Mystery High

Roy - Training

Ik werd wakker en voelde me heel erg vol. Ik heb me nog nooit zo vol gevoeld! Ik voelde ook iets raars aan me tanden. 'Hebben jullie goed geslapen?' Vroeg Lucy toen iedereen wakker was. 'Ja, prima!' Zeiden er een paar. 'Waar is Erick?' Vroeg Melody toen ze naar Erick's lege slaapzak keek. 'Ik weet niet. Misschien is hij al beneden? Kom, laten we kijken.' Zei Lucy. We liepen allemaal naar beneden. 'Nee, ook niet! Waar kan hij nou zijn?' Vroeg Lucy. Ik voelde nog steeds iets raars op mijn tand. Ik haalde een stuk draad uit mijn mond. O god! Dit is toch niet wat ik denk dat het is? 'Jongens, volgens mij weet ik waar hij is.' Ik wees naar het stuk draad en toen naar mijn mond. 'O nee, hij is toch niet..?' Melody bekeek het touw. Het was onderaan afgebroken. 'Ik denk het wel.' Zei ik spijtig. 'hij wilde Elfyra redden!' Zei Melody romantisch. 'maar het is blijkbaar niet gelukt.' Ik wees naar het afgebroken stukje. 'Ok, ik snap het niet helemaal. Wat is hier aan de hand?' Lucy keek ons vragend aan. 'Roy heeft Elfyra opgegeten.' Zei Brynn snel. 'Hij heeft wat?!' Ze kon haar oren niet geloven.

Ik wilde het uitleggen, maar de deurbel ging. Lucy keek geschrokken. 'Ze komen me halen! De training is vandaag! Jullie moeten weg!' Zei ze gestrest. 'We gaan niet weg zonder jou!' Riep Darcy. 'Jullie moeten wel. Mijn ouders vermoorden jullie als ze jullie zien!' Zei Lucy. 'We zijn hier gekomen om je te helpen en we gaan je ook helpen!' Zei Darcy vastberaden. 'Dat gaat lastig worden, Darc. Er is extra veel controle!' Zei Lucy. 'Dus je vecht niet terug? Je geeft het gewoon op?' Zei Darcy ongeloofwaardig. 'Sorry, het is nou eenmaal zo.' Ze keek uit het raam waar ze een donkere koets met twee zwarte paarden zag staan. 'Ik ga me omkleden.' Ze keerde weer tot ons en liep toen weg.

'Wat moeten we doen?' Zei Darcy wanhopig tegen ons. 'We moeten haar volgen!' Zei Brynn. 'Ja, hoe dan?' Vroeg Darcy. Brynn keek uit het raam. 'Er zit een achterbak achter de koets. We kruipen daarin.' Bedacht Brynn. 'Past dat wel?' Vroeg Drake. 'Ja, we missen toch twee wezens,' Brynn keek me even snel streng aan en ging weer verder. 'Dus dat past wel. Kom, laten we nu gelijk gaan!'

We slopen via de achterdeur naar de koets toe. We kropen allemaal één voor één de achterbak in. 'Het past!' Riep Darcy blij. 'Ssst! Straks horen ze ons nog.' Brynn fluisterde en maakte een stilte-gebaar. Na een tijdje voelden we hoe de koets in beweging kwam. Het hobbelde heen en weer. Ik werd er misselijk van. Na een half uur ofzo stond de koets stil. O god, ik denk dat ik over ga geven! Eigenlijk zou dat best wel handig zijn. Je snapt vast waarom..

We hoorden een deur open gaan. 'Gaan we eruit?' Fluisterde ik. 'Weet niet. Wacht even.' Fluisterde Brynn. We wachtten tot we de voetstappen niet meer hoorden. Op een gegeven moment waren de voetstappen weggevaagd. 'Kom!' Brynn deed zachtjes de klep open. Fijn, ik kan eindelijk weer normaal ademen. We slopen uit de achterbak en verscholen achter de koets. 'Wat is dit voor een plek?' Melody keek om zich heen. 'Het lijkt wel een soort van woestijn?'

Ok, we zijn nu in een woestijn. Great.. Lucy is nergens te bekennen. Het is nu ons zevenen en de koets. Wacht eens even: als dit de woestijn is en de grond is van zand, dan kon je toch geen voetstappen horen? 'Wat doen jullie hier?!' We hoorden een stem achter ons. We keken om. Het was Lucy. 'Wat zie jij er fashionable uit?' Zei Darcy. Lucy had een zwarte strakke pak aan. Net zo'n spionnenpak. 'Ja, dat moest ik aan voor de training.' Zei Lucy. 'Hoe werkt dat eigenlijk, die training?' Vroeg Marcus. 'Nou dat ik je even snel vertellen voordat ik wegga. Kom, laten we even in de koets zitten.' Zei Lucy.

We zaten met z'n achten in de koets. 'Nou, de training gaat als volgt: in dit geval ik, word je geblinddoekt op een onbekende plek gedropt. Daarna heb je een kwartiertje om de plek een beetje te verkennen. Die zijn dus zo om, maar dat maakt nu even niet uit. Als de tijd om is, gaat een pieper af. Het doel van deze training is (nou eigenlijk is het niet echt een training) dat je je slechte ik naar boven laat komen. Als je slechte ik naar boven is gekomen, word je normale (goede) ik verwijderd en behoor je tot de duivels. Dit doen ze door je de hele tijd te laten irriteren. Je mag je krachten niet gebruiken en je irriteert je sneller omdat het hier zo warm is.' Vertelde Lucy. 'Maar hoe ben je hier dan voormalig onderuit gekomen?' Vroeg Darcy. 'Ik heb een sensor in mijn huid verborgen, zodat ze me kunnen vinden. Ik heb telkens dat sensortje eruit gesneden en ben gevlucht, maar nu hebben ze het in mijn slaap gedaan, paar dagen geleden, zodat ik het niet kan vinden. Er is hier nu geen ontsnappen aan.' Lucy keek uit het raam. 'Het wordt tijd om te gaan. Vaarwel, jongens!' Lucy keek ons spijtig aan en liep toen de koets uit. Ze was uit zicht.