Iloveyou more than Imissyou

Hide

Chapter 8

Ang sakit sakit ng dibdib ko habang lumalangoy ako papuntang pampang. Pakiramdam ko lumulutang ako sa tubig. Wala akong maramdaman. I felt betrayed. Pero bakit? Wala naman siyang sinabing gusto nya ako diba? At lalong wala siyang sinabi na mahal nya ako. Common? Ou nga naman. Sinong tanga ang magmamahal agad sa unang araw lang na pagkikita? Alam ko yun! Pero ang tanga ko. Kasi kahit na anong pigil ko na attract ako sa kanya. Ang malala una pa lang nasupalpal na ako ng katotohanan.

Truth hurts nga naman. Minsan di mo talaga masasabi ang mas maganda. Yun totoo kahit alam mong masasaktan ka o yun hindi na lang pero alam mo na niloloko mo lang yun sarili mo.

The truth is. I'm hoping. I hope even if impossible. Kahit na ayoko. Umasa ako. Umasa ako sa mga pinakita nya. Looks can be decieving nga naman. Umasa ako sa mga sinabi nya! Kinilig pa nga ako e. Tanga ko no?

Umahon ako at pinilit itago ang nararamdaman ko. Sana hindi halata ang mata ko na umiyak ako. Mukhang wala naman nakarinig dahil malayo at maingay ang tubig. Lahat sila nakatingin sakin na nagtatanong ang mga mata pero walang nag salita. They don't even utter a word. I'm not stupid to think that they didn't know that there's happen in the falls between me and James. But i don't care! Wala na akong lakas para mag kwento. I feel numb.

Hindi ko sila tiningnan. Lalong lalo na si James. Ayoko syang makita after that. Mabuti na lang di ako bumigay. Yes we kissed but i didn't say anything to him. I just hide everything. It's non-sense anyway.

Kahit wala akong ganang kumain pinilit ko ang sarili ko na kumain kahit konti. Hindi ko maramdaman na gutom ako. Gusto ko ng umuwi. It really sucks to be in this place. Sira na ang araw ko.

Ayoko naman sila ayain umuwi dahil baka mag taka sila. Ayoko mandamay ng iba dahil lang sa nararamdaman ko. I don't want to be selfish. I came here to enjoy like the others pero sa hindi ko inaasahan nagbago bigla ang lahat.

Ganun siguro ang buhay nothing is permanent except change. Change is the only permanent thing on earth. Wala akong dapat ibang sisihin kundi sarili ko dahil hinayaan ko na mahulog ako sa kanya. I am not easily fall. It tooks year since i dated. Flings will do but it doesn't even last for months.

I don't want to be in a relationship rather. My goal is to graduate and be a good architech. I want to build concrete that won't easily break. I am not rich but in the middle class. I need to study hard to purseud my dreams. There's a lot of things to be priorities than this piece of damn feelings. Di ka uunlad kung paiiralin mo ang nararamdaman mo. You must use your mind over heart.

Nakita ko si James na kasama si Gaby. Nakatitig ito sa tubig na parang malalim ang iniisip. Kinakausap naman sya ni Gaby pero mukhang wala itong naintindihan sa sinasabi ng babae. Hindi malang nya ito tinitingnan. Iniwas ko na ang tingin at lumangoy na lang ulit kasama ang iba.

Pinipilit kong kalmahin ang sarili ko. Bakit ako umiyak? Bakit ako nasaktan? Ang hirap aminin kung bakit. Ayoko sabihin. Hindi ko kaya.

Yan ang problema satin hindi natin kaya aminin ang lahat. Natatakot tayo harapin ang katotohanan. Masakit. Laging masakit. Takot tayo masaktan. But pain makes us human. To feel the happiness you should be ready to take a risk that you might get hurt. Masaya ka ngayon asahan mo mamaya hindi na. Ganun lagi. Sana lagi na lang masaya. Sana di na matapos ang saya kasi nakakatakot isipin kung anong mangyayare mamaya, bukas sa susunod at sa hinaharap. Life is full of surprises. But were only human. We should be strong enough to carry all what may life give. Kapag sumuko ka talo ka.

Umahon na kami sa para mag ayos na ng gamit. Mahirap gabihin sa gantong lugar. Walang ilaw at patag na dadaanan. Delikado.

Alas-4 na ng hapon ng mapagpasyahan namin na umuwi. Mas mahirap ang pataas dahil sa tarik nito. Hindi ilang beses lang kami nadapa, nadulas at gumulong dahil sa hirap at pagod pag akyat. Hindi ko ininda yun.kahit alam kong baka masugatan ako. Wala akong pakealam gusto ko na umuwi at magpahinga. Wala na akong maramdaman halo halo na lahat.

