Zwarte Gaten ~ B-Brave (NL)

15. Elaine van Corf

De klank van de pauzebel heeft geklonken door het schoolgebouw en ik verplaats me richting de kantine. Leerlingen komen uit alle lokalen gelopen en de gang vult zich met luid geroezemoes. Kluisjes hoor je open en dicht klappen en ritsen van tassen ontbreken ook niet. Eenmaal in de kantine aangekomen, is het geroezemoes nog luider. Het is altijd zo chaotisch hier en nu al behoorlijk druk. Ik blijf even staan met mijn tas hangend over mijn elleboog. Ik kijk even alle tafeltjes langs tot ik Joyce en Lesley al zie zitten. Zij hadden net scheikunde, het vak dat ik niet heb. Vandaar dat ze er al zijn. In plaats van scheikunde hebben ik, Stephanie en Laurien geschiedenis, ook al ben ik echt een ramp in geschiedenis, maar in scheikunde eigenlijk nog erger. Maar ja, ik moest wat kiezen... Ik loop het trappetje af langs de tafels. Ik zie Samuel, Jai en Cassius. Samuel kijkt me met een dodelijk blik aan, wat hij overigens altijd heeft. Ondanks mijn relatie met Dave, heb ik Samuel nooit gemogen. Jai vindt ik wel tof, maar daar heb ik ook een zwakke en lieve kant in weten te ontdekken, maar Samuel... Nee. Hard als staal, emotieloos en geen medelijden. Ik passeer ook het tafeltje van Kaj en Dioni die naast dat van Lesley en Joyce is. Dioni zit met zijn rug naar me toe en eet zijn boterham, terwijl Kaj opkijkt en even naar me lacht, waardoor ik kort terug lach. Ik heb nog steeds zo'n medelijden met die jongen! Hij is echt heel aardig en lief en ze waren zo leuk samen! Hoe ze in de pauzes altijd deden...

'Zijn ze niet lief samen?' Zegt Lesley en wijst naar Kaj en Cindy. Kaj heeft zijn gespierde arm om haar heen en samen lachen ze en kijken ze elkaar lief aan. Kaj haalt voorzichtig een blonde lok uit haar gezicht en geeft haar een kusje. Cindy is echt een mooi meisje. Haar lange blonde haren die prachtige afsteken met haar hemelse blauwe ogen. Haar prachtige figuur met haar ongelofelijke goede smaak voor kleding. Verder is ze zo sportief, op hoog niveau doet ze aan volleybal. Ze is slim, grappig en zo behulpzaam tegen iedereen. Ik wil zeggen dat ze eigenlijk gewoon perfect is. Perfect voor Kaj. Ze zijn net als broer en zus! Het is ze zo gegund! Ze hebben zo lang om elkaar heen gedraaid en dan nu zijn ze eindelijk samen en iedereen mag het weten!

Maar ja... Dat was toen. Hoe één kleine fout dat helemaal kan veranderen. Het verdriet is nog steeds in zijn ogen te zien, zijn lieve glimlach is fake, dat zie je. Ik loop even door naar Lesley en Joyce. 'Hey!' Zeg ik als ik bij hun tafeltje ben aangekomen en schuif aan naast Lesley en tegenover Joyce. 'Waar zijn Stephanie en Laurien?' Vraagt Joyce verbaasd als ik in me eentje erbij kom zitten. 'Oh, nog iets bespreken met onze geschiedenisdocent.' 'Hé, en waar heb je Dave gelaten? Verstopt in je tas? Of is hij weer geschorst?' Zegt Lesley. 'Doe eens normaal, hij is tot nu toe dit jaar nog niet geschorst. Hij moest met zijn docent Engels praten in de pauze.' Ik weet dat Joyce en Lesley Dave niet vertrouwen, maar dat is hun probleem. Ik weet wat ik doe en hij zal me nooit laten vallen, zo is hij niet! 'Hoe kan het nou eigenlijk dat je weer een vier hebt voor geschiedenis El?' Ik zucht en kijk weg. Joyce is lief, maar ze is overbezorgd. 'Weet ik veel, lekker boeiend.' Zeg ik chagrijnig terug. 'Nou, sorry hoor, je hoeft niet zo chagrijnig te doen. Ik wil je alleen maar helpen.' Het is ook niet mijn bedoeling om zo te doen. Ik voel een schuldgevoel en bied mijn excuses aan, het zijn ten slotte wel twee van mijn geweldige vriendinnen. Ik zucht. Ik weet het niet. Het boeit me gewoon allemaal niet, het is oersaai en waarom moet je je bezig houden met je verleden, als er een hele toekomst op je wacht?

