MMB 2: Comeback Is Real

Chapter 15 ~ Cancellation

Aveen's POV

"Hindi ganun kadali 'yun." Narinig kong sagot ni Ethan mula sa pintuan. Siguro nga ay kausap parin niya si Kuya. 

"Edi sana humanap ka ng paraan?" Iritableng sagot ni Kuya. Nakikinig ako sa usapan nila, nandito ako sa tapat ng pintuan. Si Scarlett naman ay nasa upuan kanina pa, at nakasimangot pa sakin. 

"I have no ways."

"Then you have to find for it." 

Huminga muna ako ng malalim. Saka ipinihit ang doorknob at pumasok sa loob. Sabay naman silang dalawa na tumingin sakin. "K-Kuya."

"Bakit? We're still talking, Aveen." Sabi ni Kuya. "Kuya, please. Let's go." Sabi ko at hinawakan ang braso niya at iniangat siya.

"Bakit ba?" Mahinang bulong niya. 

"Tara na, Kuya." Nagmamadaling sagot ko. Si Ethan naman ay nakatingin sa amin at nakakunot ang noo.

He sighed. "Alright." He answered then lumapit siya kay Ethan. "I'm going to talk about it, some other time, okay?"

Saka na kami umalis sa ospital na 'yon.

--

Ethan's POV

"Anong pinag-usapan niyo ng singkit na feeling gwapo na 'yun?" Iritableng sabi ni Scarlett nang makapasok siya dito sa loob.

"Nothing." I answered with bored tone.

Sabagay. Paano nga pala kami naging fiance? Tsk. I need to end this. Dahil sa una, ayoko talagang ikakasal sa taong, hindi ko naman mahal.

Bumangon ako mula sa pagkakahiga ko. Sakto naman na pumasok doktor. "Ms. Torres, your fiance may now get out of the hospital. Mr. Miller have no broke bones, dislocation, and such." 

Ngumiti si Scarlett at pumunta sa direksyon ko. "Let's go." She held my hand and get us out of the room.

Nang makapunta na kami sa parking lot, agad-agad akong pumasok ng kotse at hinablot ang car key mula sa kamay niya. Pinaandar ko na agad. 

Nakita ko siyang nagulat at napalitan ng inis ang mukha. "Hey---- Ethan!"

Sorry Scarlett but I need to do this.

--

IPINARADA ko na agad ang kotse ko sa parking lot. Pumunta ako sa company nila Dad. At alam kong nandito sila Mom. Lumabas na ako sa kotse at pumasok sa company. Agad naman akong binati ng mga receptionist at ng mga guards dahil alam nilang ako ang anak ng may-ari ng company na 'to. 

Pumasok ako sa elevator. Pinindot ko ang 4th floor. That's the floor where my mom's office is. Nang makatungtong na sa 4th floor, lumabas na agad ako ng elevator. And then, I headed to mom's office.

"Oh, my son is here. What brings you here, Ethan?" Bungad sakin ni Mom nang makapasok ako sa office niya. I'm right. Dito nga siya. 

"Where's Dad?" I asked.

"He's off somewhere, son. He's busy." 

"Can you call Dad right now?" 

"Bakit?" Nakakunot-noong tanong ni Mom.

"Basta, Mom." I said and sighed. Pumayag naman agad si Mom at kinuha ang phone niya and typed something on it.

"Hello, Steve?" Sabi ni Mom at tinapat ang phone sa tenga niya. I'm starting to eavesdrop.

"Ethan wants you here. Isn't that bad? Are you busy?" 

"Okay, okay.... Yeah, okay. Thanks." Sabi ni Mom at inilayo na ang phone sa tenga at tumingin sakin. "Yeah, it's fine. He will come here soon. Just wait, son."

I heaved a sigh and sat on the chair. Kinalikot ko ang phone ko at nagFacebook. Bumungad sakin ang message ni Scarlett.

Scarlett Torres
Where the hell are you? Aish! Nandito na ako sa bahay, e wala ka naman. Bakit ang bilis mo magdrive? Nasaan ka ba kasi?
Seen 7:34 pm

The hell, Ethan? Magreply ka!
Seen 7:38 pm

Sineen ko lang siya at hindi ko na siya nireplyan. Bahala siya magmessage diyan. Tch. I turned off my phone and lean on the chair.

*eckkkkkk*

"Steve." Bungad ni Mom kay Dad nang makapasok si Dad sa loob. She hugged him tightly and I shifted my gaze. Tch. Okay, sila na sweet. Tss.

"Son." Sabi ni Dad at tinapik ang balikat ko. "Dad." I greeted back.

"Bakit mo ko pinapunta dito?" Dad asked. Umupo siya sa tabi ko while Mom sat on her chair.

"Dad I want to end this.." Hindi ko alam kung paano magsimula. Huminga ako ng malalim. "Dad... Mom.."

"What?"

"I want to end the marriage to Scarlett." Atlast, I said it. Bakas sa mukha nila ang gulat. Si Mom naman, napatayo.

"What?! You can't end that marriage like that, Ethan! Hindi! Matutuloy parin ang kasal, whether you like it or not." Sabi ni Mom kaya nainis ako.

"Anong gusto niyo? Masakal ako? Makasal ako sa babaeng hindi ko naman mahal? Ma! I don't love Scarlett in the first place, at saka tama na! Alam kong kayong parents ko ang may dahilan kung bakit kami nagkahiwalay ni Scarlett, pero past na yun. Hinding-hindi na mababalik. Ayoko na!" Sabi ko at nainis. Nakakainis! Nasasakal na ako, kaya ayoko na. 

Nadapo ang tingin ko sa floral vase sa tapat ng table ni Mom at kinuha ko iyon at binasag sa harapan nilang dalawa. Oo, bastos na kung bastos, pero ayoko talagang makasal sa taong ayaw ko.

"Ethan!!" 

And the next thing I knew, lumabas na ako sa company at hinanap ang kotse ko sa parking lot. I got inside there and drived. 

Pumunta ako sa bahay namin ni Scarlett. Pero sa likod ako dumaan. Oo, may secret passage akong pinagawa noon sa likod ng bahay. Agad naman akong pumasok doon at umakyat ako sa ladder na papuntang kwarto ko. Kwarto ko at hindi kwarto namin ni Scarlett. Pumasok ako doon at tahimik na naglakad. Kinuha ko ang mga importanteng gamit ko sa cabinet at mga pera ko. And there, completed.

Bumaba na ulit ako at pumasok agad sa kotse ko. Success, I am finally going out of their world.... Their damn cruel world.