkabısı olduğunu görünce sinirlerim tepeme çıktı. Dudağımı ısırmaya başladım.

Mitchie: Çek şu a-ayağını Lucy!

Hem bağırmış hem de sesim titremişti. Topuğu kemiğime kadar girmişti neredeyse. Harry hemen gaza basıp hastaneye sürdü. Niall ve Liam endişeli gözlerle bana bakıyordu. Ben ise acım ile baş etmeye çalışıyordum. Hastaneye gelince Harry beni kucağına alıp acile götürdü. Hastanedeki ilaç kokusu öyle ağırdı ki kendimden geçip bayıldım.

-Gözlerimi açığımda her yer beyazdı. Rüya görüyor olmalıydım. Yani sanırım. Konuşma sesleri geliyordu. B-bu ses Niall'ındı. Diğer seste Lucy'nin... Arabada konuştuklarını duyuyordum. 

''Lucy sana bir şey söylemem gerekiyor..."

"Yine ne söyleyeceksin Niall? Sabahtan beri zaten lanet çenen düştü! "

"Üzgünüm ama daha fazla seninle çıkamayacağım. Ben seni sevmiyorum!" 

"NE?!" 

O anda acı bir çığlık yükseldi. İşte o benim çığlığımdı. Ben neydim böyle. Medyum filan mı? Ama medyumlar rüyalarında geleceği görürdü geçmişi değil. Üzerime baktığımda beyaz bir elbise vardı. Yere kadardı ve k-kabarıktı. B-bu bir gelinlikti! Etrafıma baktığımda koltuklarında oturmuş bizi izleyen insanlar vardı. Biz kilisedeydik. Yanıma baktığımda takım elbiseli biri oturuyordu. Ama yüzünü göremiyordum. Biri bana sesleniyordu. 

"Mitchie! Mitchie! Yere yat!" 

Ne oluyordu böyle? Birden her yer tekrar beyaza bulandı. Geleceği görmek istedim ve gördüm. Düğünümü... Ne olduğunu tam anlamasamda gördüm...Ardından her yer karardı.-

Uyandığımda herkes odadaydı. Bu gördüğüm en garip rüyaydı. Bayılmamdan çok geçmemişti herhalde. Ayağıma baktığımda sarılıydı. Ağrısı biraz hafiflemişti de. Liam parıldayan gözleri ile bana bakıyordu. Diğer tarafta da korkak korkak elimi tutmuş Niall duruyordu. Sessiz ve titrek bir ses bana söylendi.

Liam: İyi misin?

Bu anı yine anımsadım. İlk tanıştığımız an. Tabi o günden bugüne çok şey değişmişti. Mesela Liam o günkü tatlı çocuk değildi. Şimdi seksilikte sınır tanımayıp tek bir bakışıyla öldürebilen biriydi. Tek değişmeyen şey Liam’ın benim için her zaman çok endişelenmesi olmuştu. Yavaş yavaş Liam’a daha da bağlanıyordum. Onu seviyordum. Ah! Kalbim! Kalbimin kırık tarafı sızlıyordu. Çünkü yalan söylüyordum. Kendimi bile kandırıyordum. Ben hala Niall’ı seviyorum! Niall’a baktığımda tuttuğu elimi gevşetti. Gözlerindeki ışıltıyı görebiliyordum. Çok pişmandı. Şuan üzerine atlayabilirdim. Geldiğimden beri ona sarılmamıştım, kokusunu içime çekememiştim. Oysaki buraya gelirken hep o anı hayal etmiştim.

En sonunda Liam’a cevap verip yatakta doğruldum.

Mitchie: Teşekkürler iyiyim…

Çocukların beşi de benim başımdaydı. Kızlar ise botlukta oturuyorlardı. Lucy dışında tabi.

Mitchie: Özür dilerim kızlar partinizi mahvettim.

Hepsi yerlerinden kalkıp yanıma geldiler. Sally gülümseyerek konuştu.