Na de pauze verwissel ik weer mijn boeken bij mijn kluisje, wat dit keer ook niet zo soepel verloopt. 'Dioni is wel een schat hoor!' Zegt Joyce opeens.'Hij smeet bijna zijn rugtas tegen me aan toen ik opstond, maar die ogen van hem bij zijn verontschuldiging waren echt lief! Ik denk dat hij je leuk vindt Elaine, ook al heb je met Dave.' Ik zucht terwijl ik mijn tas open rits. 'Ja, ik heb Dave en ik blijf bij Dave, ik voel niks voor Dioni...' Joyce haalt haar schouders op. 'Wat jij wilt, maar Dioni is wel echt een schatje!' Zegt ze. 'Waarom neem jij hem dan niet als je hem zo'n leuke jongen vindt?' Snauw ik een beetje onaardig terug. 'Gewoon... Ik... Ik...' Joyce zucht. 'Ik heb oog voor iemand anders oké. Maar ik zeg niet wie, dat houd ik nog even voor mezelf, omdat ik niets voor hem wil voelen. Hij voelt toch ook niets voor mij.' Lesley en ik kijken Joyce verrassend aan. Joyce en verliefd zijn...? Dat is eens een nieuwtje!' Maar als je ons nou verteld wie het is, kunnen wij toch ook...' Lesley's woorden worden onderbroken door Joyce. 'Nee, ik vertel het niet.' 'Dat begrijp ik ook wel. ' Zeg ik en stop de boeken van geschiedenis in mijn kluisje. Joyce en Lesley zitten zenuwachtig heen en weer te bewegen. 'Elaine, schiet nou eens op.' zucht Joyce. 'Jaja, ga anders maar alvast naar Nederlands, ik heb nog vijf minuten. Ik kom er zo wel aan.' Joyce en Lesley kijken elkaar even aan, maar knikken dan. 'Oké, dan zien we je zo weer!' Ik steek mijn duim op terwijl ik weer in mijn tas aan het graaien ben. Ik hoor hun voetstappen steeds verder verwijderen en ondertussen pak ik de spullen van Nederlands erbij. Ik smijt mijn kluisje dicht en stop Nederlands in mijn tas. Net als ik weg wil lopen zie ik Dioni staan. Oh ja, Dave's klas heeft nu tussenuur. 'Ik hoorde in de pauze wat je zei tegen Joyce en Lesley over geschiedenis. Ik wil je niet dwingen, maar mijn aanbod geldt nog steeds.' Zonder op nog een antwoord van mijn kant te wachten, loopt hij met zijn zwarte rugzak naar buiten. 'Zijn aanbod geldt nog steeds...' Dat zinnetje blijft even door mijn hoofd spoken. Bijles van Dioni, maar wel voor geschiedenis. Is Dioni daar zo goed in dan? Misschien moet ik het wel doen. Als ik eind van dit jaar mijn examen niet haal door geschiedenis zou ik hier spijt van hebben gekregen. Maar bijles krijgen van Dioni? Ik weet het nog niet. Ik hoor opeens het geluid van de bel weer galmen. Ik kijk vluchtig om me heen en merk dat de gang doodstil is. Shit! Ik moet in de les zitten. Ik trek een sprintje naar Nederlands en kom de les binnenvallen, maar de docent blijkt er nog niet te zijn. 'Elaine, doe maar rustig gek!' Zegt Lesley lachend, waardoor ik ook moet lachen en naast haar kom zitten.