-Bırak .. beni
diyebilmişti sadece ufak bir fısıltıyla ama bırakamazdı ki Poyraz onu , miniğini yeni bulmuşken bırakamazdı.
-Yalvarırım bırak nolursun kimseye birşey söylemem lütfen
_Bırakamam Almira bu eve alış artık bu evde benimle yaşayacaksın
-S...
#ALMİRA'DAN Uyurken birden bağırışmalarla uyandım. O mafya bozuntusunun korumuları telaşla Poyraz'ın tıra çarptığını ve durumunun kritik olduğunu söylüyorlardı. Bu durumda olması beni sevindirmez mi neden kalbim sıkışıyor , neden biri kalbimi avucuna alıp sıkıyormuş gibi oluyor? Hemen aşağıya inip korumalara beni hemen Poyraz'a götürmelerini söyledim. Hatta biraz bağırarak emretmiş olabilirim. Ama o an hiç bir şey umurumda değildi. Korumalar itiraz ettiler ama benim kararlılığımı görünce bir tanesi arabanın kapısını açtı hemen bindim. Biner binmez gaza bastı. Yaklaşık 15 dk sonra hastanedeydik. Koruma beni Poyraz'ın yanına doğru götürdü. Ameliyattaymış. Hep benim yüzümden oldu ben ona öyle bağırmasaydım o da sinirlenip gitmezdi hep benim yüzümden. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum ama onu sevemem beni kaçıran bi mafyayı sevemem imkansız. Ben düşüncelerime dalmışken ameliyathanenin kapısı açıldı ve doktor çıktı hemen yanına koştum. -Yakını mısınız? -Sevgilisiyim Birden böyle diyiverdim işte neden olduğunu sormayın. -Durumu biraz kritik hayatı tehlikesi var yoğun bakıma alıcaz hastayı her şey ona bağlı artık uyanıp uyanmayacağını görücez.
Neden ölürse bende ölürmüşüm gibi hissediyorum ne bu içimdeki acı? Resmen beni kaçıran adam için ağlayarak dua ediyorum ölmesin diye. Ölmez dimi Allah'ım ? N'olur ölmesin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yanımdaki Poyraz'ın adamına onun yanına girmek istediğimi söyledim. Koruma da yandaki hemşireye söyledi. Hemşire olmaz deyince eline para sıkıştırdı koruma. Hemşire başını sallayarak yürümeye başladı ben de peşinden gittim. Rüşvetle de olsa girebilecektim yanına. Hemşire bana kıyafet bone falan verdi onları giydim , sadece 5 dakikam olduğunu söyledi.Yavaşça başımı sallayıp Poyraz'ın yanına girdim.Dudakları mosmordu vücudu buz kesmiş gibiydi bildiğiniz yaşayan bir ölüydü.
-Poyraz uyan artık ama daha emir vereceğin kocaman bi izbandut ordun var. Hem ben seninim. Bana öyle demedin mi ? Beni bırakıp ölemezsin ki. Galiba ben de senden nefret etmiyorum. Hatta evden gitmeni bile istemiyorum sanırım. Kaza yaptığını duyunca çok üzüldüm biliyor musun , sevinmem gerekirken üzüldüm Poyraz. Ağladım.Neyse artık çıkmam gerekiyor ama sen de uyan tamam mı ? Giderken dayanamadım ve yanağına ufak bi öpücük konduruverdim. Neden öptüm ki ben şimdi bu adamı?
*1 HAFTA SONRA*
Poyraz hala uyanmadı . Bütün bir hafta boyunca uyanmadı ya uyanmadı. Ben de 1 hafta boyunca doğru düzgün bir şey yemedim zaten Poyraz'ın odasının önünden ayrılmadım bile ama ben biliyorum uyanıcak o mafya bozuntusu. Doktor ümit yok dedi ama o doktor bilmez ki benim mafyamın ne kadar inatçı olduğunu. Ne diyosun Almira benim mafyam falan sen sadece vicdan azabı çekiyosun o yüzden istiyorsun uyanmasını yoksa ne diye istiyeceksin ki zaten. Birden Poyraz'ın bağlı olduğu makine adı her neyse ötmeye başladı hayır kalp atışları duramaz dimi duramaz hayır doktorlar hemen koşturarak geldi ve müdahale etmeye başladılar. Ölme nolur ölme. Ağlayarak ölme diye fısıldıyordum başka ne yapabilirdim ki ? O saçma makine bu sefer dıııt diyerek kapandı ne yani öldün mü Poyraz? Hemen koşturarak odaya girdim doktorlar hastayı kaybettik deyince hıçkırarak ağlamaya başladım olamaz ya olamaz. Doktorlar odadan çıkınca Poyraz'ın ölü bedenin sarılarak ağlamaya başladım. Gitme Poyraz nolur gitme! Artık canlanmıycağını anladığım anda dönüp gidiyodum ki birden o makine tekrar çalışmaya başladı. Allah'ım ölmedi ölmedi. Hemen dışarı çıkıp koşarak doktora seslendim içeri girdi.Ölmediğine gerçekten şaşırmışa benziyordu.
- Poyraz Bey imkansızı başardı. Biraz sonra normal odaya alırız .24 saat içinde de gözlerini açar merak etmeyin.
Doktor Poyraz'ı normal odaya aldıktan sonra yanına gittim ve yatağın yanındaki koltuğa oturdum. Allah'a bin kere şükrediyordum şu anda. Poyraz birden kıpırdanmaya başladı ve gözlerini açtı beni görünce sırıtmaya başladı.
Adama bakın ya 1 hafta boyunca yoğun bakımdaydı uyanınca ilk söylediği şeylere bakın. Hem bu beni duymuş mu ya?
-Neden olucak canım benim yüzümden gittin ya vicdan azabı çektim ben ondan.
-Canım ha?
-Ben lafın gelişi söyledim onu
-Hıhı öyledir tamam derken bile sırıtıyodu adama bak ya sonra Almira neden bu adamı sevmiyor diyosunuz alın işte. Bir şey itiraf edeyim mi artık sevmiyor demeyin galiba onu seviyorum. Hatta egosunu bile seviyorum.
