Chapter 14
Gumaan na ang pakiramdam ko ng tuluyan pagkatapos ng mga nangyare kanina sa bahay. Nasa daan kami ngayon papuntang barangay hall. Medyo tumila na ang ulan at ambon na lang ang makikita. Malamig pa din ang paligid dahil makulimlim pa. Hinayaan ko lang na pagmasdan ko ang labas ng bintana habang dinig na dinig ko ang buntong hininga ng katabi ko habang nagmamaneho ng sasakyan. Alam kong naka tingin sya sakin at pasulyap sulyap. Hindi naman na ako nagsalita kanina at mabuti na lang hinayaan nya ako. Mas nakakapag isip ako kung tahimik.
"Are you okay?" Basag nya sa katahimikan at sumulyap sakin.
"Yes" maikli kong sagot at di na sya tiningnan.
"But you seems not, im worried baby" he said. Tumingin na ako sa kanya at binigyan sya ng tipid na ngiti.
"Im fine now, don't worry" i assured him. Ang kanyang abohing mga mata na mababakasan mo ng pagsusumamo ay napalitan ng saya. Ngumiti ito na nagpalundag sa puso ko. Napaka gwapo talaga ng lalaking ito. I wonder how many girls fall for him in an instant by his really good looks and bench body model be like.
"Thankyou baby" he said. And in a swift motion he lean on me and give me a peck on my lips. Sa gulat ko napaawang ang labi ko and he use that to access my lips deeply. God! Para akong nababaliw sa paraan nya ng paghalik. He really good with this. He enter my mouth by his tongue and taste every corner of it. He sip my lips like his craving for it. Napakapit nako sa batok nya. I answered his kisses at napasinghap sya. Lahat ng paraan ko ng pagpipigil ay tinugunan ko na. We shared kisses as if there is no tomorrow. Nababaliw na ako sa paraan ng paghalik nya. Di ko namalayan na nakalas na nya ang seatbelt ko. His hands caresing my cheeks down to my neck and the other is on my legs.
Bigla ko syang tinulak ng malakas ng may kumatok sa sasakyan namin. Para akong tinakasan ng ulirat ng makitang si Gaby ang kumakatok.
"Damn it!" Bulong ni James pero sapat na para marinig ko.
Madali kong inayos ang sarili ko at bumaba sa sasakyan. Nagulat si Gaby na ako ang nakita nya at tumaas ang isang kilay nito ngunit ngumiti sya sakin. Plastik!
Tiningnan ko lang sya at tinanguan. Nakababa na din si James ng sasakyan dahil sa pagtunog ng kotse nito. Hindi ko alam kung may nakakita samin sa loob kahit na tinted ang sasakyan. Isipin ko pa lamang ay parang mamamatay na ako sa kahihiyan kung naaninag ang nangyare samin ni James.
Nagmadali na akong umalis at tinapunan ng isang sulyap si James bago sila iniwan.
Kung ano man ang meron sa kanilang dalawa ipapaubaya ko na may James yun. Kahit di namin napag usapan ang tungkol kay Gaby hahayaan ko na lang itong mga tanong sa isip ko. Kahit na nag usap na kami sa nararamdaman namin di naman nya dinerekta kung anong meron samin. Ayoko mag assume kasi ayokong masaktan. May mga bagay na gusto kong malaman at liwanagin pero hindi naman ako handa sa magiging resulta ng sagot nito. Kaya napag pasyahan ko na magtiwala at ipaubaya na sa kanya lahat. Kung totoo lahat ng sinabi nya makikita ko ito at malalaman ko.
Kahit na di ko direktang sinabi sa kanya ang nararamdaman ko. Ibibigay ko ng buo ang tiwala ko.
Once again, i will follow my heart.
BINABASA MO ANG
Iloveyou more than Imissyou
Fiksi UmumNot all love exist forever but memories.. Rica♡