100 Days with a MONSTER (Part 1)

Day 34

“Bebaaaaaaaaaaaaang. Franceeeeeene. Bangooooon naaaaaa.” Bulong niya sa tenga ko.

“Urgh! Kaya ko gumising ng mag-isa. Ang aga mo namang mangbulabog eh!”

“Sabi mo maggogrocery ka? What are you waiting for? Maligo ka na!”

“For Pete’s sake it’s just 10AM. I can do it later!” inis na inis kong sabi sa kanya. Kaya nga ako humingi ng whole day eh, kasi gusto kong magpatanghali ng gising.

“Wala na tayong kakakainin mamayang lunch. Come on, get up.” Pamimilit niya sa akin.

Ginulo ko yung buhok ko. I won’t win. “Urgh! Fine, fine. Wait for me downstairs!”

Kahit na ayaw na ayaw ko pang bumangon, I managed to prepare. Ano pa nga ba magagawa ko? I’ll just do it real quick then I’ll drift off to sleep after.

After what seems like a hundred years, nakarating kami sa grocery chain na malapit lang sa village namin.

“Here’s the list. Buy these, and I’ll buy these.” I told him.

“Sabay na lang tayong mamili para masaya.”

“No. Para mas mabilis tayo, inaantok ako kaya bilisan mo.” Sabi ko sa kanya.

“O-kay.” Tapos nawala na siya sa paningin ko.

Might as well start too.

Pumunta ako sa meat section. Ito naman ang pinakamahalaga dito eh. I bought kilos of chicken, pork, and beef. Well, it’s our supply.

Then after eh pumunta ako sa condiments, canned goods, and eklavu chenelin sections.

Punong-puno yung cart ko. Kumusta naman kaya yung cart ni Ken. I texted him na magmeet kami sa Counter 9.

“Ken asan na yung mga pinami—OH MY GOD! What the—! Why are there two carts? As far as I’m concerned, konti lang yung pinabili ko sa’yo ah! What are these? Curls? Extra bread?” Aish. Seriously, he’s annoying.

“Relax France, I’m going to pay for what I bought.”

“Sure you are. Bayaran mo na, here.” Iniabot ko sa kanya ‘yung 8,000 pesos cash.

Inintay ko siya sa may labasan. May cart naman kaya no need to carry loads of plastic bags and all.

“How much did we spend for this grocery galore?” I asked him.

“11, 000.”

“What?! Are you freaking kidding me?!” 8K nga yung binigay ko pero maraming sobra ‘yun. 5K lang ata yung napamili ko!

“I’m not. Gusto mo bang ipa-punch natin ulit yan para macheck natin kung tama.”

I counted up to ten to ease all my anger.

“No. Let’s go home. I’m getting hungry.”

Ang takaw talaga nitong lalaking ‘to. Kahit. Kailan.

***

I scanned everything.

“Bakit ka bumili ng ganito, eh ang dami dami pa diyan? Tsaka ito, at ito, at ito, at ito, at ito, at ito, at ito pa. Ano ba’t ang dami—“ My eyes were widely opened when I realized what he did.

“I guess that worked to shut you up.” He smiled and walked past me.

What the—He kissed me on my lips. T-that’s my f-first.

Then again, I froze with the butterflies in my stomach. For real?

***

Nakahiga ako sa kama, obviously, hindi ako makatulog. Pakiramdam ko hanggang ngayon, nagha-hyperventilate pa rin ako. Di ako ready dun kanina ha! Aist. Hindi tuloy ako makatulog ngayon.

Ngayon ko lang actually narealize na isang way na pala ‘yun para magpatahimik ng tao.

Aha! Kapag madaldal si Ken, yun ang lagi kong gagawin.

Err… Syempre joke lang ‘yun!

Ano baaa. Wala ng ibang pumapasok sa isip ko. Puro siya na lang. Ginayuma yata ako ng lalaking ‘yun!

Ano na lang gagawin ko bukas pag nagkita ulit kami pagkagising na pagkagising ko?! Kakausapin ko ba or what?

Naman eh! Alas dos na gising pa rin ako. Mamaya magkapimples pa ako nito.

Argh! Bakit kasi naman ang pogi pogi mo!

“ARGH!!! NAKAKAINIS KAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!” I shouted with all my might.

And before I knew it, my door opened.

“Hey France, what’s happening in here? Are you okay?” Then I turned blood-red.

“Ah, yeah. I-I’m fine, I-I just had a n-nightmare.” Then I flashed a smile.

“Sure? Okay, go back to sleep. Babantayan na lang kita, dito muna ako sa couch mo.”

Whaaaat?! Is he kidding? Edi lalo na akong hindi nakatulog nito?

“No need. I can handle this.”

“No, I insist so don’t budge.” Argh. Nakakabaliw naman ‘to. Bakit ba ang kulit kulit niya.

Okay. So it seems that I’ll just sleep tomorrow. Wala na naman akong magagawa sa trabaho ko. And don’t blame it on me, blame it on the guy I secretly have a crush on.