Yine bir Bebeğimin Babası hikayesi... Bu sefer olaylar biraz daha farklı ve biraz daha sade, aşk dolu. Belki ilk başlarda sıkılabilirsiniz ama eminim devamında eğleneceksiniz.. "Bebeğimin Babası!/1" ile hiçbir bağlantısı yoktur...
"Su...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir hafta içinde nikah işlemleri bitmişti. Bu kadar hızlı olmasını beklemiyordum tabii ama işime gelmişti. Üç hafta sonra nikah kıyılacaktı ve Sinan gelip beni babamdan istemişti bile. Benim haberim yokken annem ve Sinan konuşmuş bu işi organize etmişlerdi. Tek eksik tuzlu kahveydi. Sinan en yakın arkadaşı Ömer ve kardeşi ile birlikte gelmiş bu sayede beni onlarla tanıştırmıştı. Ömer'in nişanlısı Zeynep dünya tatlısı bir kadındı. Beni görünce direk karnıma yönelmişti. İki bebeğin oraya sığmış olması tuhaf gelmişti ona. Kardeşi Cüneyt'te aynı Sinan gibiydi. Yakışıklı bir adamdı. Eşi ailesinin yanında olduğu için gelememişti bir de kızları Dünya var. Fotoğrafını göstermişti. Öyle tatlı bir çocuk ancak bunlardan çıkardı herhalde..
Ömer biranda lafa girmiş istemişti beni. Şaşkınlıktan ağzım yere yapıştı desem yeridir. Ayrıca kendimi kötü hissetmiştim. Karnımda çocuklarımla böyle bir şey yapmış olmaları kırmıştı beni.. Fakat onlar gittikten sonra annem beni kenara çekmiş ve her şeyi anlatmıştı. İçim rahatlamıştı doğrusu. Sonraki gün şirkete ilişiğimi kesmek için gittiğimde herkes sağ elime bakıyordu. Bunu takmak bana da tuhaf geliyordu ki zaten yakında çıkaracaktım. Ellerim şişmişti ve yüzüğün parmağımda kalması beni korkutuyordu.
Şirkette Sinan'la karşılaşsam da yüzüne bakmamıştım. Yaptığı beni kızdırmıştı, adamda hem suçlu hem güzlü yanıma gelip de bir şey dememişti. Eve geçmeden Yıldız'ı aramış ve buluşmak istediğimi söyledim. Tabii hemen kabul etti. Sahilde bir yerde buluşmuştuk. Onu görünce sıkıca sarılıp ağladım. Şaşırdı tabii kız. Korktu aynı zamanda. Her şeyi baştan sona anlattım. Şaşkınlıktan dili tutuldu desem yeridir. Çokta kızdı aynı zamanda. Ailemin böyle bir şey yapmış olması onu da benim kadar şaşırttı.
Özellikle babama kızdı bu olanlardan haberi olduğu ikimizin de aklına geldi. Ama fazla üstelemedi Yıldız. Olayları bir kenara bırakıp güzel şeylerden konuştuk mesela bebeğimin ayak izinden.
Üç saat sonra Sinan beni aramış buluşmak istemişti. Gönlüm onu reddetmeye razı olmadı dostlar. Ben bu adam farklı şeyler hissediyorum bakın haberiniz olsun. Yıldız'a arabayı verip Sinan'a beni almasını söyledim. O da yarım saat içinde geldi. Beni İstanbul'un en işlek ama aynı zamanda en sakin semtine götürdü. Bir siteye gelmiş ve güvenlikten geçmiştik. Ne yaptığını anlamış ama şaşkınlığımı gizlemeyi başarmıştım. Arabadan inip binaya girdik. Sekizinci kata çıktık asansörle. Asansörden inince sol koridora girdik ve soldaki kapının önünde durduk. Sinan elindeki anahtarla açtı kapıyı. İçi temiz ama eşyasız daireye girdik. "Gerek yoktu ki?"
"Belki yoktu ama ne bileyim yeni ev işte. Bizim.."
Gözlerim doldu bu hareketiyle. Kapının girişinde hemen karşıda mutfak vardı. Mutfağın sağında salona açılan bir kapı vardı. Solunda ise kısa bir koridor vardı kısa ama genişti. Sağ da iki kapı vardı. Biri banyo diğeri ise misafir yatak odası. Odanın sağında çocuk odası vardı. Onun sağında da yatak odası. Hepsi aynı balkona açılıyordu. Mutfak ve salonda aynı şekilde büyük bir balkona açılıyordu. Fazla büyük.
