Kia's POV
10 am pa ang pasok ko hanggang 6 yun. Syete! Katamad. Tumigil na kaya ako? Di pwede, yun na nga lang maibibigay ko sa aking loving parents.
Anyways, naglalakad na ako papunta sa room ko then upo. Klase... Klase... 12:05 lunch break. Sura OT na ng 5 mins.
Naglalakad ako papuntang canteen. Lakad lakad ng biglang may humila sakin. Bampira ako kaya alam ko kung sino, ang bango nya kase.
"Ano bang ginagawa mo?" Sabi ko using my cold voice.
"Sama ka sakin. May ibibigay ako." -gio.
Sumama ako sa kanya ngiting ngiti sya nakakaloko. Dinala nya ako sa likod ng building ng engr. Kung saan walang taong dumadaan. In short wala ng tumatambay dito. May upuan dun kaya dun kame naupo.
"Lunch tayo." - sabi nya habang sobrang lapad ng ngiti.
Take note naka eye glasses sya kaya di ko mabasa ang isip nya di ko kase makita yung mata nya.
"Ano to picnic? At anong dala mo pasta?" -i said in sarcastic tone while smirking.
Naoffend yata sya nawala ang ngiti e. Pero bumalik agad yung ngiti nya. At sabi nya,
"Here. Niluto ko yan share tayo." -gio.
Binigay nya sakin ang nasa tupperware na caldereta. Favorite ko kaso wala ako sa mood kumain ngayon may iba akong hanap, di kase ako gutom, uhaw ako.
Almost 2 weeks na akong hindi umiinom ng dugo. Hays. Hinang hina nga ako e pakiramdam ko.
Kinuha ko pa rin yung bigay nya. Pero nakatingin lang ako dun. Bakit ganun, di ko sya magawang iturn down. Hihindian ko na sana e. Tss. Kaso yung ngiti nya.
"Ayos ka lang ba Kia? Bakit parang ang tamlay mo?" -gio
Nahalata nya na nga.
"Gusto kong kainin yan kaso, gusto ko din na ikaw na lang ang kumain." -sabi ko.
His cute smile disappeared. Naguilty tuloy ako. Ano ng gagawin ko? Sasabihin ko ba na iba ang gusto ko?
"Okay, share tayo."
Sh*t napaoo ako. Pano ko kakainin yun baka maiduwal ko yun, hay bahala na.
Kain kain kain.. Nakangiti ang loko habang kumakain. Nakakatawa pero poker face pa rin ako. Binaba ko na yung kutsara ko.
"Busog na ako." -sabi ko.
"Anong busog? Iisang subo pa nga lang ang nagagawa mo." -gio.
"Pero, hmm"
Ayun sinubuan ako ng loko at ang laki pa nun ha. Pambihira.
"Yan gusto palang subuan ko." -gio sabay ngiti.
Nakakaasar na talaga yung ngiti nya. Magsasalita pa sana ako kaso sinubuan nya uli ako kaya ayun na nga ang kinatatakot ko. Naduwal ako.
Duwal ako ng duwal sya naman himas ng himas sa likod ko. Ramdam kong alalang alala sya.
"Sorry Kia, di ko alam na maduduwal ka. May sebo pa ata yung lalagyan ko joy naman ang ginamit ko pero walang power ng safeguard. Sorry talaga." -gio.
Yun nasapok ko ng isa. Sabihan ka ba ng ganun ay hirap na hirap na akong dumuwal.
Natapos din akong dumuwal. Sya naman himas pa ng himas sa likod ko. Nantsatsansing yata to e.
"Tama na ayos na ako. Nantsatsansing ka lang e." -ako.
Bumitaw na sya. Take note nakashades pa din sya. May sore eyes yata to e. Akmang tatangalin ko na ng pigilan nya ako. Nagulat ako ng bigla nya akong niyakap.
(⊙o⊙)？
"Sorry Kia di ko sinasadya. Dapat di kita pinilit." -sya.
"Okay na ako. Dont worry." -ako.
Rinig na rinig ko ang abnormal na tibok ng puso nya. Bibitaw na sana ako kaso lalo nyang hinigpitan. Hindi nya lang alam baka makagat ko sya ang bango nya. Jusko!
"Ang bango mo. Baka di ko mapigilan please bitaw muna." -ako.
Napasabi ko tuloy, bumitaw naman sya. Pero nagtataka. Sasabihin ko na nga ng matapos to.
"Hindi ako gutom. Uhaw ako almost 2 weeks na akong di umiinom ng dugo tas lapit ka ng lapit pano pag nakagat kita edi magiging kagaya na kita. Pinahihirapan mo ako." -ako.
Akala ko kung anong gagawin nya. Bigla nya akong pinisil sa pisnge at nagsabing,
"Cute mo pala pag hindi ka cold ∩__∩. Bakit di mo agad sinabi? Yan tuloy." -sya.
I looked at him quizzically.
May kinuha sya sa bag isang tumbler na may straw. Tinted yung tumbler di ko alam ang laman.
"Here. Drink it." -sya.
Ngiting ngiti na naman sya. Hays..
Paghigop ko napapikit na lang ako. Ang sarap as in heaven.
Blood yung nasa loob nung tumbler na yun. Grabe san nya yun nakuha? Anyways, ang sweet nya ha.
BINABASA MO ANG
Mortal Vampire (BTS Fanfic) COMPLETED
Vampire"The true sign of intelligence is not knowledge but imagination" -Albert Einstein Ang kwentong ito ay rated SPG. Striktong Patnubay at Gabay ng jowa ang kailangan. Maaaring mawalan sya ng time, at ipagpalit ka sa mga characters. In short mas mamahal...
