Choosing You

Chapter 6: Facade

Drafted: Aug 08, 2016

Chapter 6: Facade

"Oli, Andito na tayo." Rinig kong sabi ni manong. Naka tulog pala ako sa biyahe.

"Mukhang pagod na pagod ka ah." Sabi nito "Mag pahinga ka pag pasok mo ng bahay pero kumain ka muna ha, iha?" pa alala naman nito sa akin

"Opo, Salamat po manong."

Tulad ng sabi nito andito na kami, andito na kami sa bahay.

Ilang minuto ko munang tinitigan ang labas ng bahay namin bago ako tuluyang bumaba ng sasakyan.

This is my house not my home.

This place changed hindi na to tulad ng dati. This place is no longer a home for me. I can no longer call it home. It used to be a happy place but it changed. It changed when Dad left us.

"Andito ka na pala Oli. Kamusta ang school?" masiglang bati sa akin ni Manang Minerva.

"Okay naman po." Saka pilit na ngumiti.

"Kumain ka na ba?"

Umiling naman ako

"Aba't kumain ka na at masama ang nag papalipas ng gutom." Sabi nito "Sandali lang at ipag hahanda kita." Saka pumunta ng kusina.

I just look at her habang papalayo. Thank God we have her and manong. Kahit papaano ramdam namin na may nag aalaga pa din sa amin.

"Dumating na ba si mom?" Umiling ito. "Tumawag ito na ma lalate daw siya ng uwi dahil sa trabaho."

As expected ganun naman lagi " Buti pa po sa inyo tumawag. eh si Xavier?"

"Busy lang ang mommy mo Oli."

"Lagi naman siyang busy." Sabi ko

"SI Xavier asa taas na tulog na. Maaga daw siya bukas kaya maaga daw siyang matutulog."

"As if, baka nag lalaro nanaman yun ng computer games."

Ngumiti lang si manang.

"Ohh eto na naka handa na yung pag kain mo kumain ka na para makapag pahinga ka na sabi ni Ernesto mukhang pagod ka daw."

Tumango na lang ako dito at nag simulang kumain. Pag katapos kong mag dinner ay agad na akong dumiretcho sa kwarto.

When I closed the door, I suddenly feel the loneliness as silent embraces me.

I am surrounded by darkness.

Di ko namalayan tumutulo na pala ang luha ko.

Agad akong lumapit sa kama ko ang sinubsob ang sarili ko duon.

"I wish you we're here Dad. I wish hindi mo kami iniwan. Maybe if you are here I will not feel this lonely." I pause. Thinking about what we had when he was still here. Kung gaano kami kasaya nung kompleto kami. Hindi busy si mom sa work, she is busy teaching me how to bake "I hate you Dad! I hate you for leaving us!" hindi ko namalayan nan aka tulog na pala ako.

Pag gising ko.. I immediately prepare myself to face the world ahead of me. To pretend that I am okay, to pretend that there is nothing wrong with me, lying to people areound me, keeping them the secret on what is really going on in my chest, Pretend that I am tough, that I am not breaking inside.. I have to put my walls up.. I have to put up my beautiful façade.

"Morning." Simpleng bati ko sa mga taong nasa dinning area "Morning baby boy."

"Good morning ate" naka ngiting bati sa akin ng kapatid ko