Zwarte Gaten ~ B-Brave (NL)

22. Lesley Groenenbeek

'NEE! DIT KUN JE ME NIET AANDOEN ROTFIETS!' Ik geef een trap tegen mijn achterband als ik zie dat die zo plat is als een pannenkoek. 'Lekke band?' Ik hoor iemand achter me lachen. Ik draai mijn hoofd over mijn schouder en zie Jai op zijn fiets zitten. 'Rot toch op.' Zeg ik geërgerd. Wat moet hij van me? Begint hij mij nu ook al te irriteren? Dan nog liever Samuel, maar niet Jai. Ik geef het toe, die ogen en die glimlach, daar heb ik een zwak voor. 'Zal ik je anders helpen?' Ik twijfel over mijn eigen antwoord. Ik kan hem nu weer afsnauwen of de Jai waarvan ik hoop dat het in hem zit een kans geven. Omdat mijn zwak voor hem te groot is, kies ik de twee optie. 'Graag.' Zeg ik dan en kijk naar Jai. 'Kom dan?' Ik kijk Jai verbaasd aan. 'Euhm, wat? Je gaat me toch helpen mijn band te plakken?' Jai begint te lachen. 'Dat zal ik wel willen, maar hier hebben ze die spullen niet. Armoede school hè?' Ik zucht terwijl ik mijn hoofd naar achter gooi. 'Dat meen je niet!' 'Kom Lesley, pak je fiets, dan gaan we naar een fietsenwinkel.' Ik heb denk ik weinig keus, dus ik pak mijn fiets en loop ermee naar buiten, de fietsenstalling uit.

Jai loopt naast me en stiekem gluur ik naar zijn lieve gezichtje, terwijl hij een hand door zijn haar haalt. Oh, die was wel zwaar aantrekkelijk. Ik wend mijn blik af, als ik merk dat Jai het doorheeft. 'Bevalt het?' Ik voel mijn hele gezicht transformeren tot een grote, rode tomaat. 'Het is niet verkeerd nee.' Lach ik en bijt op mijn lip. 'Dan is dat wederzijds.' Ik voel mijn hart een sprongetje maken en kippenvel ontstaat op mijn armen.

Bij de fietsenwinkel aangekomen, loop ik met Jai en mijn fiets naar binnen. 'Kan ik jullie ergens mee helpen?' Jai knikt meteen. 'Ja, ze heeft een lekke band en onze school heeft niet de spullen om er iets aan de te doen.' De man knikt. 'Ik kan het voor jullie regelen, als jullie me er een uurtje voor geven, ik moet nog iets afmaken.' 'Hoeveel gaat het me kosten?' Vraag ik meteen, wetend dat ik niet zoveel geld op zak heb. 'Het is alleen een band plakken, tientje.' De man kijkt naar mijn fiets en knikt dan als bevestiging. 'Hier.' Jai reikt de man een briefje van tien die hij meteen aanpakt. 'JAI!' Roep ik en wil tegenstribbelen, maar Jai is me voor. 'Lesley, het is goed, ik moet me ook eens van mijn goede kant laten zien, want ja, die heb ik ook Les.' De man neemt mijn fiets over en loopt ermee naar achter, waarna hij nog zegt dat ik hem over een uurtje kan komen ophalen. Jai loopt voor me naar buiten en meteen adem ik de frisse lucht in, in tegenstelling tot de duffe, muffe lucht uit de fietsenwinkel. 'Dus, en nu?' Vraag ik lacherig als Jai naast me stilstaat op de stoep, terwijl we kijken naar de langsrijdende auto's. 'Wil je misschien ergens wat gaan drinken?' Verrast kijk ik naar Jai's twinkelende ogen. Ik knik en hij slaat zijn arm om me heen. 'Altijd zo makkelijk met de meiden?' Grap ik. Jai schudt zijn hoofd. 'Nee, eigenlijk niet. Het moet gewoon in één keer goed voelen.' 'En het voelt bij mij wel goed?' Jai knikt. 'Herinner je je nog de eerste schooldag? In de aula? Je trok gelijk mijn aandacht.' Ik haal het moment zo snel voor me dat het lijkt alsof het gisteren was. 'Natuurlijk. Toen wist ik alleen nog niet hoe je in elkaar stak.' Jai knikt zijn hoofd. 'Ik heb meerdere kanten.' Zegt hij enkel, waarna er een stilte valt. Jai laat me los en houdt de deur van een cafeetje voor me open. 'Dames eerst.' Zegt hij lacherig. 'Je hebt dus wel manieren. Misschien heb je gelijk, misschien heb je een andere kant.' Ik geef Jai een aai over zijn wang en loop langs hem naar binnen. Meteen zie ik een leuk hoekje en ga er regelrecht op af. 'Wat wil je hebben?' Vraagt Jai, terwijl hij nog staat. 'Een jus d'orange is prima.' Zeg ik en glimlach naar hem. 'Dat ga ik regelen voor de dame.' Zegt hij, waarna hij naar de bar loopt. Ik begin onbewust te glimlachen. Zo slecht is hij misschien inderdaad nog niet.

Jai schrikt opeens op als hij op zijn horloge kijkt. 'Het spijt me Lesley, maar ik moet gaan. Ik ben al te laat.' Meteen staat hij op en pakt zijn jas van de stoel. Ik sta ook gehaast op. 'Oh, ja, is goed.' Ik loop met hem mee door de deur naar buiten. 'Ik ga mijn fiets maar ophalen.' Jai knikt kort en gaat op zijn fiets zitten. 'Oh, Jai.' Hij kijkt op en meteen plant ik een heel kort kusje op zijn lippen. 'We moeten dit vaker doen.' Jai begint heel schattig te lachen, waarbij zijn wangetjes kleuren. 'Zeker.' Is zijn zachte antwoord met een lach en veegt eventjes langs mijn kin, waarna hij begint te trappen. Ik kijk hem na tot hij uit zicht verdwijnt en zet mijn benen in beweging richting de fietsenwinkel. Ik ben denk ik verliefd. Verliefd op Jai. Wat moeten de meiden nu wel niet denken? De meiden! En Kaj en Dioni! Ik werk mezelf nu in de tweestrijd tussen mijn vrienden en Jai. Ik schiet in paniek en er spelen zich opeens allemaal scenario's af in mijn hoofd over de problemen waar ik straks in terecht zou kunnen komen. In mijn angstige gedachten verzonken loop ik de fietsenwinkel voorbij. Ik draai me zuchtend weer om en ren snel terug en dan de winkel binnen.

_______________________________________________________________

Hi lieve lezers,

Ontzettend bedankt voor de paar trouwe lezers die ik nog heb! Ik hoopte dat dit boek een succes zou worden na de vorige, maar helaas, ik denk dat dit komt doordat B-Brave nu al een tijdje uit elkaar is. Ondanks dat wil ik dit boek sowieso nog afmaken, want ik maak niet een boek half af. Ik kan al verklappen dat jullie voorlopig nog kunnen lezen en ik ga proberen wat meer te uploaden!

Laat me weten wat jullie tot nu toe vinden in de reacties en vergeet niet te stemmen ;)

xxx Michelle