Matapos ang halos isa at kalahating oras na paglalakad paakyat narating na namin ang high way kung saan kami nang galing kanina. Doon lang ako nakaramdam ng pagod. Parang lahat ng pawis, hirap, gutom ay sabay sabay naglabasan sa katawan ko. Nakaramdam din ako ng hapdi sa siko at tuhod ko pero di ko masyadong ininda. Masyado nakong lutang at pagod para pag tuunan pa ng pansin ang ibang bagay.

"Would you mind if i help you?" Biglang sabi ni Arvin na nasa tabi ko na pala.

"Okay" yun lang ang naisagot ko at binigay ko ang bag pack ko na ikinagaan naman ng katawan ko. Masyado nakong pagod para magsalita pa.

"Yes! Nakarating din." Sabi ni Kuya Nel ng nakaapak kami sa kalsada.

"Jusko! Nakakapagod" sabi naman ni Marie na akay akay ni Laurence habang bitbit ang mga gamit nila.

"It's worth it anyway. I really enjoy the trip. Hindi ko kailangan mag yoga ng i think 2 days because of this" sabi ni Tris na nagpapagpag ng braso at binti nya.

"Ang sarap matulog nito mamaya. Inom tayo later?" Sabi naman ni Laurence.

"Sure!" Pumapalakpak na sabi ni Tris.

"Mukhang gusto ko yan Arvin sagot mo ha?" Sabi ni kuya Nel! Da'eff? Seriously? Kaibigan nga naman.

Tumango lang si Arvin sa kanya at patuloy na naglakad.

"The best ka talaga bestfriend!" Sabi ni kuya Nel sabay akbay sa kanya.

"Ang bait mo talaga bestie! Iba talaga pag mayaman" natatawang sabi ni Laurence at umakbay din kay Arvin. Boys!

"Ikaw Zia? Zia right? Will you join us later?" Tanong ni Tris habang sinusuklay ang buhok gamit ang kamay niya. Arte!

"Syempre Tris! Sa kanila kaya tayo nakikituloy. Hello?" Sagot ni Marie sa kapatid at tinaasan lang sya nito ng kilay. Napa ismid na lang ako.

"James diretso tayo sa bahay" si Gaby mula sa likuran namin. Nandyan pa pala sila. Kala ko wala na. Sana wala na. Di ko na sila tiningnan masura lang ako lalo. Enough for this day. Ou nga pala may dinner date sila with family. Jeez!

"I'll try. I have something important to do" matabang na sabi ni James. At ano naman yun? Maghanap ng bagong lalandiin? Tss.

"But sabi ni daddy! You aready said yes" medyo mataas na tono ni Gaby. Demanding!

"I already talk to tito Gaby" sagot ni James sa kanya at binilisan ko na ang lakad ko. Ayoko na marinig ang mga kaartehan nilang dalawa! I'm sick of it.

Hindi ko alam kung bakit may mga babaeng ang hilig ipagsiksikan ang sarili nila sa lalaki? Bakit? Mauubusan? Ganun kadesperada na kahit ayaw ng lalaki sa kanila push pa din ng push!

I don't know what the real score between them but it's obvious that James is no one's boyfriend. They must be really something but i don't need to know. Baka isa din si Gaby sa mga babaeng pinapahagingan ni James. Jerk!

"Pare! Sama ka samin mamaya. Chill tayo para sa pag sama samin sa Puting Bato" kuya Nel said inviting James. No!

Hindi ko narinig yun sagot ni James dahil nasa likod sila at ayoko ng lingunin pa! Para saan pa? Baka isipin nya interesado ako! The nerve!

Nakarating kami sa dati namin bahay at wala na dun sila mama at mga lolo. Nasa housing na daw kaya tumuloy na kami para makapaligo na at magbihis. Basa kami lahat umakyat ng bundok dahil madudumihan din naman kapag umakyat na at madapa which is true.

Nakarating kami sa HiAce at sumakay ako sa bandang gitna. Si Gaby na lang sa unahan dahil dun sya dapat. Magsama sila.

"Here. Wear this" sabi sakin ni Arvin na katabi ko pala. Maluwag na ang van dahil wala sila mama at lolo yun lima kasama si kuya Nel nasa likod.

"Thanks" sinuot ko ang tshirt nya. Mabango ito at amoy fabcon. Basa kami kaya maaring lamigin ako sa aircon. Nakita ko naman si James sa front mirror na nakatingin sakin.

Sumakay si Gaby sa unahan at padarag na sinarado ang pintuan. Hindi nito kinibo si James tulad ng laging ginagawa. Napatingin muli ako sa salamin at nakatitig pa din sakin ai James. What the hell?

I saw anger in his gray eyes. It was deep like a storm. It peirce my whole being by its intensity. Pero agad din itong binawi at napalitan ng seryosong anyo na hindi mababakasan ng kahit anong emosyon. Hinawakan nya ang manibela at pakiramdam ko mawawasak yun sa higpit ng pagkakahawak nya. Kung may problema sila ni Gaby sa kanila nalang!

"Let's go!" Sabi nito sa malamig at medyo pagalit na tinig at pinaandar ang sasakyan.