PRETENDING CTH {DUTCH}

Hoofdstuk 3: Hij

Het is ongeveer een week geleden sinds ik tegen haar aanbotste en ik heb haar sindsdien ook niet meer gezien. Zoals ik me herinner hebben we het laatste uur dezelfde les. Ik snap niet eens waarom maar ik wacht graag tot wanneer ze op komt dagen. Is het niet raar? Dat ze me laat denken over alles wat er is gebeurd? Nee. Ja? Ik snap het niet meer. Ik heb haar al vaker gezien. We zijn al klasgenoten vanaf het eerste jaar dat we hier zitten maar ik kan me niet herinneren als we ooit eens een gesprek hebben gehad. Ze praat niet echt tegen iemand. Ze is altijd stil, het lijkt alsof ze om niks of niemand rondom haar heeft. Ze is altijd druk bezig naar muziek te luisteren op haar iPod. Ze praat niet echt. Misschien is dit de reden dat ik haar naam niet kan herinneren. Of misschien weet ik haar naam nog niet. Waarom ben ik zo nieuwsgierig hierover? Er zijn heel veel dingen waarover ik nu zou moeten nadenken zoals wat de volgende liedjes zijn die we moeten oefenen of als ik een nieuwe bass gitaar zou moeten kopen, dingen zoals dat. Stop met erover na te denken Calum. Je bent populair of ben je dat vergeten?

"Alles goed?" Vroeg Luke terwijl hij zijn veters terug aan elkaar bond met naast hem ik die levenloos voor zich uit zit te staren.

"Huh? Uh ja. Gewoon aan het nadenken over wat songteksten" zeg ik terwijl ik mijn gymtruitje aantrek.

"Je doet raar deze afgelopen dagen".

"Deed ik dat?" Vroeg ik.

"Je praat niet meer zo veel, gaat veel vroeger naar huis, je spreekt niet zoveel meer met ons af en je lijkt altijd iemand of iets te missen.. Ik weet het niet. Gaat alles goed?" Vroeg hij bezorgd. Luke is altijd zoals dit. Hij kom soms echt een klootzak zijn maar als het over deze dingen gaat is hij een engel.

Of niet.

"Alles gaat goed hoor, niks aan de hand" zei ik met een lach.

"Ben je bezeten of zo?" Fluisterde Luke terwijl hij probeert niet te lachen. Hij faalde.

"Nee het is gewoon... Niks gewoon slecht geslapen" zei ik. Natuurlijk lieg ik maar dat moet hij niet weten.

"Rot op man".

"Ik hou ook van jou".

Luke smeet me een stinkende handdoek toe terwijl hij lachte. Het was niet even grappig maar ik lachte toch mee.

"Schiet op, gym start binnen 2 minuten" riep Luke terwijl hij de kleedkamer verliet.

Ik kan nooit een normaal gesprek hebben met deze jongen.

*

"Wel dat was vermoeiend!" Riep Michael.

"Man je hebt zelf niks gedaan" reageerde Ashton. Michael rolde met zijn ogen en Luke lachte om hoe Michael reageerde. Ik bekeek hen gewoon.

"Oefenen we vandaag na school?" Vroeg Michael terwijl hij zijn broek aantrok.

En voor iemand iets kon zeggen begon ik te spreken.

"Nee we oefenen vandaag niet".

"Wat? Waarom niet? We moeten een nieuw liedje leren man? We hebben nog maar een maand tegen de wedstrijd".

Ik was het helemaal vergeten. De wedstrijd. Ik wou mezelf wel slaan voor het vergeten. Ik weet dat het ons "ding" zal zijn maar ik heb vanavond echt plannen.

"Ik heb iets te doen vanavond jongens, sorry. Jullie kunnen nog altijd zonder mij oefenen, ik kan het later wel leren", zei ik terwijl ik mijn schoenveters terug aan elkaar bond en hun gezichten vermeed.

Wel dit is niet mijn gewoonte.

We praten in een rare en serieuze wijze en het lijkt hen allemaal te verbazen. Misschien omdat ik nooit nee zeg om te oefenen en ik bijna altijd degene ben die ze plant. Misschien is dit de reden waarom ze allemaal zo verbaasd lijken. En ik, ik eigenlijk ook. Ik ben niet de Calum zoals vroeger, denk ik

Luke stond recht en liep naar me toe en legde zijn hand op mijn schouder.

"Wel misschien hebben we allemaal even een pauze nodig vandaag. Wat denken jullie?"

"Ja is goed", antwoordde Michael.

"Maar-" en voor Ashton nog iets kon zeggen over de wedstrijd die maar een maand veraf was, begon Luke te spreken.

"Ik ben er zeker van dat we allemaal het kunnen inhalen, ik werk momenteel aan een geweldig liedje, maak je geen zorgen. We gaan allemaal punk-ass rockers zijn."

"Damn ja", zei ik op wat Michael net zei. Het bracht zelfs de lach op Ashton's gezicht terug.

Ik volgde hen met mijn zak op mijn rug terwijl ik keek voor goede muziek om naar te luisteren. Wanner Michael en Ashton in zijn auto waren kwam Luke naar mij.

"Hey, als er iets scheelt kun je me altijd bellen he?" Zei hij.

Ik lachte naar hem. "Niks aan de hand man. Ik heb echt plannen vanavond".

"Wat je ook zegt Calum, ik ken je. Voel je snel beter". Ik lachte gewoon om te laten weten dat alles goed gaat.

Maar hij kent me te goed.

Maar ik ben echt in orde, niks aan de hand.

Ik heb niet echt iets te doen vanavond.

Ik wil gewoon wat tijd om alleen te zijn.