Mystery High

What Will It Be?!

Toen ik wakker werd, deed ik mijn ogen nog niet open.

Ik hoorde geroezemoes.

Ik hoorde een aantal stemmen waaronder twee bekende stemmen.

Een mannenstem en een jong meisjesstem.

'Is hij.. dood?' Vroeg de meisjesstem.

'Nee, hij ademt.' Zei de mannenstem.

'Ah.. Gelukkig!' De meisjesstem klonk bijna zangerig; het was Melody.

Ik deed mijn ogen open.

Ik zag alles dubbel en wazig.

Na een poosje zag ik weer scherp.

Ik zag mijn mentor, twee onbekende mannen (waarschijnlijk andere leraren) en inderdaad Melody.

'Waar ben ik? Wat is er gebeurd?'

Was het eerste wat ik zei.

'Nou, er is waarschijnlijk iets mis gegaan met de ketting.'

Zei de mentor twijfelachtig.

Ik keek naar de ketting en zag dat het paars was.

Ik keek vragend naar de mentor.

'Omdat deze methode nieuw is, hebben we niet echt op alles goed uitgetest. We wisten dat als je denkt een beslissing genomen te hebben, in dat wezen zal veranderen.

Wat we niet wisten is hoe het zou werken als je het niet zou weten.'

De mentor keek schuldig.

'Dus nu is alles door elkaar gemixed.

Je bent nu een...'

De mentor pauzeerde even.

'Wat?!' Ik was bang .

'Een tovenaar!'

'Ik ben een wat?!'

Ik had hem wel gehoord, hoor. Maar ik kon mijn oren niet geloven.

'Marcus, ik weet dat dit wat vreemd voor je is, maar het is wel onze schuld.'

'Ja, dat zie ik. Wat heeft dit nu te betekenen?!' Ik was een beetje boos.

'Je kunt nu alle krachten besturen.'

Ok, ik geef toe. Dit is cooler dan ik had verwacht.

'Wij, leraren zijn ook tovenaren. We zijn tovenaren, zodat we beter les kunnen geven.'

'Maar waarom zijn de leerlingen dat niet?' Vroeg ik.

'Als je een leraar opleiding wilt doen, wordt je een tovenaar.

Maar daar moet je wel veel geld voor betalen.'

Omg! Nog beter! Ik ben een tovenaar helemaal for free!

'Hoezo ben ik eigenlijk flauw gevallen?' Vroeg ik toen ik rechtop ging zitten.

'De ketting gaf zo veel druk op je lichaam, dat je lichaam er niet meer tegen kon.'

'Hoe ben ik hier terecht gekomen dan?!' Ik keek om me heen. Ik was in een soort van kantoortje dat leek op die van een dokter, ofzo.

'Dit is dokter Royce. Hij heeft je behandeld.' Zei de mentor terwijl hij naar een van de andere mannen keek.

Ik keek eigenlijk alleen naar Melody.

'Hoezo ben jij dan hier?'

Vroeg ik aan haar.

'Ik heb je bewusteloos gevonden bij de kluisruimte toen ik naar mijn kluis moest.' Zei ze met haar mooie stem.

'Dankje.' Zei ik dankbaar.

Wat is ze toch leuk.

Wacht eens even: vanochtend met dat pak melk en die kraan!

Ik kan alle krachten besturen dus.

Want ik...

Ik ben een tovenaar!!!