Σε αγαπώ πέρα από το χρόνο

Ξεκαθάρισμα (συνέχεια)

-Κάτι μου λέει πως η μαμά σου έχει φρικάρει με εμένα, λέει ο Νίκολας καθώς οδηγεί.
Τον κοιτάω από τη θέση του συνοδηγού.
-Θα συνηθίσει, απαντάω λακωνικά.
Ύστερα γυρίζω προς το παράθυρο.
-Είσαι καλά; Εννοώ πως ξέρω ότι δεν έχεις χωνέψει ακόμα όσα σου είπα χθες αλλά αν θες να κρατήσουμε απόσταση-
-Όχι!, αναφωνώ και βλέποντας το απορημένο βλέμμα του μαζεύομαι και κοκινίζω. Δηλαδή, ναι, δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω ακόμα αλλά σε καμία περίπτωση δεν θέλω να φύγεις, θέλω να πω....
Φτάνουμε στο σχολείο και παρκαρεί. Με κοιτάει σαν να περιμένει να ακουσει κάτι από εμένα. Ξέρω τι ακριβώς θέλει.
Με πλησιαζει και μου χαιδεύει το μάγουλο.
-Δεν πειράζει αν δεν είσαι ακόμα έτοιμη. Έχω μάθει να περιμένω. Μου είναι και εμένα πρωτόγνωρο όλο αυτό αλλά σου είπα πως νιώθω. Ξέρω πως ήμουν απόμακρος και τελείως αφοσιώμενος στο κυνήγι μα το έκανα γιατί με το να είμαι αθάνατος και να έχω τέτοιο παρελθόν δεν θα άντεχα να χάσω κάποιον. Ειδικά κάποιον που αγαπώ πολύ. Επιπλέον με το να σε προσέχω μένω κοντά σου και δεν τραβώ την προσοχή του Συμβουλίου.
-Μου είναι περίεργη η συμπεριφορά σου τώρα αλλά ομολογώ πως σε προτιμώ από τη ξεροκεφαλιά που είχες, χαμογελώ και συνεχίζω, μα σοβαρά τώρα, σου υπόσχομαι πως θα ξεκαθαρίσουν όλα μεταξύ μας. Προς το παρόν πρέπει να μιλήσω με την Κάιλι και φυσικά, να μάθουμε ποιος σου έκανε αυτό, λέω και χαιδεύω απαλά το κεφάλι του εκεί που είναι ο επίδεσμος.
-Αυτό άστο σε εμένα, απαντάει και με φιλάει στο μέτωπο.

Ανατριχιάζω ολόκληρη και βρίζω τον εαυτό μου που δεν μπορεί να πει αυτά που αισθάνομαι. Δεν ξέρω πραγματικά τον λόγο αλλά είμαι σίγουρη πως θα το κάνω πολύ σύντομα. Το τι νιώθω γι'αυτόν δεν μπορεί να περιγραφεί. Αν όμως, προκύψει οποιοδήποτε πρόβλημα με το Συμβούλιο όπως είπε μπορεί και να του απαγορεύσουν να είναι εδώ ή τίποτα χειρότερο οπότε πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.
Βγαίνω από το αυτοκίνητο και τον ακολουθώ προς την είσοδο. Τώρα πρέπει να αντιμετωπίσω τη Κάιλι. Ό,τι και να μου πει ξα έχει απόλυτο δίκιο. Αν δεν μου μιλάει επίσης το ίδιο. Αλλά είναι η καλύτεργ μου φίλη και δεν σκοπεύω να απομακρυνθώ τόσο έυκολα.
Την βλέπω στην αυλή με μία παρέα κοριτσιών και μόλις με παρατηρεί να πλησιάζω σχεδόν τρέχει προς το μέρος μου εξοργισμένη.
-Μα που στο διάολο είσαι; αναφωνεί.
-Άσε με να σογ εξηγήσω...
-Το καλό που σου θέλω γιατ ί πολλές φορές σκέφτηκα να μην σου ξανατηλέφωνήσω.

Στην αρχή δεν ήθελα να της πω την αλήθεια για να την προστατεύσω. Και εννοώ όλη την αλήθεια. Τώρα, όμως, θα το κάνω γιατί μάλλον τό αντίθετο πράττω από αυτό που πρέπει.
-Στο διάλειμμά στη πίσω αυλή. Σου το υπόσχομαι πως θα μάθεις τα πάντα, λέω.

Μετά από 1 ώρα....

Η Κάιλι με κοιτάει με ανοιχτό το στόμα. Της έχω πει τα παντά. Τι είμαι, τι είναι ο Νίκολας και τι είχε γίνει τις δύο φορές που έφυγα από τις εκδηλώσεις.
-Θεέ μου!!! Δηλαδή...δεν μπορώ να το πιστέψω. Αυτός ο κούκλος κυνηγάει τέρατα και είναι αθάνατος και εσύ εισαι κάτι σαν σειρήνα, λέει με τρεμάμενη φωνή αλλά οχι επειδη φοβάται. Μάλλον έχει εντυπωσιαστεί περισσότερο.
Εκείνη τη στιγμή με φωνάζει ο Νίκολας καθώς έρχεται προς το μέρος μου. Η Καίλι κάνει μία στροφή γύρω του.
-Της είπα τα πάντα, πληροφορώ τον Νίκολας που με κοιτάει με άπορημενο βλέμμα.
-Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Θα κινδυνεύσουμε όλοι, λέει θυμωμένος.
-Η Κάιλι είναι κολλητή μου και εμπιστή. Μην ανησυχείς.
-Το ελπίζω γιατί θα μπλέξουμε πολύ άσχημα.
Η Κάιλι τον πλησιάζει.
-Απλώς χαλάρωσε. Δεν πρόκειται να πω τιποτά φια τον τρελό σου κόσμο αν δεν στεναχωρήσεις την Άντρεα. Αλλιώς θα σε πνίξω,λέει με σοβαρό ύφος.
Ο Νίκολας στριβογυρίζει τα μάτια και εκείνη την ώρα χτυπάει το κινητό του. Το σηκώνει και αμέσως το βλέμμα του σκοτεινιάζει.
-Πρέπει να πάμε κάποια στιγμή στο Συμβούλιο. Ο Φίλιπς έχει να μας πει κάτι σημαντικό, λέει σχεδόν έκπληκτος.

Στη φωτό η Κάιλι.