Sultanların Savaşı

10. Bölüm

Şehzade Murad karşılaştığı vaziyete iflahı kesilmişcesine bakıyordu Nurbanu Sultan oğlu ile göz göze gelmiş, Safiye Sultanın boğazında ki elleri titreyerek çekmişti.

'Validem!!'

'Ğaaha Şeh-Şehzadem yetiştiniz'

Safiye Sultan zar zor yutkunurken Murad ise öfkeli gözlerle Nurbanu Sultana bakıyordu.

'Murad oğlum ben-'

'Siz kimsiniz?'

'Şehzadem-'

'Siz ne hakla benim haremime, evladımın annesine el kaldırırsınız?'

Nurbanu Sultan korkak bakışlarını yüzünü yere eğerek gizliyordu.

'Canfeda, Gazanfer Ağa!'

'Emredin Şehzadem.'

'Safiye Sultanı dairesine götürün ilaveten hekim çağırılsın.'

Safiye Sultan daireden ayrıldıktan sonra Murad ve Nurbanu Sultan başbaşa kalmıştı.

'Bu kadar mı gözünüz döndü? Safiye'den bu kadar çok mu nefret ediyorsunuz?'

'Şehzadem o Mihrimah Sultanın senin koynuna soktuğu bir yılan.'

Şehzade Murad iyice sinirlenmişti daha yüksek sesle Validesine bağırdı.

'Hiçbirşey bu kabahatinizi örtüp bunu yapma hakkını tanımaz, sizi gördüm Valide! Ya gelmeseydim öldürecekmiydiniz, siz nasıl torununuzun annesine bunu reva görürsünüz?'

'Oğlum...'

Şehzade Murad daireyi hızla terk etmişti Nurbanu Sultan ise yatağına oturup yaşadıklarını göz yaşları ile atmaya çalışıyordu.

--

Safiye Sultan yaşadığı olayın şokunu atlatamamıştı cariyeleri onu sakinleştirmeye çalışırken Şehzade Murad'a yanına geldi.

'Sultanım, benim ışığım iyi misin?'

'Murad evimize, sarayımıza dönelim..'

Safiye Sultan sıkıca Şehzade Murad'a sarılmıştı, Şehzade Murad ise saçlarına narin öpücükler bırakıyordu.

--

Mihrimah Sultan yine bu sabahda üzgün uyanmıştı. Sümbül Ağanın yokluğunu sadece o değil tüm harem hissediyordu.

'Sultanım kahvaltınız hazırlandı, kaftanlarınız da getirildi.'

Mihrimah Sultan yatağından doğrulmuş kaftanlara göz gezdiriyordu.

'Mor olsun.'

(Kapı açılır)

'Sultanım.'

'Ne oldu Nihan hatun sabah sabah bu telaş ne?'

'Safiye Sultanımız...'

'Ne oldu Safiye'ye?'

--

Mihrimah Sultan hızla Safiye'nin dairesine girdi.

'Şehzadem! olanları işittim iyi misin Safiye?'

'Birazdaha iyiyim Sultanım.'

'Belliydi böyle birşey olacağı iyice haddini aştı şimdi sana diş biliyor.'

'Sultanım..'

'Ne var Murad? Sende gördün yetişmeseydin mazallah öldürecekti belki de Safiye'yi.'

Şehzade Murad üzgündü, Safiye Sultan hemen elinden tutup ona güç vermeye çalıştı.

--

Selimiye Sultan Şehzade Ahmed ile ilgileniyordu.